ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը չի փոխի վերաբերմունքը ուկրաինական ճգնաժամի նկատմամբ՝ հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Վաշինգտոնի սկզբունքային վերաբերմունքը ուկրաինական և նույնիսկ եվրոպական հարցերի նկատմամբ չի փոխվի այն առումով, որ Վաշինգտոնը միշտ կձգտի իր վերահսկողության տակ պահել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում ՆԱՏՕ-ամերձ և բուն ՆԱՏՕ-ի տարածքում»,- ընդգծել է նա։               
 

Այսօր` տե­ղապ­տույտ, իսկ վա­ղը` խոս­քապ­տույտ

Այսօր` տե­ղապ­տույտ, իսկ վա­ղը` խոս­քապ­տույտ
11.10.2019 | 02:15
ՀՀ կր­թու­թյան, գի­տու­թյան, մշա­կույ­թի և սպոր­տի նա­խա­րար պա­րոն Ա­ՐԱ­ՅԻԿ ՀԱ­ՐՈՒ­ԹՅՈՒ­ՆՅԱՆ, հա­վա­նա­բար ժա­մա­նա­կի սղու­թյունն է ու նաև մարդ­կա­յին գոր­ծո­նը, որ մայր թատ­րո­նի մա­սին Ձեր և փոխ­նա­խա­րար Ա­րա Խզ­մա­լյա­նի պատ­կե­րա­ցում­նե­րը միա­կող­մա­նի են ու սու­բյեկ­տիվ, մինչ­դեռ, ինչ­պես ա­սում են, հար­կա­վոր է լսել նաև ձայ­նապ­նա­կի 2-րդ կող­մը, ե­թե ի­հար­կե, ո­մանց նման Դուք նույն­պես տար­ված չեք թատ­րո­նի միայն ար­տա­քին փայ­լով։ Կա­տար­ված և շա­րու­նակ­վող ներ­քին հար­դար­ման աշ­խա­տանք­նե­րը (ի դեպ, Վ. Մկրտ­չյա­նի կար­ճա­ժամ­կետ և եր­կա­րա­ժամ­կետ գոր­ծու­նեու­թյան ծրագ­րա­յին դրույթ­նե­րը ինքս եմ գրել նրա խնդ­րան­քով, թատ­րո­նում գի­տեն այդ մա­սին, հո­լով­վել է նաև մա­մու­լում) ան­շուշտ նկա­տե­լի են, ընդ ո­րում, մի մա­սը բա­րե­գոր­ծու­թյամբ, բայց ա­մե­նա­կարևո­րը` աշ­խա­տան­քա­յին մթ­նո­լորտն ու մարդ­կա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րը մնում են գաղջ, պարզ ու թա­փան­ցիկ աշ­խա­տաո­ճը Մկրտ­չյան-Էլ­բա­կյան սիա­մա­կան զույ­գի հա­մար խորթ է, տնօ­րե­նը չի գի­տակ­ցում, որ կո­լեկ­տիվն է պա­հան­ջա­տե­րը, ոչ թե ան­հա­տի կամքն է թա­գա­վո­րո­ղը։
Եվ մինչ մտա­հոգ մի խումբ սուն­դու­կյան­ցի­նե­րիս ըն­դու­նե­լը, կարևո­րում եմ աչ­քի անց­կաց­նել ներ­կա­յաց­վե­լիք տար­բեր օ­րա­թեր­թե­րի հրա­պա­րա­կում­նե­րը` թատ­րո­նում տի­րող ի­րա­վի­ճա­կի, տնօ­րե­նի քմայ­քա­յին դրսևո­րում­նե­րի, ան­հա­վա­սա­րակ­շիռ պահ­ված­քի, ա­նօ­րի­նա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի, կո­լեկ­տի­վը սևե­րի և սպի­տակ­նե­րի բա­ժա­նե­լու, չար­դա­րաց­վող ծախ­սե­րի և ի­րա­վա­կան գի­տե­լիք­նե­րի թերս­նու­թյան մա­սին (դա­տա­կան 4 գոր­ծըն­թաց­նե­րից 2-ը տա­նուլ է տվել, մյուս­ներն ըն­թաց­քում են), ո­րոնց ոչ մի ան­գամ Մկրտ­չյա­նը չի ար­ձա­գան­քել, քան­զի փաս­տերն ու փաս­տարկ­ներն ան­ժխ­տե­լի են։ Թատ­րո­նի վաղ­վա օ­րը չի կա­րող ար­ժա­նա­հա­վատ լի­նել նար­ցի­սիզ­մով տա­ռա­պող և ստա­խոս (օ­րի­նակ­նե­րը շատ են) տնօ­րե­նի պա­րա­գա­յում, գոր­ծա­տու, ո­րի պատ­կե­րա­ցում­նե­րը թատ­րո­նի կա­ռուց­ված­քի, ստո­րա­բա­ժա­նում­նե­րի գոր­ծա­ռույթ­նե­րի, պաշ­տո­նի անձ­նագ­րե­րի, աշ­խա­տող­նե­րի ի­րա­վունք­նե­րի և պար­տա­կա­նու­թյուն­նե­րի մա­սին նվազ են։ Ի­մա` նա­խա­րա­րի պաշ­տո­նա­կա­տար Լ. Մա­կուն­ցի կող­մից 01.01.2019 թ. հաս­տատ­ված կազ­մա­կեր­պու­թյան անս­կզ­բունք, խառ­նիփն­թոր հաս­տի­քա­ցու­ցա­կը։ Ի՞նչ է նշա­նա­կում, օ­րի­նակ, հաշ­վե­տար (էս ո՞ր թիվն է), ու՞մ է պետք լու­սան­կա­րիչ, ընդ ո­րում ա­ռանց աշ­խա­տա­վար­ձը նշե­լու, կամ ցրիչ, երբ կա չծան­րա­բեռն­վող ա­ռա­քիչ, շռայ­լու­թյուն չէ՞ ար­դյոք 3 ադ­մի­նիստ­րա­տո­րի առ­կա­յու­թյու­նը, ի՞նչ գոր­ծա­ռույթ­ներ են հո­րին­ված ժա­մա­նա­կին ար­հես­տա­կա­նո­րեն, ա­ռանց հրա­մա­նի ստեղծ­ված ընդ­հա­նուր բաժ­նի պե­տի հա­մար, երբ այ­սօր առ­կա են նկա­տե­լի աշ­խա­տա­վար­ձով տնօ­րե­նի օգ­նա­կա­նի և գոր­ծա­վար-օ­պե­րա­տո­րի հաս­տիք­ներ, ին­չու՞ է 12 ամս­վա կտր­ված­քով հաշ­վարկ­ված հնո­ցա­պան­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձի ֆոն­դը, երբ այն հա­մար­վում է սե­զո­նա­յին։ Էլ չեմ խո­սում 2 թատ­րոն­նե­րում միա­ժա­մա­նակ նույն պաշ­տո­նը զբա­ղեց­նող և ամ­բող­ջա­կան դրույ­քա­չա­փով վճար­վող փաս­տի մա­սին։ Եվ ոչ միայն այս։
Թավ­շյա հե­ղա­փո­խու­թյու­նից հե­տո մենք բո­լո­րո­վին այլ ի­րա­վի­ճակ էինք ակն­կա­լում և պատ­րաստ էինք յու­րա­քան­չյուրս մեր տե­ղում մեր լու­ման ու­նե­նա­լու նոր Հա­յաս­տա­նի կա­յաց­ման գոր­ծում, ա­զատ, ան­կախ և հպարտ քա­ղա­քա­ցու կեր­պա­րի կերտ­մա­նը։ Եվ ի՞նչ է ստաց­վում։ Մերժ­վող զոռ­բա­նե­րին և օ­րի­նա­խախտ­նե­րին փո­խա­րի­նե­լու են գա­լիս նո­րե­րը։ Տե­ղյակ ենք, իսկ չպատժ­վող­նե­րը շա­րու­նա­կում են սուլ­թա­նա­վա­րի վար­վել։ Մինչ­դեռ աշ­խա­տա­վայ­րը ոչ մե­կի ա­պու­պա­պի բոս­տա­նը չէ, որ ինչ­պես ու­զե­նան, այն­պես էլ վա­րու­ցանք ա­նեն։ Ի՞նչ ա­նուն տալ պա­րոն Ա­րա Խզ­մա­լյա­նի ըն­կե­րո­ջը, ո­րը հա­մա­ռո­րեն չի կա­տա­րում դա­տա­կան ե­րեք ա­տյան­նե­րում կա­յաց­ված վճի­ռը։ Ո՞վ է Վար­դան