Պա­տե­րազ­մը, նույ­նիսկ ա­մե­նա­կար­ճա­ժամ­կետ, շատ երևույթ­ներ է բա­ցա­հայ­տում, այդ թվում՝ թե ինչ­պես են գոր­ծում հին ու նոր կա­պե­րը, ինչ­պես են ի­րենց պա­հում ի­րա­կան դաշ­նա­կից­ներն ու հա­կա­ռա­կորդ­նե­րը։ Ինչ­պես և ցան­կա­ցած ճգ­նա­ժամ՝ պա­տե­րազ­մը նույն­պես հնա­րա­վո­րու­թյուն է` բա­ցա­հայ­տե­լու ո­րո­շա­կի ի­րո­ղու­թյուն­ներ, ար­ձա­նագ­րե­լու ի­րա­կան փաս­տե­րը՝ մեր­ժե­լով տար­բեր ա­ռաս­պել­ներ, քա­րոզ­չա­կան կարծ­րա­տի­պե­րը և այլն։

Կնքելով համաձայնագիր, որ նախատեսում է պարտքերի միավորում և բյուջետային մեծ համերաշխություն, Եվրոպան լրացուցիչ քայլ է անում դեպի դաշնություն, որ հիշեցնում է 1790-ին Ալեքսանդր Համիլտոնի ամերիկյան դաշնային կառավարության կողմից պետական պարտքի մարումը:

«Կովիդհիմարը» կորոնավիրուսի դարաշրջանի խոսակցական նոր եզրույթ է մարդու վերաբերյալ, որ անտեսում է մահացու հիվանդության տարածումը կանխող խորհուրդները:

Հայ-ադրբեջանական սահմանին, Թովուզի շրջանում հրանոթային կրակի օգտագործումով մարտական բախումներից հետո սկզբում հաղորդվեց ՀԱՊԿ Մշտական խորհրդի արտահերթ նիստ հրավիրելու մասին, սակայն հետո հայտարարվեց, որ նիստը հետաձգվել է «միջոցառման ձևաչափի որոշման համար», ավելի ստույգ՝ իրավիճակը հանգամանալից ուսումնասիրելու:

Լեհաստանում գործող նախագահ, «Իրավունք և արդարություն» պահպանողական կուսակցության նախագահ Անջեյ Դուդան հաղթեց նախագահական ընտրություններում իր մրցակից, Վարշավայի քաղաքապետ Ռաֆալ Թշասկովսկուն՝ ընդդիմադիր «Քաղաքացիական կոալիցիայից»:

Դա կարևորագույն բանաձևերից մեկն է, որ մշակվել է վերջին 100 տարում՝ ամբողջ աշխարհի տնտեսագետները այս պահին կախված են նրանից՝ կկարողանա՞ պատվաստանյութը կանխել հետագա սահմանափակումները՝ գրում է Մայա Խոկը Bild-ում:

2020 թվի հու­նի­սի 24-ը հա­կա­սա­կան զգաց­մունք­նե­րով հա­րուստ օր ստաց­վեց ինձ հա­մար: Մի կող­մից հպար­տու­թյուն զգաց­մունք կար՝ կապ­ված ֆա­շիս­տա­կան Գեր­մա­նիա­յի դեմ տա­րած պատ­մա­կան հաղ­թա­նա­կի 75-ա­մյա­կի և դրան նվիր­ված զո­րա­հան­դե­սի հետ:

Հաս­կա­նա­լի է, որ Հա­յաս­տա­նի հյու­սի­սա­յին սահ­ման­նե­րի ի­րա­դար­ձու­թյուն­ներն ան­կաս­կած դար­ձել են մեր հա­սա­րա­կու­թյանն ա­մե­նա­շա­տը հու­զող թե­ման։ Հա­յաս­տա­նի գրե­թե ոչ մի ԶԼՄ ձեռն­պահ չմ­նաց հայ-ադր­բե­ջա­նա­կան սահ­մա­նի վեր­ջին զին­ված մի­ջա­դե­պի քն­նար­կու­մից։ Շատ են նաև զա­նա­զան են­թադ­րու­թյուն­ներն ու վար­կած­նե­րը, թե այդ ա­մենն ին­չու սկս­վեց հենց հի­մա՝ 2020 թ. հու­լի­սին, երբ բա­նա­կից վե­րա­դար­ձավ վար­չա­պետ Փա­շի­նյա­նի որ­դին։ Եվ այդ սահ­մա­նա­յին սադ­րան­քով ի՞նչ էր ու­զում ա­սել Իլ­համ Ա­լիևը։

12-21՝ 2020, հու­լիս: Նա­հանջ տար­վա ա­մառ՝ 1921-ի ռուս-թուր­քա­կան Մոսկ­վա­յի ու Կար­սի՝ Հա­յաս­տա­նը Ադր­բե­ջա­նին ու Թուր­քիա­յին նվի­րած պայ­մա­նագ­րե­րի, ո­րոնց ժամ­կե­տը 100 տա­րի էր, 99-րդ տա­րին: Տաս­նյակ մի­ֆե­րի մայ­րա­մուտ՝ մեկ վեր­նագ­րի տակ՝ Բաք­վի խոր­տակ­ված պատ­րանք­նե­րը:

Սո­վո­րու­թյուն է. 3-4 ա­մի­սը մեկ աչ­քի եմ անց­կաց­նում ա­րած-չա­րած, շա­հած-կորց­րածս... ու նաև հրա­պա­րա­կում­նե­րիս ար­ձա­գանք­նե­րը, վեր­լու­ծում բաց­թո­ղում­նե­րիս պատ­ճառ­ներն ու հետևանք­նե­րը։