Սակայն գնդապետ Բարանեցը խոսում է միայն Ռուսաստանի մասին. տարօրինակ կլիներ, եթե նա մտահոգվեր նաև ինչ-որ այլ երկրի մասին։ Իրականում, ըստ մեզ, նա, ով Բաքվին հրահրել է նոր արկածախնդրության, մտադիր է եղել ինչ-որ կորուստ հասցնելու... Իրանին։ Այնուամենայնիվ, մարտական գործողությունների շրջանը (Շամշադին) շատ ավելի մոտ է հայ-իրանական սահմանին, քան Ռուսաստանին։ ՈՒրեմն և «թիրախում էր» ոչ թե հյուսիսը, այլ հարավը։ Համաշխարհային ԶԼՄ-ները հայտնում էին, որ վերջին օրերին Թեհրանում ու նրա մոտակայքում պայթյուններ էին որոտում, մարդիկ էին զոհվում։ Իսրայելի և ԱՄՆ-ի ԶԼՄ-ներում բացահայտ ցնծություն էր տիրում, բազմաթիվ հրապարակումներ կային, թե իբր դա «ԱՄՆ-ի և Իսրայելի հատուկ ծառայությունների գերազանց աշխատանքն է», որոնք «պատժում են Իրանին» և այլն։ Որ Իրանում իսկապես ինչ-որ տարօրինակ բան էր կատարվում, կասկածից դուրս է։ Պարչինի ռազմական հրաձգարանը, որն ուժեղ գաղտնիությամբ օբյեկտ է, ուր ոչ մեկին ու երբևէ ներս չեն թողել, չնայած Արևմուտքը և Իսրայելը կատաղում էին չարությունից, ինչ-որ կառույցներ Նաթանզի միջուկային կենտրոնի հարևանությամբ, անհասկանալի դժբախտ դեպք Թեհրանի կլինիկական հիվանդանոցում և այլն. ահա այն օբյեկտների ոչ լրիվ ցանկը, որտեղ որոտացել են պայթյունները։ Մենք ի վիճակի չենք բացատրելու այդ ամենը։ Իրանը պաշտոնապես հաղորդել է, որ հետաքննություն է ընթանում, և հուլիսի 7-ին նույնիսկ կայացել է խորհրդարանի ազգային անվտանգության և արտաքին քաղաքականության կոմիտեի նիստը, բայց միայն Նաթանզի միջադեպի կապակցությամբ։ Եվ հասկանալի է, թե ինչու. չէ՞ որ այն հատուկ կենտրոն է, որն աշխատում է միջուկային հետազոտությունների իրանական ծրագրի կենսագործման ուղղությամբ։ Իրանի հետախուզության նախարար Մահմուդ Ալավին, նրա տեղակալները, բանակի ՀՕՊ ստորաբաժանումների ավագ հրամանատարները և իրավապահ մարմինների ավագ պաշտոնյաները մասնակցում էին այդ նիստին, ինչը վկայում է, որ իրանական իշխանություններն իրոք տագնապած ու զայրացած են։
Մենք երկար էինք սպասում, որովհետև գիտեինք, որ եթե Իրանում տեղի ունեցած պայթյուններում կան օտարերկրյա հատուկ ծառայությունների (ՀԾ) հետքեր, ապա Իրանն անպայման կհասցնի հատուցման պատասխան հարվածը։ Մանավանդ որ խորհրդարանական կոմիտեի մամուլի քարտուղար Աբոլֆազլ Ամուին հուլիսի 8-ին հայտարարել էր, որ արդեն զգալի եզրակացություններ են արվել Նաթանզի պայթյունի վերաբերյալ, բայց հետաքննությունը դեռ շարունակվում է, իսկ հանրությունը կտեղեկացվի հետաքննության ավարտից հետո։ Այդ օրվանից դեռ այլ նորություններ չեն եղել։
Սակայն նույն օրերին (հուլիսի 7-8) բավական կարևոր հարց էր լուծվում. Իրանն ու Չինաստանը վերջնականապես համաձայնեցրին համագործակցության 25 տարով պայմանագիրը (ՀՊ)։ ԱՄՆ-ի արձագանքը լի էր դժգոհությամբ. Վաշինգտոնն ընդունեց, որ Իրանի հետ Չինաստանի և Ռուսաստանի չընդհատված համագործակցության գործողությունները տապալեցին «աշխարհում Իրանի մեկուսացման» ամերիկյան մարտավարությունը։ ISNA գործակալությունը հուլիսի 12-ին հայտնել է, որ ամերիկյան «USS Bonhomme Richard» ավիակրի վրա վթարի պատճառով պայթյուն է եղել։ Հետաքրքիրն այն է, որ այդ նավը լողում էր Պարսից ծոցին շատ մոտ։ ԱՄՆ-ի իշխանությունները տհաճությամբ են պատասխանում այն հարցերին՝ զոհեր եղել են, թե ոչ, իսկ եթե եղել են, ապա քանի մարդ է զոհվել, քանիսը վիրավորվել, չեն հայտնում, թե ավիակրին ինչ վնաս է հասցվել և այլն։
