Կարծեմ 2007-ին փորձում էինք բնակիչների հետ միասին ընդդիմանալ «երրորդ մասի» հարևանությամբ գտնվող գողտրիկ մի բակի ավերման գործընթացին: Տարածքի բնակիչների ջանքերով այն ոչ միայն բարեկարգվել էր՝ մաքրվել, ծառ ու թփով պատվել, այլև վերածվել էր մանկական խաղահրապարակի: Բնականաբար, դա երկրի նախագահին և քաղաքապետին ո՞նց կարող էր ձեռք տալ, չէ? որ փողի վրա էին նստած, և ինչ-որ մեկին թույլ էր տրվել այդտեղ շինարարություն անել: Տարածքն էլ, բնականաբար, ներկայացվել էր որպես անբարեկարգ գոտի: Բնակիչները բողոքել էին նախագահի վերահսկողական ծառայություն, այնտեղից էլ մի ջահելի էին ուղարկել, ու սա էլ թղթերն էր անընդհատ նայում: Իհարկե, նաև տեսնում էր, որ թղթերում գրվածը չի համապատասխանում իրականությանը, բայց նրա խնդիրը ոչ թե դա բացահայտելն էր, այլ քաղաքապետի որոշումը «սաղացնելն» ու բնակիչների ձայնը լռեցնելը: Ահա այսպես էր ավերվում մայրաքաղաքը, և դրա վերջը չի երևում: