Մայիսի 31-ին ՀՀ ԳԱԱ (Գիտությունների ազգային ակադեմիա) գիտակրթական միջազգային կենտրոնում տեղի ունեցավ «Հետազոտահեն կրթության արդի մարտահրավերներն ու զարգացման հեռանկարները» խորագրով միջազգային գիտաժողով, որն իր աշխատանքները կազմակերպեց զուգակցված՝ առկա-առցանց եղանակով, լիագումար նիստում և առանձին գիտական բաժանմունքներում զեկուցումների ներկայացման և քննարկման ձևաչափով...

Սովորաբար մարդու ճակատագիրը գաղտնի է պահվում այդ նույն մարդուց: Եվ կարծես դիտավորյալ այնպիսի տեղում է գրված՝ ճակատին, որ մարդ կարդալ չկարողանա: Ոչ մի կերպ:

Վերջին գոնե թե մեկ ամիսը ցույց տվեց «բարեփոխված» ոստիկանության իրական կերպն ու ձևը: Չգիտեմ՝ ո՞վ է ոստիկանությանը ներշնչել, որ կարող է, օգտվելով կարգավիճակից, լեզվակռիվ անել և վիճաբանել, անպարկեշտ հորդորել, չափ սահմանել...

Կրոնապետությունն այ այսպիսին է լինում՝ ստորև բերված Սավանարոլայի օրինակով. և ինչն է հետաքրքիրը՝ 2018-ին Հայաստանում հաստատված մեկ անձի իշխանությունն է իրական կրոնապետությունը: Հիմիկվա պայքարն իրականում պայքար է 2018-ին Հայստանում հաստատված կրոնապետության դեմ...

Պա՜հ, «ոստիկանություն» կոչվող ենիչերիները, «վիձիծե լի»՝ վիրավորվում են:

Տավուշում 15-20 կմ հատվածի «սահմանազատումն» ավարտվեց: ՀՀ իշխանություններն իրենց արածից գոհ են, Ալիևը՝ բավարարված:

Կեցցե Սրբազանը, որ սիրո ու համախմբման մերան դառձավ։ Ոսկեղենիկ խոսքի վարպետը արթնացրեց նաև գեղեցկախոսության արվեստը, ի զորու եղավ հայեցի իր պաթոսով, գոտեպնդումի հայրենասիրությամբ հույսի բեկված կայծերը հավաքել, ամբողջացնել և վերստին վերադարձնել բռունցքվող ժողովրդին...

Հայ Եկեղեցու նկատմամբ արշավի ակտիվիստներին, որոնք իրենց հակաիրավական պահվածքն արդարացնում են իբր եվրոպական արժեքներին նվիրվածությամբ, հարկ է համարժեք ուսումնասիրել նույն այդ արժեքներն ու փորձը, ոչ թե սահմանափակվել յուրայինների FB-յան սիրողական գրառումներով: Ձեր պաշտած երկրների մեծ մասում օրենքով անգամ սահմանված է «այլադավանի հարկ» (վճարում են պետական կրոնին չհարող անձինք), ինչը հիմնավորվում է այն փաստարկով, որ Եկեղեցին իրականացնում է նաև համընդհանուր գործառույթներ, ինչի համար ողջ հանրությունը պարտավոր է գոնե մասնակի փոխհատուցել: Որոշ այլադավաններ փորձել են վիճարկել այս պարտավորությունը ՄԻԵԴ-ում, արդյունքի չեն հասել:

Եթե դիտարկում ենք այն գաղափարական հիմքը, որի վրա Չինաստանն ու Ռուսաստանը կառուցում են դեպի նոր աշխարհակարգ տանող իրենց քաղաքականությունը, ապա տեսնում ենք, որ այն հիմնված է միջազգային հարաբերություններում արդարության գաղափարին խարսխված հավասարակշռության կոնցեպտի վրա...

Ես բազմիցս նշել եմ, որ ներկա պայմաններում անհատական առաջնորդությունը բացառվում է, քանի որ տեխնոլոգիական ահռելի գործիքներ են ստեղծվել, որոնք թույլ են տալիս հետևել՝ թիրախավորել ցանկացած մարդու և տեղյակ լինել նրա ամեն մի քայլին, ընդհուպ մինչև, թե ո՞ւմ հետ է հանդիպելու և ճաշելու առաջիկա ժամերի ընթացքում։