Փաշինյան Նիկոլն արևմտամետ չէ, քանզի վերջինիս իշխանության օրոք չի ընդունվել Հայաստանն Արևմուտքին «մոտեցնող» գեթ մեկ իրավական ակտ:
Փաշինյան Նիկոլը ջերմեռանդ ռուսամետ չէ, քանզի վերջինիս իշխանության օրոք պաշտոնական Երևանն ու Մոսկվան բազմիցս հրապարակել են միմյանց հակասությունները:
Եվ եթե Փաշինյան Նիկոլը պարզունակ դերասան չէ, ապա նա դասական իրավիճակային աթոռամետ է:
Դա նշանակում է, որ Փաշինյան Նիկոլն Արևմուտքի և Ռուսաստանի միջև «խաղալու» է այնքան, ինչքան հնարավոր կլինի:
Ընդ որում, վերջինս, «խաղը» երկարացնելու նպատակով, անընդհատ «խաղի» մեջ է ներգրավում երկրորդական` Արևմուտքի և Ռուսաստանի հետ ուղիղ կամ անուղղակի կերպով փոխկապակցված, «խաղացողների»:
Եվ, վերջապես, «խաղը» շարունակելու անհնարինության դեպքում, Փաշինյան Նիկոլն անվերապահորեն կընդունի հիմնական «խաղացողներից» մեկի պայմանները, հետևաբար, կստանա հետագա իշխանավարման երաշխիք:
Այժմ աստիճանաբար ավարտվում է «խաղի» մեջ այլ պետությունների ներգրավման և սկսվում է հիմնական «խաղացողներից» մեկի պայմաններն անվերապահորեն կատարելու փուլը:
Եթե Փաշինյան Նիկոլն այս փուլը ևս բարեհաջող հաղթահարի, ապա Հայաստանը երկար տարիներ` մինչև նոր «խաղի» մեկնարկը, կունենա անփոխարինելի «առաջնորդ»:
Ըստ այդմ, օրվա ընդդիմությունները, Փաշինյան Նիկոլի իշխանազրկման համար, մինչև երևանյան հրապարակներ «նետվելը», առաջին հերթին պետք է հիմնական խաղացողների հետ պայմանավորվեն:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ
Կոլաժը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)