Սիմոնյան Ալենը, պարզվում է, ազգերի ինքնորոշումը, ուժի կիրառման կամ ուժի կիրառման սպառնալիքի միջոցով խնդիրների լուծումը բացառող միջազգային իրավունքի նորմերից անտեղյակ է, իսկ Մհեր Գրիգորյանն իր փոխվարչապետությանը հանձնված երկրի տարածքային ամբողջականության սահմանադրական նորմն է խախտում։

Ընթերցողներից հավանաբար շատերը «Ֆեյսբուք» և այլ սոցիալական ցանցում նկատած կլինեն իր հասցեին, իր նկատմամբ ֆեյքերի «ֆաբրիկայի» աշխատակից, այնտեղից վարձատրվող, ինչպես նաև հիշյալ որջի հետ կապ չունեցող անձանց կողմից վիրավորանքների, զրպարտությունների, սուտ մատնությունների: Ցավոք, մեզանից շատերը, որպես կանոն, դա անհետևանք են թողնում, ընդհանրապես անտեսում են, լռում կամ էլ բավարարվում փոխադարձ վիրավորանքով, փոխանակ դիմելու դատարան, իսկ սուտ մատնության դեպքում՝ ոստիկանություն:

Լայն քննարկման առարկա է դարձել ԱԺ նախագահի պաշտոնը զբաղեցնող արարածի «Արցախը միջազգայնորեն ճանաչված Ադրբեջանի տարածք է եղել և կա» հայտարարությունը...

Տեսնես ո՞ր պետական գերատեսչությունը հոդաբաշխ բացատրություններ կտա տարբեր երկրներում մեր հանրապետության առաջին դեմքի (՞) հեծանիվ քշելու, իր և կնոջ հրապարակած ակնարկներով ու մեսիջներով լուսանկարների և դրանցում ազգային անվտանգության տեսանկյունից լուրջ վտանգ չտեսնելու կապակցությամբ: Կա՞ արդյոք նման պետական գերատեսչություն, որտեղ կասեն, որ դա ընդունված միջազգային պրակտիկա է, կիրառելի է ու բոլոր առումներով օքեյ է:

-Ի՞նչ հարց կտայիր Կրթության և գիտության նախարարին։ -Ինչու՞ պիտի մարդիկ դպրոցում տասը տարի սովորեն և ոչ թե` ավելի...

Չորս օր առաջ ԱԺ-ում տեղի ունեցած հանրային լսումների ընթացքում Սրբազան Պայքարի առաջնորգ Բագրատ արքեպիսկոպոս Գալստանյանի խոսքն այն մասին, որ իրեն «հուզում է Քաղաքացիական Պայմանագիր ընտրած 680 հազար հայ մարդկանց ճակատին ՔՊ-ի կողմից դաջվող երկիրը հանձնողների պիտակավորումն ու մեղքը», երկիրն իրականում հանձնող դավաճանների այս խմբակի համար կեղտոտ շահարկումների թեմա է դարձել։

Արագ աչքի անցկացրի IRI անցկացրած հարցման արդյունքները: Որպես 5-6 տարվա սոցհարցման խմբի համակարգող ասեմ, որ եթե ինֆորմացիայի հիմնական (69%) աղբյուրներն են Հ1-ը, իշխանամերձ ու, այսպես կոչված, չեզոք (՞) այլ հեռուստաընկերությունները, ապա արձանագրված պատկերն էլ հիմնականում կլինի իշխանամետ: Մի երկու տվյալ, որպեսզի հստակ երևա մեր հասարակության դեմքը:

Մեկը համարում է, որ Ադրբեջանի հետ կառուցողական բանակցություններ են ընթանում, մյուսը կարծում է, որ հնարավոր է մոտ ապագայում պայմանագիր ստորագրել, իսկ ոմանք խոսում են Ադրբեջանում կայանալիք կլիմայական համաժողովից հետո կամ նույնիսկ առաջ հնարավոր ագրեսիայի մասին:

Մոլդովայում և, ըստ իս, նաև առաջիկայում Վրաստանում գրանցվող արևմտամետության կամ կույր եվրաինտեգրման ֆիասկոն խոսում է բացառապես մեկ հանգամանքի մասին...

Անտեղյակ մարդիկ մտածում են, թե Ադրբեջանը չի ցանկանում հարձակվել և շուտափույթ ցանկանում է խաղաղության պայմանագիր կնքել։ Մեջբերում է մշտապես, թե սահմանադրություն փոխեք, որ ըստ դրա ամեն պահի չեղյալ չհամարեք մնացյալ պայմանագրերը։ Նրանք շատ լավ գիտեն, որ ցանկության դեպքում նոր կառավարությունը կարող է նորից սահմանադրության հանրաքվե անցկացրել և այդ կետերը նորից ներառել։