ISNA-ի հաղորդագրության մեջ հետաքրքիր նրբություն կա։ Գործակալությունը գրում է, որ «Քոդս» հատուկ ջոկատի նոր հրամանատար, գեներալ-մայոր Էսմոյիլ Քահանին մեկնաբանել է ավիակրի վթարը և հրդեհը. «Ամերիկացիները մեղավորներ չպետք է փնտրեն և ուրիշներին մեղադրեն։ Այդ վթարը և հրդեհը հետևանք են կարգուկանոնի բացակայության և նրանց զինված ուժերի քայքայման։ Բանն այն է, որ ամերիկացի զինվորականները հոգնած ու ապակողմնորոշված են։ ԱՄՆ-ը պետք է հասկանա և ընդունի այն ակնհայտ իրողությունը, որ ինքն այլևս գերտերություն չէ և չի կարող իր պայմանները թելադրել ողջ աշխարհին»։ Մենք համաձայն ենք. որևէ առանձնահատուկ բան չկա, որ «Քոդսի» նոր հրամանատարը որոշել է մեկնաբանել ամերիկյան ավիակրի «վթարն ու հրդեհը»։ Բայց արդեն այն, որ այաթոլահ Խամենեիին մերձ ISNA գործակալությունը մեկնաբանության համար դիմել է գեներալ Քահանիին, մեր կարծիքով, որոշ թեթևակի կիսաակնարկ է պարունակում։ Չէ՞ որ, ըստ արևմտյան ԶԼՄ-ների, ավիակրի վթարից ու հրդեհից հետո պայթյուն է եղել։ Թե ինչն է ինչի հետևանքը եղել՝ պայթյունը հրդեհի վթարի, թե հրդեհը և վթարը՝ պայթյունի, մենք առայժմ հաստատել չեն կարող։ Բայց... միջադեպը մեկնաբանել է հենց գեներալ Էսմոյիլ Քահանին։ ISNA-ի թղթակիցներն ակնհայտորեն գիտեին, թե հայտարարությունն ինչու է հենց «Քոդսի» հրամանատարն արել։
Ի վերջո, մի՞թե ամերիկացիներն ու իսրայելցիները չսկսեցին սպառնալ Քոհանիին, երբ իմացան, որ նա հունիսի վերջին գաղտնի կերպով այցելել էր Իրաք և Սիրիա։ Եվ եթե նույնիսկ ենթադրենք, որ Պարչինի և Նեթանզի պայթյունները եղել են դիվերսիայի (կամ սաբոտաժի) հետևանք, ինչպես պնդում էին ԱՄՆ-ի և Իսրայելի ԶԼՄ-ները, ապա այժմ աշխարհը տեսնում է, որ իրանական հատուկ ծառայությունները լիովին կարող են վնասել կամ նույնիսկ ոչնչացնել ԱՄՆ-ի ցանկացած ավիակիր։ Իսկ եթե այդպես է, ապա նաև Դիմոնում Իսրայելի միջուկային կենտրոնն այլևս վտանգից զերծ չէ։ Ճշմարիտ է արևելյան հին խոսքը. «Քամի ցանողը փոթորիկ կհնձի»։
Բայց, ի տարբերություն ռուս, արևմտյան ու հայ փորձագետների, մենք հրավիրում ենք հայ հասարակության ուշադրությունն այն փաստին, որ Տավուշի սահմանին մարտերը բռնկվեցին հենց այն օրը, երբ ինչ-որ մեկը ինչ-որ բան ձեռնարկեց... ամերիկյան ավիակրի վրա։ Եվս մեկ անգամ ուշադրություն դարձնենք. ամերիկյան նավում պայթյունի մասին ամեն ինչ գիտի «Քոդսի» նոր հրամանատար Էսմոյիլ Քահանին։