Մկրտ­չյա­նին ի­րա­վունք տվել, որ նա օ­րեն­քի կոպ­տա­գույն խախ­տու­մով, ա­ռանց հիմ­նա­վոր­ման, ա­ռանց աշ­խա­տո­ղիս ի­րա­զե­կե­լու և հա­մար­ժեք ա­ռա­ջար­կի, ոչ միայն կր­ճա­տի անձ­նա­կազ­մի կա­ռա­վար­ման բաժ­նի պե­տի պաշ­տո­նը, այլև չս­տեղ­ծի կադ­րա­յին գոր­ծա­ռույթ­նե­րով օժտ­ված մեկ այլ հաս­տիք։ ՈՒ՞ր մնաց տրա­մա­բա­նու­թյու­նը, երբ օպ­տի­մա­լաց­վո­ղի փո­խա­րեն պայ­մա­նագ­րա­յին հի­մունք­նե­րով և ա­վե­լի բարձր աշ­խա­տա­վար­ձով ըն­դու­նում է ի­րա­վա­բա­նի, ո­րը 1,5 տար­վա ըն­թաց­քում 5-րդն է։
Հար­գար­ժան նա­խա­րար, Դուք գի­տե՞ք նման փաստ, կա՞ մայր թատ­րո­նի նման մի կազ­մա­կեր­պու­թյուն, որ այ­սօր չու­նի կադ­րե­րի տե­սուչ կամ բա­ժին։ Վախ­վո­րած Մկրտ­չյա­նը (ին­քը դա հրա­շա­լի գի­տի) կան­խամ­տած­ված է դի­մել նման քայ­լի, երբ աշ­խա­տան­քում վե­րա­կան­գն­վե­լու հայ­ցիս պա­հան­ջը դա­տա­րա­նի վճ­ռով ար­դեն կա­յաց­ված է ե­ղել, և դա ա­րել է զուտ այն պատ­ճա­ռով, որ հա­մա­տեղ 10 ա­միս­նե­րի ըն­թաց­քում քա­նիցս ան­հա­մա­ձայ­նու­թյուն եմ դրսևո­րել կադ­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան հար­ցում։ Դուք նոր­մա՞լ եք հա­մա­րում Չա­րեն­ցա­վա­նում ապ­րող և աշ­խա­տող (մե­քե­նա դզող-փչող) իր անձ­նա­կան վա­րորդ Հայ­կազ Նալ­թա­կյա­նի օն­լայն աշ­խա­տե­լը, որ­քա­նո՞վ է տա­նե­լի նա­խա­րա­րու­թյան աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վա­րի քա­վո­րու­թյամբ ի­րա­վա­կան հար­ցե­րի գծով տնօ­րե­նի խոր­հր­դա­կան Քրիս­տի­նե Նաղ­դա­լյա­նի (ա­սում են` Սամ­վել Մու­րա­դյա­նի, ի­մա՝ ԿԳՍՄ նա­խա­րա­րու­թյան աշ­խա­տա­կազ­մի ղե­կա­վա­րի տե­ղա­կա­լի կինն է) 6-ամ­սյա չգո­յու­թյու­նը մայր թատ­րո­նում։ Որևէ մե­կը հաշ­վե՞լ է բյու­ջեին Վ. Մկրտ­չյա­նի հասց­րած ֆի­նան­սա­կան վնասն ընդ­հան­րա­պես, թե՞ հան­դուր­ժում են, որ նրա թի­կուն­քում կան ազ­դե­ցիկ մար­դիկ, այդ թվում և դես­պան եղ­բայ­րը։ Բա ու՞ր մնաց վար­չա­պե­տի ա­նե­րեր և հայտ­նի դիր­քո­րո­շու­մը, ին­չու՞ են ո­մանք այն ար­ժեզր­կում և մինչև ե՞րբ կա­րե­լի է ան­ցան­կա­լի հա­մա­րել և հիմ­նա­զուրկ հրա­ման­նե­րով ա­զատ­վել նրան­ցից, ով­քեր ար­դա­րա­միտ են, ու­նեն սե­փա­կան կար­ծիք և պայ­քա­րում են հա­նուն ճշ­մար­տու­թյան։
Հար­գե­լի պա­րոն Հա­րու­թյու­նյան, Մկրտ­չյա­նի վե­րան­շա­նա­կու­մը տնօ­րե­նի պաշ­տո­նում միան­շա­նակ չի կա­րող ըն­դուն­վել, խո­ցե­լիու­թյու­նը ցայ­տուն է, բայց ա­ռայժմ Ձե­զա­նից ակն­կա­լում եմ... նաև իմ աշ­խա­տան­քին վե­րա­դառ­նա­լու հար­ցում վե­րա­դա­սու­թյան կար­գով գործ­նա­կան քայլ` օ­րեն­քի տա­ռին հա­մա­պա­տաս­խան։ Այլ ար­դյուն­քի դեպ­քում շա­րու­նա­կե­լու եմ սահ­մա­նադ­րու­թյան ու­ժով պայ­քա­րել իմ ար­դա­րա­ցի պա­հան­ջի կա­տար­ման հա­մար։
Գի­տե՞ք, թե ՀՀ քա­նի՜ քա­ղա­քա­ցի­ներ են նույն խնդ­րով դի­մել եվ­րո­պա­կան դա­տա­րան ու շա­հել, ար­դյուն­քում մի քա­նի­սի անգ­րա­գի­տու­թյան և բզիկ­նե­րի պատ­ճա­ռով նաև մի­լիո­նա­վոր եվ­րո­նե­րի վնաս հասց­րել պե­տու­թյա­նը, նրա վար­կա­նի­շին։
ՆԵՐ­ԿԱ­ՅԱ­ՑՈՒՄ՝ ՀԱ­ՄԱ­ՏԵՂ ՈՒ­ԺԵ­ՐՈՎ
Նա­խա­րա­րին հաս­ցեագ­րած իմ նա­մա­կից ան­ցել է մեկ ա­միս և պա­հի դրու­թյամբ ստա­ցել եմ կա­յուն լռու­թյուն։ Տե­ղում դո­փե­լը նույն­պես քայլ է, և դա ըն­դու­նում եմ ըմ­բռ­նու­մով։ Չեմ բա­ցա­ռում նաև ար­դա­րաց­ման մի եր­կու տար­բե­րակ։
Ա­ռա­ջին. նա­խա­րա­րու­թյու­նը դեռևս չի հասց­րել ա­մե­նայն ման­րա­մաս­նու­թյամբ մար­սել մտա­հո­գու­թյան տե­ղիք տվող տե­ղե­կատ­վու­թյու­նը։
Երկ­րորդ. բեր­ված փաս­տերն ու փաս­տարկ­նե­րը վերջ­նա­կան եզ­րա­կա­ցու­թյան նպա­տա­կով հաս­ցեագ­րել են հա­մա­պա­տաս­խան կա­ռույց­նե­րի և սր­տատ­րոփ սպաս­ման կի­զա­կե­տում են։
Եր­րորդ. նա­խորդ իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի նման հար­ցը ջր­վե՜լ, գնա­ցել է։
Վար­կած­նե­րից ո՞­րը կա­րող է մոտ լի­նել ի­րա­կա­նու­թյա­նը։ Հակ­ված եմ են­թադ­րե­լու, որ նոր, ի­րա­րա­մերժ ի­րա­վի­ճա­կում կլու­սա­վոր­վի ար­դա­րու­թյան և ճշ­մար­տու­թյան ճա­նա­պար­հը։ Բայց կա մի բայց, ո­րը կի­սա­բե­րան սպրդ­վեց նոր թա­տե­րաշր­ջա­նի բաց­ման շր­ջա­նակ­նե­րում տե­ղա­վոր­վող կա­մա­յազր­կու­թյան շղար­շով պատ­ված ժո­ղո­վում` չհաշ­ված ՀՀ վաս­տա­կա­վոր ար­տիստ, թա­տե­րա­խենթ Մու­րադ Ջա­նի­բե­կյա­նի միակ ար­ժա­նա­պա­տիվ դրսևո­րու­մը։ Մնա­ցա­ծը՝ ջուրն իր առ­վով հո­սեց։
Հա­ջո­ղու­թյուն­նե­րի և ձեռք­բե­րում­նե­րի շար­քից Վ. Մկրտ­չյանն ա­ռա­ջի­նը կարևո­րեց տնօ­րե­նի պաշ­տո­նում իր վե­րան­շա­նա­կու­մը, բայց ա­ռանց ժամ­կետ նշե­լու։ Լուրն ան­տար­բե­րու­թյամբ ըն­դուն­վե­լուց հե­տո նա աշ­խու­ժաց­ման փորձ ա­րեց ու ձեռ­քի մատ­նե­րը մեկ-մեկ ծա­լե­լով թվար­կեց` այս կա­ռույ­ցի ստուգ­ման ար­դյունքն այս ո­լոր­տում` զրո, այն կա­ռույ­ցի­նը` նույն­պես, եր­րոր­դի­նը, չոր­րոր­դի­նը` դար­ձյալ զրո...
