Նիկոլ Փաշինյանը հերթով բավարարում է Թուրքիայի նախապամանները կամ քայլեր է կատարում դրանք բավարարելու ուղղությամբ։ Այդ նախապայմաններն անվերջ են ու առաջ են քաշվում մեր երկիրը կազմաքանդելու համար...

Առավոտյան մեծ դժվարությամբ արթնացա։ Արևը թաքնված էր. մռայլ մի օր էր։ Ամբողջ գիշեր մտածում էի, թե որտեղ է այն զորավոր հավատը, որ սարեր է շարժում, մորեխներ է բերում թշնամուն կասեցնելու համար։ Որտեղ է այն պառավը կամ ծերունին, որ ցույց է տալիս Թուր Կեծակիի և Քուռկիկ Ջալալու տեղը։

Քանի որ իրանական փորձագիտական շրջանակները ակտիվորեն քննարկում են Հայաստան-Իրան ռազմավարական համագործակցության հարցը, կարծում եմ՝ տեղին է հարցի մասին որոշակի պարզաբանումներ տալը։ Հայաստան-Իրան ռազմաքաղաքական դաշինքը Հայաստանի Հանրապետության համար ունի կենսական նշանակություն ռեգիոնալ անվտանգային ճարտարապետության համատեքստում...

Ամբողջ կյանքը ապրել են միասին՝սկեսուրի հետ, ու հաճախ թվացել է, թե դա իր երազած կյանքը չէ, միշտ երրորդի ներկայությունը աղճատել է երջանկության մասին իր պատրանքները: Նրան անգամ նյարդայնացնում էր, թե ինչպես է սկեսուրը առանց ամանների հեղուկի ափսեները լվանում, առանց արդուկելու ո՜նց է կոշտ ձեռքերով հարդարում երեխայի շորերը, անգամ հոտ առնում, ամեն անգամ հիշեցնում է, որ կերակուրները սոխարածով չեփի, քանի որ երեխաները չեն սիրում, ու շատ-շատ բաներ, որ խաթարում էր կյանքը:

Հաճախ են ինձ ասում՝ չես հանդարտվում, չես խաղաղվում, պետք է առաջ նայել... չգիտեմ՝ հանդիմանա՞նք է, զորակցությու՞ն, թե՞ ուղղորդում...

Նիկոլ, ես կարծում եմ, որ կարդալով այս վերնագիրը, դու իսկույն հասկացար, որ խոսքը քո մասին է, այլ կերպ չէր էլ կարող լինել, քանզի մարդկային ցեղի բոլոր ժամանակների մեծագույն դավաճանը դու ես։ Ես վաղուց արդեն սպասում էի, որ ուր որ է քեզ բնորոշ մեղսոտ համարձակությամբ խորհրդարանի հարթակից ականջ ծակող ֆալցետով կճչաս․ «Ես հպարտանում եմ, որ դավաճան եմ», և ՔՊ պատգամավորները, պատռտելով իրենց, որոտընդոստ ծափերով կթնդացնենն Հայրենիքի դավաճանի քո հպարտությունը։

Երևանի ու Բաքվի փոխադարձ համաձայնությամբ խաղաղության համաձայնագրի նախագծից հանվել է տարածաշրջանային հաղորդակցություններին վերաբերող հոդվածը, «Ազատությանն» ասել է ՀՀ ԱԳՆ մամլո խոսնակ Անի Բադալյանը:

2008 թվականի օգոստոսի 8-ին Վրաստանի այն ժամանակվա նախագահ Սաակաշվիլին գնաց արկածախնդրության՝ հարձակվեց Հարավային Օսիայի վրա: Սաակաշվիլուն թվում էր, թե Ռուսաստանը թույլ է, և ինքը բլից-կրիգով կգրավի իր ուզած տարածքները, բայց հետագայում ստիպված կծոտում էր սեփական փողկապը...

Шейх Хасина, подавшая в отставку и бежавшая в Индию, не хотела покидать страну и настаивала на подавлении протестов. Силовики пытались убедить ее, что попытка подавления провалилась, а новая приведет к большему кровопролитию.

Գլոբալիստների կողմից կրթական համակարգի վերացման հետևանք ազգի դեգրադացիան, որը չէր կարող չդեգրադացնել նաև քաղաքական էլիտային, արդեն թույլ է տալիս խոսելու ամերիկացիների տոտալ մտավոր հետամնացության մասին: