- Ոստիկանը մե՛րն ա․․․ Ո՛չ, ոստիկանը Նիկոլինն է

ԽԵՂաՓՈՂՈՒ թյան օրերին Նիկոլը գոռում էր ՝

- Ոստիկանը մե՛րն ա…

և ոստիկանները նրան ու նրա հետևից գնացող խաբված ժողովրդին չէին նեղացնում, որովհետև վերևից հրահանգ չկար:

Ո՛չ, ոստիկանը մերը չէ, ոստիկանը քոնն է, Նիկո՛լ:

Այս դաժան օրերին, երբ դրված է Հայաստանի Հանրապետության գոյության հարցը, երբ Հայաստանի վարչապետի գործողությունները բացահայտ համընկնում են թուրքական աշխարհի շահերի հետ՝ ի պաշտպնություն այդ աշխարհի քաղաքական հետաքրքրությունների,

մենք՝ մի խումբ մտավորականներս, գրեցինք այս ԿՈՉ-ՀՈՐԴՈՐԸ՝ ուղղված Հայաստանի Հանրապետության ոստիկաններին և նրանց հարազատներին։

Ահա այդ կոչը, որը այսօր առավել, քան երբևէ հրատապ է:

ԴԻՄՈՒՄ ԵՆՔ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՈՍՏԻԿԱՆՆԵՐԻ

ՀԱՅՐԵՐԻՆ, ՄԱՅՐԵՐԻՆ ,ԿԱՆԱՆՑ , ՈՐԴԻՆԵՐԻՆ ,

ԴՈՒՍՏՐԵՐԻՆ, ՔՈՒՅՐԵՐԻՆ ԵՎ ԵՂԲԱՅՐՆԵՐԻՆ

Դուք հանգի՞ստ ե եղել, երբ տեսել եք, թե ինչպես են ձեր հարազատներն անմարդկային վերաբերմունք դրսևորում մեր/ ձեր ժողովրդի հանդեպ:

Իմացե՛ք, որ Տավուշի այդ գյուղերն ու դրանց տարածքները, ռազմավարական ճանապարհներն ու բարձունքները ողջ Հայաստանի անվտանգության երեշխավորներն են:

Դուք՝ ոստիկանների հայրե՛ր, հպա՞րտ եք ձեր որդիների կատարած բռնություններով:

Հայրն իր որդու մեջ տեսնում է իր շարունակությունը:

Դուք ձեր որդիներին ձեր հոգու լույս ու բարությունից չե՞ք կտակել:

Կարծում ենք՝ հայրերի ու որդիների հավերժական կռիվը այսօրվանից ձեր մեջ ավելի կխորանա և դուք, եթե ազնիվ մարդ եք ու ազնիվ Հայ ու հայր, չեք կարող դիմանալ բարոյական այս հարվածին:

Դուք՝ ոստիկանների մայրե՛ր, ի՞նչ խղճով եք ձեր ձեռքով պատրաստած մայրական համեղ ճաշը և սուրբ հացը դրել ձեր ազգադավ որդիների առաջ:

Դուք չե՞ք ամաչում, մայրե՛ր, ձեր ծնած, սնած ու դաստիարակած որդիների դաժան արարքների համար:

Թուրքի յաթաղանից կոտորվելու և ցեղասպանվելու հարյուրամյակ ենք նշում և նզովում թուրքերին, պարզվում է՝ մեր ներսի թուրքը ոչնչով չի տարբերվում բարբարոս թուրքից:

Ձեր որդիները որտե՞ղ են սովորել հայ ծեծելու թուրքի արհեստը:

Դուք ո՞նց եք նայելու ձեր թոռների աչքերին:

Ոստիկանների կանա՛յք, դուք ինչպե՞ս եք մտել անկողին այս օրերին այդ արնախում, ձեռքերն ու խիղճը արյունոտ տղամարդկանց հետ:

Շատերը ձեզնից, որ երիտասարդ են, այդ օրերից մի օրը կարող էր բեղմնավորվել:

Մտածե՞լ եք, թե այդ երեխան ինչ բարբարոսական գեներ կժառանգի:

Դուք հետո դա՛ կհասկանաք, բայց արդեն շատ ուշ կլինի: Հորից ժառանգած արյունոտ ձեռքերն ու խիղճը ձեզ համար էլ պատուհաս կլինեն:

Ոստիկանների դուստե՛ր, դուք այսուհետ ինչպե՞ս պիտի քնքշորեն սիրեք ձեր այս հայրենադավ և դաժանաբարո հայրերին, իսկ եթե պարզվի, որ հենց ձե՛ր հայրն է ծեծել ու խեղել ձեր սիրած տղային կամ նրա քրոջը, հորն ու եղբորը, ի՞նչ եք անելու:

Ձեր սերը տրորեցին կեղտոտ ու արյունոտ սապոգների տակ ձե՛ր ոստիկան հայրերը:

Ոստիկանների քույրե՛ր, բոլորս գիտենք եղբոր հանդեպ քրոջ առանձնահատուկ և անսահման սերն ու նվիրածությունը, հպարտությունը:

