Ես կարծում եմ՝ պատվելի Բագրատ Սրբազանը փորձառու գործիչ է ու առնվազն գիտակցում է, որ 96 ժամվա ընթացքում Փաշինյանն ինքնակամ չի հեռանալու կամ ԱԺ-ն իմպիչմենտ չի իրականացնելու: Բայց Սրբազանը քաղաքական լուծում առաջարկեց, ինչի հետևանքով ընդդիմությունն անելիք չի ունենալու խորհրդարանում:

Բագրատ Սրբազանը մեծ հաշվով ազդարարեց Սրբազան Շարժման սկզբնավորումից ի վեր առաջին հստակ քաղաքական քայլը։

Ինքնակալները երբեք շնորհակալ չեն լինում իրենց սխալներն ու անարդարությունը նկատող մարդուն, և անմահ է մնում Պլուտարքոսի պատմածը, թե մարտի ժամանակ թագավորի կյանքը փրկած զինվորը, փոխանակ փախչելու, ինչպես նրան ճիշտ խորհուրդ էր տվել իմաստունը, մնացել էր, հույս դնելով թագավորի երախտագիտության վրա. դրա համար էլ գլխով էր վճարել:

Եթե ձեզ թվում է, թե ուժը մեծամասնության մեջ է կամ հաջողության ու հաղթանակի գրավականը գերակշռող բազմությունն է, ուրեմն դուք ո՛չ Աստծուն եք ճանաչում, ո՛չ էլ մարդուն:

Դիտեցի պատվելի Բագրատ Սրբազանի բրիֆինգը միջազգային ԶԼՄ-ների հետ:

Ճապոնիայում, տաճար մտնելուց առաջ, մի յուրահատուկ ծես կա՝ պետք է լվանաս ձեռքերդ ու բերանդ, որպեսզի մաքուր ձեռքերով, բերանով ու մտքերով կանգնես Արարչի առջև...

«Հայրենասիրությունը», գուցե, ոչ միայն կռվի ժամանակ պայքար տալն է, որքան նաև гражданский կյանքում ՀՀ-ում ապրելը, սերունդ կրթելը, քայլեր անելը:

Իրականում ես շատ ուրախ կլինեի, եթե Հայաստանում գործեին ոչ թե քաղաքական կոնյուկտուրայի և հավանական ֆինանսական աջակցության վրա հիմնված ու իրենց որպես արևմտամետ կամ ռուսամետ, իսկ որ ավելի վատ է` հայակենտրոնի անվան տակ «-մետ» «վաճառող» ուժեր, այլ իրական` քաղաքակրթական ընտրությամբ արևմտամետ, ռուսամետ և հայաստանակենտրոն ուժեր, որոնք, իրենց քաղաքակրթական ընտրությամբ, իրապես կարող են Հայաստանի համար ճանապարհ նախանշել։

-Գնանք Արփենիկ Չարենցի գերեզմանը տեսնենք,-ասում է ընկերս՝ Սուրենը: Արփենիկ Չարե՜նց...

Մեր ամենամեծ թշնամին թմբիրն է։ Այն թուրքից էլ վտանգավոր է: Ցավոք, պետք է ասեմ, որ մեծ տոկոս են կազմում այն մարդիկ, ովքեր չտեսնելու են տալիս մարտահրավերները, ավելին, կարծում են, թե սա գլոբալ խաղի մի մասն է, ու ո՛չ մեր պետությունն է վտանգված, ո՛չ էլ՝ մեր ազգի գոյությունը: Եթե այդպես մտածեր նաև Նժդեհը, ապա այսօրվա Հայաստանը չէր լինի այնպիսին, ինչպիսին կա կամ ընդհանրապես չէր լինի: