Դժվար է ապրել անբովանդակ աշխարհում, սակայն առավել դժվար է բովանդակություն ստեղծելը։ Խոսքս բնավ անձնական կամ նեղ միջավայրի մասին չէ․ այստեղ շատ թե քիչ հնարավոր է մի բան անել։

Հայաստանում իշխող հայրենավաճառների շահերի սպասարկման համար ստեղծված հակակոռուպցիոն դատարանների բուրգը՝ ՀՀ հակակոռուպցիոն դատարանը, ՀՀ վերաքննիչ հակակոռուպցիոն դատարանը և ՀՀ վճռաբեկ դատարանի հակակոռուպցիոն պալատն իրենց էությամբ հանդիսանում են արտակարգ դատարաններ, որոնց ստեղծումը Սահմանադրության 163 հոդվածով արգելված է:

Փոխանակ մեր գլխին կախված սուրը մեզ միավորի` հակառակն է տեղի ունենում, մենք գնալով ավելի ու ավելի ենք պառակտվում։ Արցախում կես բուռ մարդ է մնացել, բայց 10 տեսակի իրար հետ հակամարտող խմբավորումներ կան։

Արցախյան երրորդ պատերազմի հերոս ՊԱՊ ԳԱՐԻԿԻ ԱՅՎԱԶՅԱՆԻ եղբայրը` փոքրիկ Պապ Այվազյանն այսօր դարձավ մեկ տարեկան:

Ընտանիք, հայրենիք, ծնող և ընկերություն. սրանք կարևորագույն արժեքներ էին, որ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ԳԵՎՈՐԳԻ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆԻ կյանքում երբեք չփոխարինեցին իրար, այլ նրա համար միշտ մնացին համահավասար հարթության վրա` որպես անխախտ սկզբունքներ։ Այսպիսին էր Հարություն Անդրեասյանը, ով իր ծննդվայրի բնակիչների ու ընկերների համար պարզապես Հարութն էր` անմիջական, մարդկային, զերծ բոլոր պաշտոնականություններից ու ձևականություններից։ Որովհետև նա ամեն ինչում պարզությունն էր սիրում և հենց այդպես էլ կառուցում էր բոլոր մարդկային փոխհարաբերությունները։

Քանի կար՝ էքստրեմիստներ կոչեցին մեզ, հիմա՝ ռևանշիստներ, հետո էլ կասեն՝ ահաբեկիչներ, և Ամերիկան կփութա զորք մտցնել՝ մեկընդմիշտ ճնշելու մեզ, «մարդասիրաբար» կհրթիռակոծվեն «ահաբեկիչներիս համապատասխան որջեր

Արևագույն շապիկով ու լրջախոհ հայացքով այս տղան պետք է դառնար մեր մշակութային ժառանգությունը 21-րդ դարում նոր շնչով մատուցող ճարտարապետ, որովհետև դա էր իր երազանքը, իր էությունը:

Հեռուստացույցով տեսա Քննչական կոմիտեի տարածած հայտարարությունը, որտեղ վերջիններս թմրավաճառների իբր բացահայտված ցանցի հետ կապել էին իմ ընտանիքի անդամներին և տեղադրել էին նաև իմ մասին տեսահոլովակ, նաև ինձ կապելով այդ գործի հետ:

Երկար ժամանակ է, ինչ հիվանդը, հիվանդի տերերը սպասում էին այդ կարևոր վիրահատությանը:

Իհարկե, շատերը հասկանում են, որ ստորագրությունների թվով չէ, որ որոշվելու է Արցախի ու Հայաստանի ճակատագիրը։ «Հայաքվեն» էականորեն կարևոր է նախ որպես պրոցես։ Այս իմաստով գաղափարի հեղինակները անում են կարևոր գործ։ Ինչ կլինի արդյունքում՝ ես չգիտեմ, ոչ ոք չգիտի։ Բայց սա մի պրոցես է, որը տասնյակ հազարավոր մարդկանց թույլ է տալիս ինչ-որ մի օգտակար բան անել, իրենց զգալ քաղաքացի, իրենց զգալ արժանապատիվ պրոցեսի մի մաս։ Սա թույլ է տալիս հիշել, որ Հայաստանը միայն գործող իշխանությունը չէ։ Սա պրոցես է, որը կարող է ունենալ հետաքրքիր զարգացումներ։ Բնականաբար, իշխանությունը հակազդելու է, և առաջին քայլը հիմա անում են՝ քարոզչամեքենայի միջոցով, թե՝ Հայաքվեն կբերի պատերազմի։