«Միջոցառումներ, որոնք միտված էին գրքի, ընթերցանության, գիտելիքի քարոզչությանը»

1999-ի հուլիսի 4-ից Հայաստանի ազգային գրադարանը նշում է իր օրը, որի համար հիմք հանդիսացավ տնօրինության որոշումը՝ հաշվի առնելով այն փաստը, որ Հայաստանի հանրապետության կառավարության 1919 թվականի որոշմամբ այն ստացել է գլխավոր պետական գրադարանի կարգավիճակ:

2004-ից ՀՀ կառավարության որոշմամբ հանրապետության բոլոր գրադարաններում, նաև Սփյուռքում ( հիմա իրավիճակին չեմ տիրապետում ) հոկտեմբերի 7-ը նշվում է որպես Գրադարանավարի օր, այդ հարցի լուծմանը մեծապես նպաստեցին այն ժամանակ Ազգային ժողովում քարոզչությունն իրականացնող Ռուբեն Հովսեփյանը, Ջեմմա Անանյանը, Հրանուշ Հակոբյանը և այլք:

2005-ից, Հայաստանի ազգային գրադարանի նախաձեռնությամբ, Հովհաննես Թումանյանի ծննդյան օրը՝ փետրվարի 18-ը հռչակվեց Գիրք նվիրելու օր, որն առավել մեծ գործնական տարածում ստացավ 2008-ից՝ ՀԳՄ-ի և նրա նախագահ Լևոն Անանյանի ջանքերով:
2002-ից, ԱՄՆ-ի Գրադարանային ասոցիացիայի հետ քննարկումների արդյունքում, մեզանում ներդրվեց Ազգային գրադարանային շաբաթ միջոցառումների համալիրը, որը դարձյալ համազգային տարածում ստանալու միտում ուներ:
Հայաստանի ազգային գրադարանը սկսեց մեր ժամանակների համար իր բնույթով բացառիկ՝ մշակութային, ապաքաղաքական Հոգևոր Հայրենիք ամսաթերթի լույս ընծայումը, որի թեմատիկ տարածքն ընդգրկում էր ամբողջ գիտական-մշակութային դաշտը: Ցավոք, այսօր այն ոչ ևս է:

Շրջանառության մեջ դրվեց (մեծ ջանքերի շնորհիվ) Ֆրանսիայից բերված Բիբլիոբուսը՝ Շրջիկ գրադարան-գրաբուսը:
Այս և մեր բազմաթիվ այլ նախաձեռնություններ (նախատեսում էինք էպոսագիտության միջազգային կենտրոնի, սրճարան ընթերցասրահի, հայոց գրատպության թանգարանի, ընթերցող երիտասարդ մայրերի երեխաների համար առանձին սենյակի ստեղծում և այլն) և միջոցառումներ միտված էին գրքի, ընթերցանության, գիտելիքի քարոզչությանն ու կիրթ, գրագետ, բանիմաց քաղաքացի դաստիարակելուն, իսկ գրադարանը վերածվել էր հանդիպումների, քննարկումների, բանավեճի շահեկան հավաքատեղի, տեղեկատվական-գիտական ուսումնասիրությունների և վերլուծական կենտրոնի, որն աշխատում էր աշխարհի ազգային գրադարանների, Սփյուռքի համապատասխան կազմակերպությունների հետ՝ դառնալով միջազգային մի շարք միությունների անդամ և վայելելով վստահելի գործընկերոջ վարկանիշ:

Այսքանը համառոտ՝ հանուն ճշմարտության և առաջընթացի, իսկ մնացյալը թողնում եմ ոմանց խղճին և բարոյականությանը:
Վերջում ցանկանում եմ շնորհավորել Մայր գրադարանի իրապես կոչմանը համապատասխանող աշխատակիցներին իրենց տոնական օրվա առթիվ:

Դավիթ Սարգսյան
Գրող, հրապարակախոս

Մեկնաբանություններ