Մեր վարկածը պարզ է. տեսնելով, որ Իրանը «չի հանձնվում», ԱՄՆ-ը և իր դաշնակիցները (առաջին հերթին, պարզ է, Թուրքիան և Իսրայելը, որը նույնպես Ալիևների կլանի վրա ազդելու կարևոր լծակներ ունի) «Ապշերոնի խանությանը» հրահրեցին ռազմական գործողությունները վերսկսելու։ Նշված երկրների մայրաքաղաքներում հավանաբար ցնցված և անհանգստացած էին այն բանով, որ, կարծես ի պատասխան Պարչինի հրաձգարանի և Նեթանզի պայթյունների, ինչ-որ մեկն ինչ-որ բան է պայթեցրել ավիակրի վրա։ Մենք համոզված ենք, որ Վաշինգտոնում, Թել Ավիվում և Անկարայում հենց հիմա սարսափ ու խուճապ է տիրում։ Իսկ թե ինչու նաև Անկարայում, այժմ կշարադրենք։
Այնուամենայնիվ, սկսենք Իսրայելից։ Դոնալդ Թրամփին կալանավորելու մասին Թեհրանի դատախազության օրդերը, թեև «Ինտերպոլը» չի ընդունել ի կատարում, արդեն ողջ աշխարհի հետաքրքրությունն է շարժել։ Գեներալ-լեյտենանտ Ղասեմ Սոլեյմանիի սպանության մասին արդեն վիճաբանություններ են ընթանում ՄԱԿ-ում։ Մարդու իրավունքների գծով ՄԱԿ-ի հատուկ զեկուցող Ագնես Կալամարն ընդգծել է, որ ԱՄՆ-ը բավականչափ ապացույցներ չի ներկայացրել իր շահերի վրա սպասվելիք հարձակման մասին և չի արդարացրել Բաղդադի օդանավակայանում գեներալ Սոլեյմանիի և նրա ընկերների ռմբահարումը։ Սոլեյմանիի դեմ ահաբեկչության նախաձեռնողներից մեկը, ազգային անվտանգության գծով ԱՄՆ-ի նախագահի նախկին խորհրդական Ջոն Բոլթոնը հուլիսի 7-ին արձագանքել է Սոլեյմանիի սպանության առնչությամբ ՄԱԿ-ի դիրքորոշմանը. «ՄԱԿ-ի նոր քննադատությունը, որը Սոլեյմանիին հարվածելը որակում է որպես ապօրինի, անհիմն է։ Հենց այդ պատճառով ենք մենք դուրս եկել @ UNHumanRights-ից։ ՄԱԿ-ում մենք չենք ձգտում բարձրագույն իշխանության և խորհրդի կարիք չենք զգում, թե ինչպես կատարենք ԱՄՆ-ի Սահմանադրությունը»։ Բայց հուլիսի 9-ին բացեիբաց բանավեճի մեջ մտավ Ռուսաստանը։ Վիեննայի միջազգային կազմակերպություններում ՌԴ մշտական ներկայացուցիչ Միխայիլ ՈՒլյանովը հայտարարեց. «Երրորդ երկրի տարածքում օտարերկրացի պաշտոնյայի սպանությունը համապատասխանու՞մ է ԱՄՆ-ի Սահմանադրությանը»։ ՈՒլյանովի հարցը մինչև այժմ պատասխան չի ստացել։ Իսկ Վաշինգտոնը փորձեց ճնշում գործադրել տիկին Կալամարի վրա։ Սակայն խիզախ Ագնեսը չհանձնվեց և վերջերս, կարճ ժամանակ հետո, երկրորդ անգամ կրկնեց իր վճիռը, որը շատ սպառնալի ու վտանգավոր է ԱՄՆ-ի համար։
Իսկ հետո արդեն աշխարհը տեսավ. մի քանի օր Թեհրանում ու նրա շրջակայքում պայթյուններ էին որոտում, անհասկանալի դժբախտ դեպքեր էին տեղի ունենում, զոհեր կան և այլն։ Արևմտյան ու իսրայելական ԶԼՄ-ները շնչահեղձ են լինում ուրախությունից. իբր իսրայելական հատուկ ծառայությունները հարձակվում ու «խփում են Իրանին» հենց նրա տարածքում։ ՈՒշադիր ուսումնասիրենք, թե ինչքան զուսպ, բայց Իսրայելի համար խիստ սպառնալից է պատասխանում Իրանը։ Հուլիսի 9-ին Իրանի ԶՈՒ շտաբի պետ, գեներալ-մայոր Մոհամադ Բաղերին Դամասկոսում հանդիպել և բանակցել է նախագահ Բաշար Ասադի հետ։ Սիրիայի նախագահը գոհունակություն է հայտնել Իրանի և Սիրիայի պաշտոնական անձանց միջև երկկողմ հանդիպումների արդյունքներից և երկու երկրների ռազմատեխնիկական համագործակցության մասին հուշագիր ստորագրելուց։ Հուշագիրը ցույց է տալիս Իրանի ու Սիրիայի ռազմավարական հարաբերությունների մակարդակը, և Սիրիայում ահաբեկչության դեմ պայքարում նրանց բազմամյա