Ե­թե ի­րոք այդ­պես է, մենք ի­րա­վունք ու­նենք կար­ծե­լու, որ մե­զա­նում դեռևս առ­կա են նա­խորդ բար­քե­րի ստե­րեո­տի­պե­րը, կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ պայ­քա­րը (կա­շա­ռա­կե­րու­թյու­նը միայն փող տա­լը չէ), ա­նօ­րի­նա­կա­նու­թյուն­նե­րի, չա­րա­շա­հում­նե­րի, պե­տա­կան մի­ջոց­նե­րի վատն­ման բա­ցա­հայ­տում­նե­րը կամ աչ­քա­կա­պո­ցին կրում են ուղ­ղորդ­ված և ըն­տր­ված բնույթ։ Իսկ ե­թե ոչ, հարցն ան­խու­սա­փե­լի է` Վար­դան Մկրտ­չյա­նի ձեռ­քե­րը մա­քու՞ր են և խիղ­ճը հան­գի՞ստ։ Այդ ինչ­պե՞ս ե­ղավ, որ ստու­գող կազ­մա­կեր­պու­թյուն­նե­րից ոչ մե­կը ո­չինչ չի ար­ձա­նագ­րել, «քնն­վող­նե­րից» ո­չինչ չեն կոր­զել, չեն լսել, չեն տե­սել, ու մենք էլ չգի­տենք, որ ե­ղել են գրանց­ված մար­դիկ, բայց աշ­խա­տան­քի չեն ներ­կա­յա­ցել, օ­րեն­քով սահ­ման­ված կար­գով վա­ճառ­ված տոմ­սե­րից գո­յա­ցած` դի­ցուք 2,5 մի­լիոն դրա­մը, հաշ­վա­պա­հա­կան ձևա­կեր­պում չի ստա­ցել Մա­րիամ Հա­րու­թյու­նյա­նի ա­նու­նով, թե ում են ծա­ռա­յում անձ­նա­կան օգ­տա­գործ­ման եր­կու ավ­տո­մե­քե­նա­նե­րը և բեն­զի­նի ինչ­պի­սի ծախ­սում­ներ են գրանց­վել, ինչ­պես տա­րած­վեց 800 հա­զար դրա­մի տույժ ու տու­գան­քը` ներ­կա­յա­ցում­նե­րում ստու­դիա­յի սո­վո­րող­նե­րի ա­նօ­րի­նա­կան ներգ­րավ­վա­ծու­թյան դի­մաց։
Վար­դան Մկրտ­չյա­նը չի կա­րող ան­շա՜ռ-ան­բա­սի՜ր լի­նել կադ­րա­յին, պաշ­տոն­նե­րի նշա­նակ­ման և ա­ռաջ­խա­ղաց­ման, մարդ­կա­յին և աշ­խա­տան­քա­յին հա­րա­բե­րու­թյուն­նե­րի հար­ցում (օպ­տի­մա­լա­ցու­մը նե­րա­ռած) և բա­նի­մաց` կա­ռա­վա­րու­մից։ Մի ամ­բողջ տար­վա ըն­թաց­քում քա­նիցս դի­մել եմ տե­ղե­կանք ստա­նա­լու խնդ­րան­քով, որն իր մեջ շո­շա­փել է նաև իմ զբա­ղեց­րած պաշ­տո­նը, բայց...
Նույն խնդ­րան­քով, միա­միտ խո­րա­ման­կու­թյամբ նա չի պա­տաս­խա­նել նույ­նիսկ փաս­տա­բան Նաի­րա Բար­սե­ղյա­նին և միայն, երբ ջու­րը հա­սել է կամր­ջին, ՀՀ ԱՆ հար­կա­դիր կա­տա­րումն ա­պա­հո­վող ծա­ռա­յու­թյան Կենտ­րոն և Նորք-Մա­րաշ բաժ­նի ա­վագ հար­կա­դիր կա­տա­րող, ար­դա­րա­դա­տու­թյան ա­վագ լայ­տե­նանտ Կ. Մար­գա­րյա­նին է 01.08.2019 թ. թիվ 161 գրու­թյամբ հայտ­նել ե­ղե­լու­թյու­նը. «Թատ­րո­նի կա­ռուց­ված­քը և հաս­տի­քա­յին միա­վոր­նե­րը հաս­տատ­վում են ՀՀ մշա­կույ­թի նա­խա­րա­րի կող­մից։ Սույն դեպ­քում ՀՀ մշա­կույ­թի նա­խա­րա­րի կող­մից հաս­տատ­ված թատ­րո­նի կա­ռուց­ված­քում տվյալ հաս­տի­քը կր­ճատ­վել է։ Թատ­րո­նը որևէ հնա­րա­վո­րու­թյուն չու­նի փո­փո­խե­լու նա­խա­րա­րի կող­մից 27.12.2018 թ. հաս­տատ­ված կա­ռուց­ված­քը և դրան ի կա­տա­րում սահ­ման­ված հաս­տի­քա­ցու­ցա­կը»։
Ոչ ար­ժա­նա­հա­վատ օպ­տի­մա­լաց­ման ար­դյուն­քում թատ­րո­նը ո­չինչ չի շա­հել, աշ­խա­տան­քա­յին ա­ռօ­րյա­յի ո­րակն ու ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը չեն բարձ­րա­ցել... տու­ժել են ըն­դա­մե­նը աշ­խա­տա­կից­ներ, մի մա­սը` գոր­ծա­տուի քմայ­նու­թյամբ։ Նպա­տակ չհե­տապն­դե­լով սև կա­տու փնտ­րել մութ սե­նյա­կում, կա­ռուց­ված­քա­յին փո­փո­խու­թյան և հաս­տի­քա­ցու­ցա­կի հաս­տատ­ման հետ կապ­ված գոր­ծըն­թաց­նե­րը պար­զա­պես տե­ղա­շար­ժե­ցին մեր հե­տաք­րք­րու­թյու­նը։ Անս­պա­սե­լի պա­տաս­խա­նը մշա­կույ­թի փոխ­նա­խա­րար Վա­հե Բու­դու­մյա­նը չու­շաց­րեց. «ՀՀ մշա­կույ­թի նա­խա­րա­րու­թյան կող­մից ՊՈԱԿ-ի հաս­տի­քա­ցու­ցակ չի կազմ­վում։ ՊՈԱԿ-նե­րի հաս­տի­քա­ցու­ցա­կը, ինչ­պես նաև կա­ռուց­ված­քը հաս­տատ­վում են ՊՈԱԿ-նե­րի տնօ­րեն­նե­րի կող­մից` հիմք ըն­դու­նե­լով «ՊՈԱԿ-նե­րի մա­սին» օ­րեն­քի 17 հոդ­վա­ծի 1-ին մա­սի կե­տը»։
Ո՞վ է ճիշտ և ո՞վ սխալ։ Ի վեր­ջո, ո՞վ է կր­ճա­տել անձ­նա­կազ­մի կա­ռա­վար­ման բաժ­նի պե­տի հաս­տի­քը` տնօ­րեն Վ. Մկրտ­չյա՞­նը, թե՞ նա­խա­րա­րի պաշ­տո­նա­կա­տար Լ. Մա­կուն­ցը, այն էլ դա­տա­կան գոր­ծըն­թա­ցի վերջ­նա­փու­լում։ Վեր­ջինս կա­րող էր և չի­մա­նալ, բայց որ գոր­ծա­տուն փաս­տա­բան­նե­րի մի ամ­բողջ թի­մով դի­մել է խա­բեու­թյա­նը հա­վա­սա­րա­զոր քայ­լի` դա­տա­րա­նից թաքց­րել ճշ­մար­տու­թյու­նը, փաստ է։ Ան­քն­նե­լի։ Բայց քն­նե­լի` ա­րար­քը։ Եվ պաշ­տո­նյա­յի հեր­թա­կան ստա­խո­սու­թյունն այն մա­սին, որ «երբ կլի­նի եր­կու կնի­քով հաս­տատ­ված վճի­ռը, այն ժա­մա­նակ էլ»...
Այդ ժա­մա­նա­կը ե­կավ, տե­սանք և թո­ղե­ցինք ա­միս­նե­րի հետևում, բայց Ա կե­տից Բ կետ տե­ղա­փոխ­վե­լը չկա։ Հար­կա­դիր կա­տա­րո­ղը հա­լած յու­ղի տեղ ըն­դու­նե­լով ՊՈԱԿ-ի տնօ­րե­նի բա­ցատ­րու­թյու­նը, ե­կել է այն հա­մոզ­ման, որ թատ­րո­նից ան­կախ պատ­ճառ­նե­րով վճ­ռի հա­մա­պա­տաս­խան պա­հան­ջը` նախ­կին աշ­խա­տան­քում վե­րա­կանգ­նե­լու մա­սին, կա­տա­րելն անհ­նար է։ 23.09.2019 թ. կա­տա­րո­ղա­կան վա­րույթն ա­վար­տե­լու մա­սին ո­րո­շու­մը ար­դա­րա­դա­տու­թյան փոխ­գն­դա­պետ Գ. Դու­մա­նյա­նի վա­վե­րաց­մամբ, տա­ռա­ցիո­րեն եզ­րա­փակ­վում է թիվ 161 գրու­թյան բո­վան­դա­կու­թյամբ. «...հաս­տի­քը կր­ճատ­վել է, և թատ­րո­նը չու­նի ի­րա­վա­սու­թյուն փո­խե­լու նա­խա­րա­րի կող­մից հաս­տատ­ված կա­ռուց­ված­քը, ուս­տի և չի կա­րող վե­րա­կանգ­նել Վա­հե Մով­սի­սյա­նին նախ­կի­նում զբա­ղեց­րած անձ­նա­կազ­մի կա­ռա­վար­ման բաժ­նի պե­տի հաս­տի­քում»։ Բայց առն­վազն տա­րօ­րի­նակ է, որ 18.07.2019 թ. հա­րուց­ված թիվ 05314258 Կ/Թ 175450-2019 կա­տա­րո­ղա­կան վա­րույ­թով զբաղ­ված ար­դա­րա­դա­տու­թյան տար­բեր ռան­գի պաշ­տո­նյա­նե­րը չեն կա­տա­րել հա­մա­կող­մա­նի և օ­բյեկ­տիվ ու­սում­նա­սի­րու­թյուն, հե­տաքր­քր­ված չեն, թե ին­չու կր­ճատ­վո­ղին չի ար­վել ա­ռա­ջար­կու­թյուն, չի տր­վել սահ­ման­ված կար­գով ծա­նու­ցում, այդ մա­սով դա­տա­րա­նին չեն ի­րա­զե­կել, թե ով և ին­չու է վե­րաց­րել հաս­տի­քը, ինչ պայ­ման­նե­րում կամ ին­չից դրդ­ված, ո՞րն է հիմ­նա­վո­րու­մը և ո՞վ է դրա հե­ղի­նա­կը, օ­րեն­քի ո՞ր հոդ­վածն է թույլ տա­լիս դա­տա­կան գոր­ծըն­թա­ցի ժա­մա­նակ ի­րա­վի­ճակ փո­խել... Հար­ցե­րի շա­րա­նը կա­րող է շա­րու­նակ­վել` ու­նե­նա­լով մեկ պա­տաս­խան` հար­կա­դի­րի գոր­ծա­ռույթ­նե­րը սահ­մա­նա­փակ են, ոչ քն­նի­չա­յին։ Իս­կա­պե՞ս։ Են­թադ­րենք։ Ըն­դու­նե­ցինք։ Այդ դեպ­քում Կ. Մար­գա­րյա­նը ու­նի՞ հա­վա­տաց­նող պա­տաս­խան, թե ին­չու ամ­բող­ջու­թյամբ չի կա­տա­րում դա­տա­րա­նի վճի­ռը, Վ. Մկրտ­չյա­նի անձ­նա­վոր­ված և քի­նախն­դիր ցան­կա­սի­րու­թյուն­նե­րը ծան­րակ­շիռ են օ­րեն­քի տա­ռի՞ց, թե՞ կան այլ գոր­ծոն­ներ ևս։ Երկ­րոր­դը բա­ցա­ռե­լու դեպ­քում ամ­բող­ջա­նում է հար­ցա­շա­րը, իսկ վերջ­նա­կան ար­դյուն­քում` հա­մա­տեղ ու­ժե­րով ներ­կա­յա­ցում` «Տե­ղապ­տույտ» վեր­նագ­րով, որ­տեղ գոր­ծող ան­ձինք ե­րեքն են` թատ­րո­նի տնօ­րեն, մշա­կույ­թի նա­խա­րա­րի պաշ­տո­նա­կա­տար և հար­կա­դիր կա­տա­րող։
Ներ­կա­յաց­ման 1-ին մա­սը կա­տա­կեր­գու­թյուն է, երկ­րոր­դը` ող­բեր­գու­թյուն, զի ցան­կու­թյան դեպ­քում, ցան­կա­ցած ՊՈԱԿ-ի ինչ-որ տնօ­րեն, ցան­կա­ցած պա­հի ձիու քայ­լե­րով կա­րող է թռչ­կո­տել` շր­ջան­ցե­լով դա­տա­կան մի ամ­բողջ հա­մա­կար­գի ցան­կա­ցած վճիռ։ Մինչ­դեռ դա­տա­կան ակ­տը դի­տա­վո­րու­թյամբ չկա­տա­րե­լու հա­մար ՀՀ Քր. օ­րենս­գր­քի 353-րդ հոդ­վա­ծը նա­խա­տե­սում է՝ պատ­ժել տու­գան­քով՝ նվա­զա­գույն աշ­խա­տա­վար­ձի չորս­հա­րյու­րա­պա­տի­կից վեց­հա­րյու­րա­պա­տի­կի չա­փով, կամ կա­լան­քով՝ մե­կից ե­րեք ա­միս ժամ­կե­տով, կամ ա­զա­տազ­րկ­մամբ՝ ա­ռա­վե­լա­գույ­նը եր­կու տա­րի ժամ­կե­տով՝ ո­րո­շա­կի պաշ­տոն­ներ զբա­ղեց­նե­լու ի­րա­վուն­քից զր­կե­լով՝ ա­ռա­վե­լա­գույ­նը եր­կու տա­րի ժամ­կե­տով։ Իսկ մեր ի­րա­կա­նու­թյունն այլ բան է հու­շում. իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի լեզ­վով ա­սած, դա­տա­րան­նե­րի հե­ղի­նա­կու­թյու­նը հա­վա­սար է ան­հե­ղի­նա­կու­թյան։ Ցա­վա­լին այն է, որ նման կա­ռույ­ցի մի թևն է մյու­սին հե­ղի­նա­կազր­կում` խոս­քապ­տույ­տի լայն դաշտ բա­ցե­լով։ Մի­գու­ցե Նա­պո­լեոնն է մե­ղա­վոր, երբ «Ինչ­պե՞ս գրենք մայր օ­րեն­քը» հար­ցին պա­տաս­խա­նել է` կարճ ու խր­թին։ Եվ այն ստեղծ­վել է ռե­կոր­դա­յին ժա­մա­նա­կա­հատ­վա­ծում` 45 րո­պեում։
Վա­հե ՄԵ­ԼԻ­ՔՅԱՆ
Հ. Գ. Այ­նուա­մե­նայ­նիվ, սա մեր դեպ­քը չէ և ոչ էլ հի­շեց­նում է «Հա՞վն է ձվից ա­ռա­ջա­ցել, թե՞ ձուն` հա­վից» դի­լե­ման։ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի ռեյ­տինգ գցող­նե­րը նախ­կին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե՞րն են, թե՞ նրա թի­մա­կից­նե­րից ո­մանք ու նաև ինչ-ինչ նկր­տում­նե­րով ար­ջի ծա­ռա­յու­թյուն մա­տու­ցող­նե­րը։
Դիտվել է՝ 27629

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