Ընդամենը մի նկար, որն իր մեջ պարունակում է մի ողջ կյանք, քաղցրություն, հուզմունք, հուշեր, մանկություն, երիտասարդ ծնողներ, առաջին գիտելիք, առաջին դպրոց և ուսուցիչ։
...Ցեղակրոնի համար առաջնային դաշնակիցը դա ռուս մեծ ժողովուրդն է: Նրա համար չկան Հայաստաններ, այլ կա Հայաստան: Եթե այժմ Հայաստանը խորհրդային է, դա նշանակում է , որ պատմական զարգացման օրենքների համաձայն նա կարող էր միայն լիներ այդպիսին:
«Քաոս. աշխարհի արարումը» կտավը Հովհաննես Այվազովսկին ստեղծել է 1841 թվականին, երբ գտնվում էր Իտալիայում: Այդ ժամանակ նա ընդամենը 24 տարեկան էր: Ի սկզբանե կտավը ճանաչվեց արվեստի գլուխգործոց, իսկ Հռոմի պապ Գրիգոր 16-րդը նույնիսկ ցանկություն հատնեց այն գնել: Այվազովսկին հրաժարվեց փողից և նկարը նվիրեց կաթոլիկ եկեղեցու առաջնորդին:
Համացանցում շատ են գրել, որ երբ Արևմտյան Հայաստանում մի մարզում մորթում էին հային, մյուսում հայերը քեֆ էին անում: Իմ ընկերներից շատերն առարկեցին, թե չի կարող նման բան պատահած լինել...
Եթե այսօր մենք անշեղ մի թեմայով ենք տապակվում, դա չի նշանակում, թե ուրիշ խնդիրներ չկան: Այո, շրջափակված 120 հազարի սովի հարցն է երակազարկի պես տրոփում:
Պարզվեց, որ ամերիկյան գրող Էսնեստ Հեմինգուեյը, որի «Ֆիեստա» գիրքը վերջերս տպագրվեց Սովետական Միությունում և մեծ խոսակցություն առաջացրեց սովետական գրական շրջանակներում, Նյու-Յորքում է գտնվում հենց մեր այնտեղ եղած օրերին:
Ալեքսանդր Պուշկինն անուղղելի խաղամոլ էր, ընդ որում, ավելի հաճախ նա պարտվում էր: Նման դեպքերում ստիպված էր լինում պարտամուրհակներ գրել՝ իբրև գրավ թողնելով ինչպես իր ունեցվածքը, այնպես էլ իր ստեղծագործությունները: Երբեմն գրավադրվում էին գործեր, որոնք նա դեռ չէր էլ գրել: