2016 թվին՝ Հրազդանի ընտրությունների հաջորդ օրը Սարուխանյան Կարենը զանգեց, թե. - Արթուր Նիկոլն է զանգում, չես պատասպանում: Հետը մի հատ խոսա, էլի:

(ուղեցույց նրանց համար, ովքեր ցանկանում են ուսումնասիրել Հայաստանի Հանրապետության վերջին վեց՝ 2018-2024 թթ., տարիների պատմությունը)...

Բաքու ժամանող արևմտյան պաշտոնյաներն իրենց հրապարակային խոսքում շեշտը դնում են երկկողմ օրակարգերի վրա:

Մի մարդ կար, ով վատ կյանքով էր ապրում: Մի օր նա որոշեց խելքի գալ, բարի գործեր անել հանուն հոգու փրկության: Շատ բարի գործեր արեց, սակայն իր մեջ որևէ փոփոխություն չնկատեց, թեև շատ էր հպարտանում և պարծենում իր արարքներով:

Այսօր՝ սեպտեմբերի 16-ին, Երևանում, Ֆրանսիայի Եվրոպայի և արտաքին գործերի նախարար Ստեֆան Սեժուրնեի հետ համատեղ ասուլիսում արտգործնախարար Արարատ Միրզոյանը հայտարարել է, որ Հայաստանը պատրաստ է որքան հնարավոր է շուտ խաղաղության պայմանագիր կնքել Ադրբեջանի հետ: Նա հավելել է․ «Մենք պատրաստ ենք արագ ստորագրել այն տեքստը, որը համաձայնեցված է։ Համաձայնագիր, որով երկրները փոխադարձաբար ճանաչում են միմյանց տարածքային ամբողջականությունը, Ալմաթիի հռչակագիրը, այն սահմանները, որոնք կային ԽՍՀՄ փլուզման ժամանակ»։

Օրերս կրկին հնչեց «Պատմական Հայաստանի» և «Իրական Հայաստանի» հայեցակարգային երկընտրանքի մասին թեզը, որը ոչ այլ ինչ է, քան արհեստական հակադրություն՝ ներմուծված հանրային գիտակցությունը մանիպուլյացիայի ենթարկելու նպատակով։ Շատերի կողմից քննադատված այս կեղծ հակադրությունը, ըստ էության, արժեզրկում և չեզոքացնում է Հայաստանի բազմաբովանդակ պատմությունն ու դրա ժամանակակից նշանակությունը:

Երբ որ ժեխական մասսայի ծոցից ելած և ժեխի մենթալիտետ ունեցողներն են կառավարում երկիրը՝ վերջը սա է լինում։

Սույն թվականի մայիսից մինչև հիմա կալանավորվել են ՇԻրակի մարզպետի աշխատակազմի երկու բարձրապաշտոնյա՝ քաղաքաշինության վարչության պետ Խաչատուր Խնձրցյանը, ով հիմա կալանքը կրում է տանը և մի քանի օր առաջ կրթության, մշակույթի և սպորտի վարչության պետ Հրայր Կարապետյանը;

Ֆրանսիայի ԱԳ նախարար Ստեֆան Սեժուրնեն սեպտեմբերի 15-16-ին կգտնվի Հայաստանում։

Պարտությունը շատ դժվար բան է, այն ստեղծել է մինչև այս մեզ անծանոթ միջավայր։ 100 տարի է՝ հայ ժողովրդի մի քանի սերունդ պարտությունը չգիտեր՝ ինչ է։ Մենք մոռացել էինք պարտությունը...