Ամեն բան առաջին հերթին հոգեբանություն է

Երբ ոմն աղբ Աժ ամբիոնից ասում է՝ «սա հայրենիք ա՞, սա մնացորդ է» և այլն, իրականում նա ի ցույց է դնում իր հոգեբանական կոմպլեքսը, ինքը ատում էր հորը իր անհաջողությունների, իր անկարողության ու իմպոտենտ լինելու, իր խեղճ ու մուտիլովշիկ լինելու համար: Ինքը գենետիկ արդարության փրկության խնդիր ունի իր մեջ, ինքն իրեն փոքրիկ Ադոլֆ է զգում, ինքն իր հետ խոսում, հերքում, երբեմն երզում իր հզորության մասին, որ դեռ պիտի գա, ու իր արդարությունը այն է, թե «ես մեղավոր չեմ, բոլորն են մեղավոր և առաջինը՝ հայրս, ով թույլ էր, անկամք, աղքատ և... »:

Ի դեպ, իրականում պարտադիր չէ, որ իր հայրը հենց այդպիսին էլ եղած լինի: Հիշեք հայտնի հարցազրույցը՝ կարևորը, որ հայրը հոգեբանորեն արական հիմքն է, հայրենիք-պետությունը, իշխանությունը:

Ամեն բան հոգեբանություն է ու կոմպլեքսներ:

Իր խնդիրն է կործանել այն Հայաստանը, ուր ինքը թույլ է եղել, իրեն ստորացրել են, կամք չի ունեցել, սպասել է էն օրվան, որ ուժ ձեռք բերի ու իր «արդարությանը» հասնի:

Այ դրա համար ինքը համաձայնեց էն առաջարկին, որ իրեն արեցին ժամանակին 2008-ից հետո, չնայած, իրեն մինչ էդ էլ էր պատրաստում իր գաղափարական հայրը, ու նրա թիմակիցները իբր սրան քննադատում են այսօր...

Ինքը ատում է այն երկիրը, ուր ինքը ապրում է, իրականում ինքն իր անձնական վրեժն է լուծում: Մեկ մեկ չի դիմանում, ասում է բացահայտ:

Ամեն բան նախ և առաջ հոգեբանություն է:

Է՛ս ա:

Արա Ղևոնդյան

Մեկնաբանություններ