«Իմ պատումի սկիզբը կդառնա տարին, երբ կոնսուլներ էին Սերվիլիոս Գալբան` երկրորդ անգամ, և Տիտոս Վինիոսը: Նախորդ 820 տարվա իրադարձությունները, որ ծավալվել են քաղաքի հիմնադրումից ի վեր, նկարագրել են շատերը, և քանի դեռ նրանց խոսքը Հռոմի ժողովրդի մասին էր, նրանց պատմությունները պերճախոս ու անկեղծ էին»:

Ինչպե՞ս կարելի է մեկնաբանել Սիրիայի առնչությամբ ԱՄՆ-ի և Թուրքիայի դիրքերի մերձեցումը, որքանո՞վ դա կարելի է վերագրել թուրք-ամերիկյան հարաբերությունների բարելավմանը, ի՞նչ հետևանքներ կարող են ունենալ այդ իրադարձությունները։

Կյանքը դառնում է հետաքրքիր, բայց միայն որոշակի թվով մարդկանց համար. նորընտիր խորհրդարան և նորանշանակ կառավարություն, առաջին արար` 2012-2017 թթ. գործունեության ծրագրի հաստատում, ամբողջ երկու օր: Ինչ ահավոր ուժ ունի խոսքը, ինչ մատնիչ ու ինչ հմայիչ:

Նոր խորհրդարանը հնաբնակներիս հիշեցրեց 98-ի պառլամենտը, ուր կար բանավեճ, ինչն էլ կենդանի էր պահում քաղաքական կյանքը: Կոնկրետ դեպքում պետք է ֆիքսել, որ վերջապես` 99-ի հոկտեմբերի 27-ից այս կողմ, հաջողվեց պառլամենտը վերադարձնել իր պատկերին: Կառավարության ծրագրի քննարկումը բացահայտումների ուրույն բանալի դարձավ խորհրդարանում առկա քաղաքական բոլոր ուժերի էպիկրիզը հասկանալու համար:

Կովկաս-կասպյան տարածաշրջանում նավթի ու գազի արդյունահանման և մատակարարման խոշոր համակարգի ստեղծման հետ կապված խնդիրները, ինչպես հայտնի է, լուծվում էին բավական երկար և դժվարությամբ, ինչը կապված էր ոչ միայն քաղաքական, այլև տնտեսական հարցերի հետ:

Կառավարության ծրագիրը կդառնա այն լակմուսը, որի վրա կերևակվի ԲՀԿ-ն: Արձանագրելու` ընտրություններից, Ծառուկյանի շուրջը «մաքրելուց», կոալիցիա չմտնելուց հետո ինչ մնաց տակը, որպես այլընտրանքային…. «կառուցողական» ուժ:

2004, Իտալիա, ապրիլ, Տրիեստ: Սքանչելի քաղաք` անմեկնելի հմայքով: Սիրալիր ու բարետես քաղաքապետը հանգամանալից թվերով ու փաստերով հիմնավորում է, որ Տրիեստը Իտալիայի ամենաբարեկեցիկ քաղաքն է` գործազուրկներ չկան, նավահանգիստը գործում է անխափան, բոլոր ձեռնարկություններն աշխատում են օգուտով, գիտակրթական հաստատությունները մրցակցում են Եվրոպայում լավագույնների հետ, հանցագործությունների թվով ամենավերջին տեղում են երկրում, զբոսաշրջիկների թիվը մշտապես գերազանցում է նախորդ տարվա ցուցանիշը:

Թուրքիայի ներքին և միջազգային դրությունը շարունակում է խիստ հակասական մնալ, և այդ տևական իրավիճակը ճգնաժամային երևույթներ է առաջ բերում համաշխարհային տնտեսության ու քաղաքականության մեջ: Թուրքիան ձգտում է դառնալ «Մեծ Մերձավոր Արևելքի» առաջատար պետություն, նշանակալի հաջողությունների է հասնում տնտեսական և սոցիալական ոլորտներում, կառուցում է «նոր» տարածաշրջանային քաղաքականություն, բայց շարունակում է կախում ունենալ ԱՄՆ-ի, ՆԱՏՕ-ի, Եվրամիության հետ հարաբերություններից և միջազգային ֆինանսական կազմակերպություններից:

Կայացած փաստ է այն հանգամանքը, որ Ռոբերտ Քոչարյանը հրահանգեց օլիգարխներին ինքնակազմակերպվել և մասնակցել քաղաքական գործընթացներին:

Հարվածը եկավ այնտեղից, որտեղից ամենաքիչն էր սպասվում: Օսկանյանն ու իր «ներքին հայրերը», դատելով Օսկանյանի ռեակցիայից, դա բացարձակ չէին հաշվարկել: