Քրիսն իրեն զգում է ոչ տղամարդ, ոչ կին, այլ ավելի շատ երկու հոգու պես` զույգ սեռերի արանքում: Սակայն մենեջմենթի 60-ը բոլորած դասախոսը իրագործում է իր կյանքի մեծ փոփոխությունը` վիրահատություն Թաիլանդում, կանացիության վարժանքներ Շվեյցարիայում: Մեկ տարում Քրիսը դառնում է Քրիստա:
Լորանս Պերիգոյի «Երկու հոգու միջև» ֆիլմը ներկայացված է «Ոսկե ծիրան» փառատոնի վավերագրական ֆիլմերի ծրագրում:
Քրիսը, այժմ արդեն` Քրիստան, ռեժիսորի հոր ընկերն է և ուրախությամբ է համաձայնել նկարահանման առաջարկին: Լորանս Պերիգոն նկատեց, որ ֆիլմը նաև սոցիալական խնդիր է լուծում, մարդիկ կհասկանան` ինչպես է կատարվում փոխակերպումը:
Սեռը փոխած Քրիսը ի՞նչ ապրումներ ունի վիրահատությունից հետո, ափսոսանքի զգացում չի՞ ունեցել: Այս հարցերն այդպես էլ առկախ մնացին:
«Քրիսը, արդեն` Քրիստան, դրական, երբեմն նաև ծիծաղելի կերպար է»,- ասաց ֆիլմի ռեժիսորը և իրեն ուղղված մեկ-երկու կցկտուր հարցերից հետո եզրակացրեց, որ հայ լրագրողներին հետաքրքրում են տեղական թեմաները:
Իսկ ինչու Լորանս Պերիգոյին թվում էր, որ մեզ պետք է հետաքրքրեին բացառապես սեռափոխման թեմաները, որոնցից դեռևս «չսեռափոխված» նորմալ ֆրանսիացիներն էլ են արդեն հոգնել։
Հայաստանցի լրագրողներս մեր «սահմանափակ» աշխարհընկալումից ամենևին էլ դժգոհ չենք, և ուրախությամբ ենք փաստում, որ սեռափոփոխությունը մեզ մոտ տեղական թեմա և տեղական խնդիր չէ: Հուսանք` երբեք էլ չի լինի։
Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