Ձեր սերը նույնպես այսօր պիտի խամրի, որովհետև չի կարող քույրը հպարտանալ դաժան ու բիրտ եղբորով:

Իսկ եթե երիտասարդ եք, գուցե հենց ձե՛ր սիրած տղային կամ նրա հարազատներին են քացու տակ գցել ձեր ոստիկան եղբայրները:

Ոստիկանների ոչ ոստիկան եղբայրներ, դուք չե՞ք ամաչում ձեր եղբոր դաժանությունների համար. հորից հետո տղայի համար եղբայրն է հոգեհարազատ և մեծ հեղինակություն:

Անգամ հայրն իր որդուն սիրելիս հաճախ ասում է՝ ախպերս:

Ձեր «ախպերը» դավաճանել է և' ձեզ, և' ձեր հորը:

Ոստիկանների որդինե՛ր, չգիտեմ, դուք կկարողանա՞ք վաղը դուրս գալ փողոց և նայել ձեր ընկերների աչքերին:

Իմացե՛ք, որ ձեր հայրերը ձեզ ամենամեծ հարվածը հասցրեցին:

Դուք ամբողջ կյանքում կմնաք մենակ, անընկեր և գուցե երբեք ձեզ ոչ մի աղջիկ չսիրի, գուցե ձեր սիրած աղջկա եղբորը, հորը կամ պապին ձեր ոստիկան հայրը ոլորել է թևերն ու բերման ենթարկել, ստորացրել ու ցավ պատճառել:

Ոստիկանների հարևաննե՛ր, դուք կարողանալու՞ եք վաղը բարևել ձեր ոստիկան հարևանին կամ գնալ նրա հոր կամ մոր թաղմանը:

Համոզված եմ ՝չե՛ք կարողանալու:

Իհարկե ոստիկանների մեջ էլ կան ազնիվ ու բարի մարդիկ, բայց եղանակ ստղծեցին հրաման արձակողը, ապա նաև հլու հնազանդ հրամանը կատարողները:

Երեկ փողոցում մոտերքում ապրող մի ոստիկան, որ երևի հերթապահության էր գնումՙ, հանել էր վերնահամազգեստը, բռնել էր ձեռքին, որպեսզի մարդիկ չճանաչեն նրան որպես ոստիկանի: Այդ ոստիկանն արդեն ամաչում էր իր համազգեստից: Կանգառում կանգնած մարդիկ էլ դա նկատեցին:

Ոստիկանների հարազատներ ու բարեկամնե՛ր, հարևաննե՛ր, դաժան է վարվել ձեզ հետ ձեր ոստիկան հարազատն ու հարևանը, նրա դաժանությունը նրա թուլությունն է հաստատում:

Նա հրաման է կատարում ու այդ հրամանը կատարելով է նա «ՏՈՒՆ ՊԱՀՈՒՄ» ու չի մտածել, որ այդ փողով գնված հացը թույն կդառնա ի զավակների համար:

Ցավում է մեր սիրտը շատ ու շատ հայերի նման:

Մեր Երկիրը, Հայրենիք-պետությունը փոխանակ գիտության ու մշակույթի երկիր դառնար, դարձրեցին բռնապետություն և այդ դարձնողներին օժանդակել է ձեր ոստիկան հարազատը:

Ցավում է մեր սիտը նաև ձեզ համար:

Անկախության առաջին տարիներից, իսկ 2018 թվի ԽեՂաՓՈՂությունից մինչ օրս մեր Հայրենիք-պետությունը՝ Արցախի կորստով, դրվել է անդունդի եզրին, որին կհաջորդի ազատ անկման ֆիզիկայի օրենքը, որը կասեցնել չի լինի, եթե չկասեցնենք սողացող պատերազմը, Հայաստանի Հանրապետության հողերի նվիրատվությունը թշնամուն, որը ընթանում է դրսի թշնամու և ներսի դուշմանի միջև համատեղ դաշինքով:

Հայաստանի ոստիկաններ, հեռու մնացե՛ք հայաստանակործան ծրագրից և մի՛ դարձեք անպատվաբեր հրաման կատարող:

Ձեր զավակները նույնպես մեր զավակներն են:

Հիշե՛ք և մի՛ մոռացեք՝

Հայրենիքից վեր Աստված է միայն,

Հայրենիքին հավասար Աստված է միայն:

Սրտի ցավով և տագնապով՝

մի խումբ մտավորականներ՝

Մարի ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ- ԽԱՆՋՅԱՆ

Գրող, հրապարակախոս

Հասմիկ ՎԱՐՈՍՅԱՆ

Բանաստեղծ

Վլադիմիր ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Ճարտարագետ

Հասմիկ ՊՈՂՈՍՅԱՆ

Լրագրող, Հայաստանի ժուռն․ միության անդամ

Նորա ՍԱՀԱԿՅԱՆ

Մանկավարժ

Հասմիկ Արթուրի ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ

Ճարտարագետ

Գեղամ ՓՈԴՐԱՏՉՅԱՆ

Բանաստեղծ

Երևան,

9․05․2024 թ․

Մեկնաբանություններ