Նորայր ՆՈՐԻԿՅԱՆ. Ինքնաոչնչացումը սկսվում է սեփական ուժերի գերագնահատումից

Մենք միշտ համարել ենք, որ լավ հերոսը մեռած հերոսն է: Ապրող մարդկանց չենք սիրում, չենք ընդունում, նրանց ներկայությունը խանգարում է մեզ, նրանց գոյությամբ իմաստազրկվում է միջակության լինելիությունը: Առանձնահատուկ սիրով ենք լցված միջակության հանդեպ:
Խելագարի տենչանքով չենք սիրում մեզանից դուրս ընթացող պրոցեսները, որտեղ խաղից դուրս ենք: Չսիրելը քիչ է՝ քամահրանք ու ընդգծված ատելություն ենք սերմանում ուրիշի տան ճրագին, ուրախությունից պայթում ենք հարևանի, դրկիցի ցավի ձայնից:
Անշուշտ, քչերը հասկացան, որ այդ պատկերը բոլորիս խտացված արտացոլանքն է: Վեր կենալը բոլորիս արժանապատվությունն է:
Այդուհանդերձ, ինչու՞ ենք մենք միշտ հետո հասկանում, որ ինքնաոչնչացումը սկսվում է սեփական ուժերի գերագնահատումից:

Մեկնաբանություններ