համագործակցության արգասիքն է, ասել է նա։ Բաղերին, իր հերթին, ընդգծել է բոլոր բնագավառներում երկու երկրների երկկողմ հարաբերությունների ամրապնդումը շարունակելու կարևորությունը, հայտարարելով, որ դա բխում է երկու երկրների շահերից։ Խոսքն այն մասին է, որ հուլիսի 8-ին Բաղերին և Սիրիայի պաշտպանության նախարար Ալի Աբդուլա Այուբը պայմանագիր են ստորագրել ռազմական համագործակցությունն ընդլայնելու մասին։ Կողմերը քննարկել են Սիրիայի վերջին իրադարձությունները և ընդգծել երկրից օտարերկրյա զորքերը հանելու անհրաժեշտությունը։ Այսինքն՝ ամերիկյան, թուրքական և իսրայելական օկուպանտներին։
Գեներալ Բաղերին նշել է նաև, որ Իրանը կամրապնդի Սիրիայի հակաօդային պաշտպանության (ՀՕՊ) համակարգերը երկու երկրների ռազմական համագործակցությունն ընդլայնելու նպատակով։ Ըստ Բաղերիի, տարածաշրջանի երկրները չեն ողջունում ԱՄՆ-ի ներկայությունը և արձագանքելու են թշնամիների ցանկացած հիմար արարքներին։ «Պայմանագիրն ընդլայնում է մեր փոխադարձ համագործակցությունը ԱՄՆ-ի ճնշմանը հակազդելու համար,- ասել է նա։- Իրանը ՀՕՊ համակարգերով Սիրիան կպաշտպանի Իսրայելից։ Խաղի կանոնները փոխվել են»։ Պայմանագիրն Իրանին թույլ է տալիս հայրենական արտադրության առնվազն երկու տիպի զենիթահրթիռային համալիրներ (ԶՀՀ) տեղաբաշխել Սիրիայում։ Պայմանագիրը բաղկացած է ռազմական ու քաղաքական մասերից։ Ռազմական բաղադրիչում առավել կարևորն է համարվում Իրանի կողմից արաբական դաշնակցի ապահովումը ՀՕՊ-ի այնպիսի առաջավոր համակարգերով, ինչպիսիք են «Բահար 373»-ը և «Խորդադ-3»-ը։ Ըստ աղբյուրների, դրանով Սիրիայում իրանամետ ուժերի վրա իսրայելական ՌՕՈՒ-ի չդադարող հարվածների ֆոնին Թեհրանն ու Դամասկոսը «որոշել են «փոխել մարտական գործողությունների վարման կանոնները Սիրիայի օդային տարածությունում»։ «Բահար-373»-ը իրանական արտադրության հեռահար շառավղով ԶՀՀ է, որը պաշտոնապես ներկայացվել է 2019 թ. օգոստոսի 22-ին։ Այդ ԶՀՀ-ն հաճախ անվանում են C-300-ի նմանակ։ «Խորդադ-3»-ը ՀՕՊ-ի համալիր է՝ 50-75 կմ հեռահարությամբ։ Իրանն այն կիրառել է 2019 թ. հունիսի 20-ին, Պարսից ծոցի շրջանում, ԱՄՆ-ի ՌՕՈՒ-ի անօդաչու սարքը ոչնչացնելիս։ Եվ զարմանալի չէ, որ Իրանի ու Սիրիայի ակտիվացումն ըստ ժամանակի համընկել է ՌԴ ԱԳՆ-ի հայտարարությանը, որում Մոսկվան նախազգուշացրել է Իսրայելին Պաղեստինի օկուպացիան օրինականացնելուց։ Ըստ որոշ տվյալների, ՀՕՊ-ի իրանական միջոցներն արդեն Սիրիայում են։ Մենք հիշում ենք, որ ՀՕՊ-ի ռուսական միջոցները դեռ ոչ մի անգամ չեն օգտագործվել իսրայելական ռազմական ավիացիայի դեմ։ Բայց իրանական ԶՀՀ-ները հաստատ կխփեն իսրայելական ցանկացած ինքնաթիռ։ Կրկին ընդգծենք. Իսրայելում և ԱՄՆ-ում արդեն այն ժամանակ խուճապ սկսվեց։ Այսինքն՝ մինչև հուլիսի 12-ը։ Եվ հանկարծ՝ պայթյուն ամերիկյան ավիակրի վրա։ Հայեր ու հայուհիներ, մի պահ պատկերացրեք, թե ամերիկացիների և իսրայելցիների մարմնի որ մասն է քոր եկել, մաշկի որ հարվածներն են սարսռացել ու բշտիկներով ծածկվել...
(շարունակելի)
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