-
10.02.2024|
09:05
Մահվանից 2 ամիս առաջ Հովհաննես Թումանյանն ասել է.
«Ես գիտեմ` մի օր, իհարկե ոչ շուտ, իմ կյանքը մեծ հետաքրքրություն ու աղմուկ է հանելու:
Շատ բան է պարզվելու, տեսնելու են բոլորովին ուրիշ բան: Գրվածքներս դեռ լավ չեն կարդացել, տեսել»:
-
10.02.2024|
07:28
Տառապանքի պտուղը սիրուն է, նռան վրա նստած ձյունն էլ է քաղցրանում, բայց փայտին ինչքան էլ մեղր քսես, ուտել չի լինի:
-
08.02.2024|
13:39
Գիշերային տագնապները պարզապես քրքրում են նյարդերս։
-
07.02.2024|
13:19
Նա լարված նյարդ էր, ըմբոստ ջիղ, պրկումից ծնված մղում, անհնազանդ ոգի էր, ծայրահեղության միտք: Նա ժամապահն էր այն ամրոցի, որ վստահվել էր իրեն: Եվ նա ակնդետ հսկում էր այդ ամրոցը գերագույն նվիրումով:
-
07.02.2024|
06:55
Վերընթերցեցի անգլիացի հռչակավոր գրող Ջորջ Օրուելի «Անասնաֆերմա» (animal farm) անտիուտոպիան, որը ԽՍՀՄ տարիներին արգելված է համարվել։
-
06.02.2024|
07:38
Ձյունը շատ վերևից է գալիս։ Էդ բարձրության վրա երկինքը մաքուր-մաքուր է, որովհետև ոչ ծանր մտքերը, ոչ ատելությունն էդքան վեր չեն բարձրանում։ Եթե ինքնաթիռ անցնի, օդում կարող է մի քիչ գարշահոտ մտքեր թողնի, բայց դրանք ծանր են, երկար չեն մնում, արագ ներքև են իջնում, ու օդն էլի մաքրվում է։
-
04.02.2024|
10:39
Իր 34 գյուղերով, թուրքի քթի տակ գտնվող Վարդենիսն ամեն ինչից զրկեցին:
-
04.02.2024|
08:49
Ես ինչքան ինձ եմ հիշում, էնքան էլ մեր սառնարանի գլխի ծաղիկը՝ մեծ ծաղկամանի մեջ։ Դա չորս կողմ տարածվող երկար, մուգ կանաչ, փայլուն տերևներ էին, որ երբեք ծաղիկ չէին տալիս, բայց սիրուն էին։
-
03.02.2024|
10:59
Ամեն առավոտ Երևանն արթնանում է առանց Արցախի։
-
02.02.2024|
15:23
Հիշեցի մի այսպիսի պատմություն:
Նավը սկսել էր խորտակվել, իսկ այն ստեղծողներն ու կառավարման փորձ ունեցողները, որ, գտնվելով նույն այդ նավի մեջ, ուզում էին հնարավորն անել իրենց և մյուսներին փրկելու համար, չէին կարողանում ղեկին մոտենալ...