Հոuւ՛ր կենդանի Քրիստոս, զհուր սիրոյ Քո, զոր արկեր յերկիր, բորբոքեա՛ յանձն իմ...

Արցախի Հանրապետության Մարտունի քաղաքի ավագանու 2007 թվականի որոշմամբ, օգոստոսի 17-ին նշվում է Մարտունու (Մոնթեաբերդի) Վերածննդի օրը: (https://www.panorama.am/am/news/2022/08/17/Արցախ-Մարտունի/2720058)։ 1992 թվականի հենց այս օրն են ադրբեջական զինված ստորաբաժանումները մի քանի ուղղությամբ հարձակում սկսել, որը կանխվել է Արցախի պաշտպանության բանակի կողմից: Ադրբեջանի կողմից Արցախի դեմ սանձազերծած բոլոր պատերազմների ընթացքում թիրախավորվել էին բնակավայրի քաղաքացիական ենթակառուցվածքներն ու պատմամշակութային կառույցները: Մասնավորապես, 2020 թվականի թուրք-ադրբեջանաահաբեկչական տանդեմի կողմից սանձազերձած պատերազմի ընթացքում հրետակոծվել է Մարտունի քաղաքի մշակույթի պալատը (https://monumentwatch.org/wp-content/uploads/2022/08/Պետրոսյան-Հ.-Մուրադյան-Հ.-Արցախի-մշակութային-ժառանգությունը-հարձակումների-թիրախում.pdf): Նույն ժամնակահատվածում որշակիորեն վնասվել էր նաև Հայաստանի Ազգային հերոս, Արցախի հերոս Մոնթե Մելքոնյանի արձանը։

Արդյոք թու՞րք ենք մենք… Մեր քաղաքի ասորիների փոքրիկ համայնքը դեռ երկար կհիշի այդ օրը։ Երբ Հայաստանից խումբ է գալիս իրենց պապերի երկիրը տեսնլու (հայերն ասում են` ուխտագնացության են գալիս), մենք սովորաբար մոտենում ենք, երբեմն հաջողվում է զրուցել նրանց հետ, բայց չենք համարձակվում ասել, որ ասորի ենք: Վերջերս հայկական մի խմբի մեջ հայաստանցի մի ասորի կար:

Տպավորություն է ստեղծվում, որ 1937թ. գնդակահարված հայտնի կոմունիստ Կասյան Սարգիսը վերակենդանացել է և Team Telecom Armenia-ի հետ միասին անհաշտ պայքարում է Ավինյան Տիգրանի դեմ:

«Լոբի մաքրողների» կառավարությունը երեք ամսում «30» մետրանոց մի կամուրջ չի կարողանում սարքել:

Վկայակոչված չարագուշակ տողերը, իսկ իրականում` մահացու մեղադրանք-ինքնախոստովանությունը, փնթի-ամենակերը (ասվածի հենց ամենաուղիղ իմաստով) գրել է դեռևս 2008-ին, իմա` hենց այն ժամանակ, երբ «алкаш» սադրիչը ծլկել և արդարադատությունից թաքնվել էր ոմն «հեղափոխական տատիկի» մահճակալի տակ:

Օգոստոսի 14-ին ֆեյսբուքյան գրառում կատարեցի «Հայոց պատմություն» առարկայի 8-րդ դասարանի նոր դասագրքի կապակցությամբ և խոստացա, որ ուրբաթ կտեղադրեմ ԿԳՄՍի և «Մասնակցային դպրոց» ԿՀ-ի հերթական խայտառակությանը վերաբերող իմ գրախոսությունը: Երեկ գրախոսությունը չհրապարակեցի, քանի որ նախորդ օրը, օգոստոսի 15-ին, ռուսական լրատվամիջոցները տարածեցին այս դասագրքի կապակցությամբ ռուսական ԱԳՆ-ի տարածած հաղորդագրությունը` հղում տալով գերատեսչության կայքէջին: Ու թեև ՌԴ ԱԳՆ-ի կայքէջում չհաջողվեց գտնել TASS-ի տարածած հաղորդագրության հիմքերը, այնուամենայնիվ անդրադառնամ երկու կարևոր հանգամանքի, որոնք ուշադրությունից դուրս են մնում…

Վստահ եմ` քչերդ գիտեք, որ կոռուպցիայի դեմ հանձնաժողովն ունի բոլշևիկյան ծագում:

Տարիներ առաջ, երբ հենց այս տիրույթով կռիվ էի տալիս, որ հայկական սերիալները մեր հասարակությանը լավ տեղ չեն տանում, ինձ շատերն էին հակադարձում, թե չափազանցնում եմ։

62 բնակավայր ունեցող Տավուշի մարզում ընդամենը 4 դպրոցի շենք է կառուցվում՝ Կիրանցում, Գանձաքարում, Բագրատաշենում, Դովեղում։ Նոյեմբերյան համայնքի սահմանամերձ Դովեղ գյուղի դպրոցի շինարարությունը շուրջ 5 ամիս դադարեցված է։ Դպրոցի շինարարությունը սկսվել է 2022 թվականի վերջին, շինարարության ավարտի ժամկետի երկարաձգումից հետո այն պետք է ավարտվեր 2024 թվականի հունիսի կեսին։ Դպրոցի շենքը կառուցվում էր պետական բյուջեի 1 միլիարդ 218 միլիոն դրամ ֆինանսավորմամբ, շինարարությունը իրականացնում էր «Կանժիլստրոյ» ՍՊԸ-ն։