Եվ այսպես, իրադարձությունը, որի մասին այնքան երկար խոսում էին վաշինգտոնցի «համաշխարհային կառավարիչները», կայացավ։ Օրերս լրատվամիջոցները «գլխավոր նորություն» նշումով հաղորդեցին, որ Իսրայելի վարչապետ Նեթանյահուն թուրք ժողովրդից ներողություն է խնդրել այն սխալների համար, որոնք մարդկային զոհերի պատճառ են եղել։ Նա նշել է նաև, որ Իսրայելն արդեն հանել է Պաղեստինի ամբողջ տարածքում, ներառյալ Գազան, մարդկանց և ապրանքների տեղաշարժի որոշ սահմանափակումներ, և այդ զիջումները կշարունակվեն, քանի դեռ իրադրությունը հանգիստ է։ Պետությունների ղեկավարները պայմանավորվել են շարունակել Պաղեստինի տարածքում հասարակական իրադրության բարելավման աշխատանքը։ Բացի այդ, Թուրքիան հետ կվերցնի «Մարմարայի» զավթմանը մասնակցած իսրայելական զինվորականների դեմ հարուցված հայցը, կողմերը կվերականգնեն դեսպանությունների աշխատանքը, իսկ դիվանագետները մոտ ժամանակներս կհանդիպեն և կշարունակեն խորհրդակցությունները զոհվածների ընտանիքների փոխհատուցման հարցի շուրջ (ավելի վաղ հաղորդվել է, որ Անկարայի պահանջած փոխհատուցումը կազմում է մի քանի միլիոն դոլար)։

Վերջին օրերին Հայաստանում ընթացող ներքաղաքական զարգացումները հետին պլան են նետել տարածաշրջանում ընթացող գործընթացների և արտաքին քաղաքական գործընթացների նկատմամբ հետաքրքրությունը: Մինչդեռ տարածաշրջանը թևակոխում է աշխարհաքաղաքական զարգացումների նոր փուլ, որը պարունակում է ինչպես նոր մարտահրավերներ, այնպես էլ նոր հնարավորություններ:

Վերջին երկու ամիսներին ընդդիմադիր ուժերը շարունակում էին քննարկել արդեն հավերժական դարձած հարցը` ո՞վ է հաճախորդն ու ականը, և ով` ազնիվ ու վեհանձն ընդդիմադիրը: Այս ամենը շատ ակնառու էր հատկապես սոցիալական ցանցերում, որտեղ ՀԱԿ-ի և «ժառանգություն» կուսակցության համակիրներն ուղղակի փոխհրաձգությամբ էին զբաղված: Րաֆֆի Հովհաննիսյանի թեման դարձել էր սուր առճակատումների առիթ:

Ապրիլի 7-ը կիրակի էր: Տոն: Տոն տղամարդկանց համար, որ ավարտվեց կանանց միամսյակը: Տոն կանանց համար, որ արձանագրված է անգամ պաշտոնական տոնացույցում: Ապրիլի 7-ին սկսվեց Երևանի ավագանու ընտրության քարոզարշավը: Ապրիլի 7-ին Հանրապետության հրապարակի շատրվանները միացվեցին, և հրապարակը ողողվեց երաժշտությամբ: Աբսուրդ է, բայց Կանանց ու գեղեցկության օրվա բոլոր երգերը նվիրված էին Երևանին: Ես չգիտեի, որ Երևանը կին է: Թեկուզ` մայր: Նախընտրական քարոզչությունն էր սկսվել:

Այսօր ՄՀՀ-ում տեղի կունենա Սերժ Սարգսյանի ինաուգուրացիան: Ճակատագրորեն հեշտ ժամանակ բաժին չընկավ նրան: Երկրորդ ինաուգուրացիան ևս նա անցկացնում է ոչ այնպես, ինչպես ինքը կցանկանար` ազգային միասնականության, միմյանց շնորհավորելու հանձնառության ներքո:

Ներկայումս Մեծ Մերձավոր Արևելքում դիվանագիտական հակամարտություն է տեղի ունենում ԱՄՆ-ի և Իրանի միջև` Իրանի շրջափակում ձևավորելու խնդրի առնչությամբ, որը, ԱՄՆ-ի հղացմամբ, պետք է կրի տրանսպորտային, տնտեսական և գործառական բնույթ։ Այս խնդիրների կապակցությամբ տարածաշրջան է այցելել ԱՄՆ-ի պաշտպանության նախարար Ռ. Գեյթսը, որը եղել է Քուվեյթում, Սաուդյան Արաբիայում, Էմիրություններում, Աֆղանստանում և այդ երկրների ղեկավարների հետ միանգամայն առարկայորեն քննարկել է Իրանի շրջափակման հարցը։

Երևանի ավագանու ընտրությունների քարոզարշավի մեկնարկը տրված է: Քաղաքապետի պաշտոնի հարցում, կարծես, երկու կուսակցություններ են պայքարում` ՀՀԿ-ն և ԲՀԿ-ն: Տպավորությունն այնպիսին է, որ եթե ՀՀԿ-ն լուրջ հայտ է ներկայացրել ընտրություններում հաղթելու և քաղաքապետի պաշտոնը ևս 5 տարով պահպանելու համար, ապա ԲՀԿ-ն այլ խնդիր է լուծում: 2012 թ. խորհրդարանական ընտրություններում հաջողություն արձանագրած, սակայն 2013 թ. նախագահական ընտրությանը ոչ մի ձևաչափով մասնակցություն չունեցած ԲՀԿ-ն փորձում է վերականգնել իր դիրքերը` հասարակության աչքերում բարձրացնելով կշիռն ու զգալի նահանջ ապրած վարկանիշը:

Երեք օրվա սպասում` մինչև ապրիլի 9-ը: Ընդամենը: Ամենայն հավանականությամբ երեք օրում ոչինչ չի փոխվի, թեպետ շատ ավելի ճիշտ կլիներ, որ իրավիճակը լիցքաթափվեր նախքան երդմնակալությունը, ավելի ճիշտ` երդմնակալությունները: Իրավիճակի անհեթեթությունը արդարացում չէ:

Պատմությունը մեզ համար այն հրաշալի ու տարողունակ աղբարկղն է դարձել, որտեղ սիրում ենք ամեն ինչ լցնել` հուսալով, որ աղբամանները երբևէ չեն բացվում: Իսկ նրանք բացվում են:

Րաֆֆի Հովհաննիսյանի շուրջ հետաքրքրությունն ու էներգետիկան մարեցին: Րաֆֆին հացադուլ էր հայտարարել, որովհետև արդեն իսկ փակուղի էր: ՍԴ-ն որոշումն ընդունել էր: Վերջ: Միակ կենդանի բանը դրանից հետո, որ կար Րաֆֆու շուրջը, իսկ իրականում` նրա թիկունքում, «անհնազանդության» օջախներն էին, որոնք իրենց առաջին «օպրոբացիաներն» էին անում բոլոր մակարդակներում: Ասել, որ այդ «օպրոբացիան», չնայած ներդրված ջանքին, պսակվեց հաջողությամբ, անհեթեթություն կլինի: Չնայած այն հանգամանքին, որ յուրաքանչյուր դետալ մանրակրկիտ գծված էր, բոլոր հաշվարկներն արված էին, փողը կար, կատարողները` նույնպես: Եվ այնուհանդերձ, փորձենք հասկանալ` ինչու այդքան շուտ մեռավ «անհնազանդության արքան», նրա իրական ոգին: