Արցախը շրջափակելու երրորդ օրն էր՝ դեկտեմբերի 15-ը։ Ադրբեջանցի ահաբեկիչ մի կին՝ մորթյա վերարկուն հագին, ճառ էր ասում ու աղավնի էր թափահարում՝ իբր խաղաղությամբ են եկել։ Խոսեց, վերջացրեց, աղավնուն թռցրեց։

Խաչակապ-Խաչապատ-Ղուշչին Մեծ Հայքի ՈՒտիք աշխարհի Գարդմանաձոր գավառի բնակավայրերից է: Այն ունի հարուստ պատմական կենսագրություն: Լինելով գեղատեսիլ վայրում, երկու փոքրիկ ձորակների միջև` հարավահայաց լեռնալանջի հարթության վրա, գյուղը չորս կողմում ունեցել է բարձր խաչարձաններ, որոնք, ըստ ավանդույթի, կանգնեցրել է Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցը` ի նշան տեղի բնակիչների կռապաշտության վերացման ու խաչապաշտ դառնալու:

Հայ թատրոնի պատմության մեջ վաղուց գրվել է մի լուսավոր անուն՝ ՌԱԶՄԻԿ ԽՈՍՐՈԵՎ. Երևանի Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ակադեմիական թատրոնի արտիստ է նա, ով իր հզոր ներաշխարհով, մարմնավորած կերպարներով և, առհասարակ, հայ ժողովրդի կյանքում իր ներկայությամբ հարստացնում է մեր մշակույթը: Մեծ է նրա ավանդը աշխարհի քաղաքակրթության ակունքներում կանգնած մեր երկու հնագույն ազգերի՝ հայերի և ասորիների հազարամյակների պատմություն ունեցող բարեկամությունն է՛լ ավելի սերտացնելու գործում: Այսօր այս հրաշալի անձնավորության ծննդյան օրն է:

Գյումրու թիվ 32 դպրոցի տնօրենի գործունեության վերաբերյալ կուտակած հետաքննական նյութերը հարկադրեցին խորացնել Շիրակի մարզի և Գյումրու դպրոցական համակարգի վիճակի ուսումնասիրությունները: Շրջանառվող լուրերը, Գյումրու օդում պտտվող խոսակցությունները դպրոցներում տեղի ունեցողի վերաբերյալ պարտադրեցին խորամուխ լինել կրթական համակարգի, Շիրակի մարզպետարանի, մարզպետների, որոշ դպրոցների տնօրենների անպատժելի գործունեության մեջ: Արդյունքում պարզվեց, որ« օրինակ, Շիրակի մարզի Բյուրակն գյուղի դպրոցի 75 աշակերտից 43-ն ընդգրկված է համընդհանուր ներառական կրթության ծրագրում: Այդ զարհուրելի փաստի վերաբերյալ անգամ քրեական վարույթ է հարուցվել 2018 թվականին, սակայն այդ քրեական գործից ծպտուն չկա: Ավելին, այդ նույն դպրոցի տնօրենը հաջողացրել է 2019 թվականին վերընտրվել: Մամուլի հրապարակման հղումը՝ կից: https://www.24news.am/news/62920 «Ներառական օպերացիա կամ ներառական կրթությունը՝ շահավետ բիզնես»:

Այն, ինչի մասին կխոսեմ, թերևս առանձնակի կարևորության էլ չէ, բայց մի տեսակ խռովում է միտքս, և որոշեցի, այնուամենայնիվ, խոսել: Դիմաշի երգած «Սարերի հովին մեռնեմի» մասին է խոսքս: Անկեղծ խոստովանեք, հավանեցի՞ք:

1879 թ. Բայազետում սպանվել է 1400 Հայ: 1876 թ. Ալաշկերտի 122 գյուղերից 111-ը հողին են հավասարեցնում սպանում բոլոր բնակիչներին: 1894 թ. Սասունում սպանվել է 12 000 հայ:

1915 թվականի հունիսի 2, գիշեր: Զոհրապը Թալեաթ փաշայի և Հալիլ բեյի հետ էր. թղթախաղ էին խաղում:

Ուկրաինայի, Ուզբեկստանի ԽՍՀ-ների պետանվտանգության ժողովրդական կոմիսարիատները գլխավորելու կողքին եթե հավասարության սկզբունքով դիտարկում ենք նաև Վրաստանի մաս կազմած Աբխազիայի Ինքնավար Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետության ՆԳԺԿ-ի թիվ մեկ դեմք լինելը, ստացվում է, որ առանձին վերցրած մեկ երկրի պետանվտանգության համակարգի պատմության մեջ խորհրդային անվտանգության գեներալ-լեյտենանտ Հմայակ Քոբուլովը երեք հանրապետության համապատասխան կառույց ղեկավարած միակ գործիչն է։

(Մայան Սևակի առաջին կինն էր և, ի դեպ, իմ դիպլոմային աշխատանքի ղեկավարը, ում տանը ես, բացի դիպլոմային աշխատանքը մշակելուց, շատ հետաքրքիր ու հաճելի երեկոներ եմ ունեցել… Մայայի համար Պարույրը մեծություն էր ու այդպիսին էլ մնաց։ Որպես ամուսիններ՝ բաժանված, բայց հոգով՝ անբաժան: Մայայի ծնողները սիրով էին ընդունում իրենց փեսային, որ հինգ տարի ապրեց նույն հարկի տակ՝ որպես հարազատ զավակ, և այնուհետև, որքան էլ տարօրինակ է, այդպիսին էլ մնաց ողջ կյանքում։ Վարդան Մարկիչը՝ այդ ծանրակշիռ թերապևտը, սիրում էր որսորդությամբ զբաղվել, Անահիտ մայրիկն ազնվական կին էր: Պարույրը Մադոննա էր անվանում նրան):

Երեկ ստացել եմ ՀՀ ԿԳՄՍ նախարարության տեսչական մարմնի հերթական գրությունը` Գյումրու տարբեր դպրոցներում տիրող բարդակի վերաբերյալ. մաս-մաս ձեզ եմ ներկայացնելու այդ փաստաթուղթը։