Օրերի աղմուկի մեջ մենք հաճախ մոռանում ենք նրանց, ովքեր մեր կողքին անաղմուկ կրում են իրենց խաչը; Բայց և նրանք, անկախ մեր մոռացումից, թողնում են իրենց ոգեղեն հետագիծը, որպես նշխար՝ իրենցից հետո ապրողներիս համար։

ՈՒրեմն, 2021 թ. կարգվելով իբրև ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր, Հ.Հ-ն իրեն շրջապատեց սորոսականներով, բեզատչոտնիկներով և, որոշ չափով, նախկին իշխանության հետ ուղիղ փոխկապակցված անձանցով:

Ժամանակը հոսում է… Այո՛, ժամանակը հոսում է և լցվում մոռացության գետը: Կուլ է տալիս ամեն ինչ՝ մարդկանց, իրադարձությունները, պատմությունը, մշակույթը… Սակայն եթե ժամանակը հոսում է սրտի միջով, ապա ծնվում է քրոնիկոն, վավերագրություն, ժամանակագրություն՝ պսակված գեղարվեստով, փրկված մոռացումից: Բանաստեղծ Դավիթ Հովհաննեսի սրտի միջով անցած ժամանակն է դրված մեր սեղանին, նրա «Նոր քրոնիկոնը»` գրված հատու գրչով, քանդակեն տողերով:

Հայրս չէր սիրում Ֆրունզին, չէր սիրում, որ Ֆրունզը դերասան է դառնալու: Եվ ոչ միայն հայրս, այլև հորս ընկերները ծիծաղում էին, որ Մուշեղի տղան պետք է դերասան դառնա: Շատ դժվար էր նրա համար տեսնել այդ. միշտ ասում էր. «Դերասան ես հա՞, կապիկություն կենես, հա՞»:

Առաջին լուսանկարում արվեստագետ Սերիկ Դավթյանն է դստեր՝ Ներիկ Դավթյանի հետ, մյուսում Ներիկը հոր՝ Ներսիկ Ստեփանյանի հետ է:

Թուրքիայում սոցիալիզմի, կոմունիստական կուսակցության գլխավոր շինարարի հետ անգորական «հեղափոխական-անկախության մարտիկները» վարվեցին միանգամայն պարզ եղանակով: 1921 թվականի հունվարի 29-ի գիշերը Թուրքիայի կոմունիստական կուսակցության հիմնադիրներից մեկին` Մուստաֆա Սուբխիին և նրա 14 ընկերներին նավապետն ու նավի անձնակազմը, որոնց օգնությամբ նրանք փորձում էին փախչել հետապնդումից, մորթեցին Սև ծովի ջրատարածքում, ինչը ստացավ «Տասնհինգի սպանդ» անվանումը:

«Ես պատերազմին շատ եմ պետք, ինձ գնդակ չի կպչի»: Այսօր Արցախյան ազատամարտի հերոս ԴՈՒՇՄԱՆ ՎԱՐԴԱՆԻ մահվան տարելիցի օրն է:

Թումանյանի պես գրո՛ղ հայեր, ձեզ մի հարց տամ՝ ինչու՞ եք «Թումանյանի լեզվով», «Թումանյանի պես» գրում:

Չե՛ս թրքացնի, Թրքապաշտ շան զարմ, Քանի ե՛ս Հայս, ապրում եմ ու կա՛մ, Քո՛ տեսակի դեմ միշտ կռիվ կտամ, Վրեժս, ցավս, երբեք չի՛ քնի։

Սերիկին առնչվող մի սրտառուչ և անհայտ պատմություն է պահպանվել, որի մասին առաջին անգամ եմ պատմում (տեղ է գտել նաև գրքումս):