Խ. Աբովյանի անվան հայկական պետական մանկավարժական համալսարանի հեռակա ուսուցման ընդունելության պատասխանատու քարտուղար Մկրտիչ Ղուկասյանը կաշառք ստանալու պահին ձերբակալվել է: Նույն համալսարանում հեռակա ուսուցմամբ ընդունվելու հարցը դրական լուծելու դիմաց նա քաղաքացուց պահանջել և ստացել է 1700 ԱՄՆ դոլար կաշառք: ԱԱԾ քննչական վարչությունում հարուցվել է քրեական գործ՝ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 311/1 հոդվածի 3-րդ մասի 2-րդ կետի հատկանիշներով: Այս մասին հաղորդել է ԱԱԾ մամլո կենտրոնը:
Նման հաղորդագրություններ կարդալով՝ առաջին հարցը, որ ծագում է, հետևյալն է՝ ինչպե՞ս են հայտնաբերել: Քաղաքացի՞ն է բողոք ներկայացրել: Սա շատ կարևոր է: Հայաստանում կաշառքի ինստիտուտը վաղուց կայացել ու արմատներ է գցել այնպես, որ հասարակությունը որքան էլ բողոքում` առանց դրա յոլա չի գնում: Հայաստանում քիչ մարդիկ են պայքարում իրենց իրավունքների համար, կաշառքով գործ հաջողեցնողները դեռևս գերակշռում են, և պայքարի ինստիտուտը չի կայանում: Կաշառքի ցեցն ամենուր է՝ մանկապարտեզներից սկսած, քաղաքական համակարգով վերջացրած: Նույնիսկ կուսակցություններում կա կաշառքի հանգամանքը, միայն թե այն մի քիչ այլ դրսևորումներով է արտահայտվում: ՈՒ եթե մանկապարտեզի դաստիարակին ամիսը մեկ սուրճով-կոնֆետով կաշառելը շատ դյուրին է, ապա քաղաքական դաշտում պիտի տիրապետել մի շարք կարևոր հատկանիշների՝ քծնանքի, շողոքորթության կամ էլ տեսածն ու լսածը բարձր գնով վաճառելու արվեստին:
Որտեղից ուր հասանք: Բայց համալսարանի աշխատակցի ու քաղաքական գործչի միջև առանձնապես տարբերություն չկա: Տարբերությունն այն է, որ առաջինը մի խղճուկ շարքային ծառայող է, որ փորձում է չարաշահել իր պաշտոնը, իսկ երկրորդը՝ քաղաքական խաղերում թրծված մեկը, ում համար առուծախը պարզապես կենսակերպ է:
Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