1140 թվականի դեկտեմբերի 21-ին Կոնրադ 3-րդ Հոհենշտաուֆենը պաշարել էր Վայնսբերգ ամրոցը. Հիացած ու միաժամանակ զայրացած պաշտպանվող վայնսբերգցիների արիությամբ՝ Կոնրադ 3-րդը հրամայում է քաղաքը գրավելիս ոչնչացնել արական սեռի բոլոր ներկայացուցիչներին, իսկ կանանց թույլ տալ հեռանալ` տանելով իրենց հետ այն ամենաթանկը, որ կարող են սեփական ուսերին տանել:

Զարմանալի բան է կյանքը. նախախնամաությունը ձեռքդ բռնած երբեմն քեզ այնպիսի ճանապարհով է տանում, որի մասին դու երբեք չէիր էլ մտածել...

Գերմանացի հոգեթերապևտ Նոսրատ Պեզեշկիանը առաջին անգամ է հայտնաբերել (ապա և սովորել է վնասազերծել) բառերը, որոնք ծրագրավորում են սոմատիկ հիվանդություններ, նյութականացնում դրանք։ Այս երևույթը կոչվում է օրգանական խոսք։ Դրանք բառեր և արտահայտություններ են, որոնք ուղղակիորեն ազդում են մարդու օրգան-համակարգերի վրա:

Տե’ր, սիրում ու երկրպագում եմ Քեզ:

Պարգեւատու՛ բարեաց եւ աղբի՛ւր խաղաղութեան, Տէր Աստուա՛ծ մեր, յամենայն սատանայական խռովութեանց խաղաղացո՛ զմիտս մեր եւ զխորհուրդս ի գիշերիս յայսմիկ եւ յամենայն ժամանակի․․․

Ամենազարմանալին այն է, որ մարդիկ առավոտից երեկո Պուտին են հայհոյում, ու հիմա էլ զայրացած գոռում, թե բա «վա՜յ, տեսա՞ք, Պուտինը Ալիևի տուն է գնացել։ Տեսա՞ք ձեր դաշնակիցը ինչ քըխ է»...

Ժամանակակից մարդը չգիտես ինչու ավելի հակված է ենթադրել, որ ինքն ու դարեր առաջ ապրած իր նախնիները խիստ տարբերվում են իրենց ընդունակություններով և ընկալումներով, ուստի նաև պահանջները բնությունից և հասարակությունից նույնպես պետք է տարբեր լինեն: Մոռանում ենք, որ մեր բոլորի ՏԵՐԸ հիշեցնում է. «Մի՛ կարծեք, թե Օրենքը կամ մարգարեներին ջնջելու եկա. չեկա ջնջելու, այլ՝ լրացնելու» (Մատթեոս, 5:17) և որ «ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍ նույնն է երեկ, այսօր և հավիտյան» (Եբրայեցիներին, 13:8) ու ՆՐԱ սահմանած պատվիրաններն ու պահանջներն էլ մարդկության հանդեպ, ոչ ոքի վերապահված չէ վերանայել ու խմբագրել:

Նժդեհը կենդանի լիներ, այսօր էլ նույն տողերը կգրեր:

Վարչապետ ունենք, աշխարհը չունի. հեծանիվ է քշում, ոտանավոր է գրում, իսկ երկիրը վարի է գնում... Կարդացի Նիկոլ Փաշինյանի գրած բանաստեղծությունը, նաև իր ասմունքը լսեցի։ Հեչ դուրս չեկավ...

20-րդ դարը դեռ դիմադրում էր․․․ Ազնավուրով, Ալեն Դելոնով: