Ամենայն լրջությամբ եմ ասում՝ սրանց պահվածքում աչք է ծակում մի առանձնահատկություն՝ խայտառակվելուց ու ստորացվելուց հաճույք ստանալը: Կանխամտածված ստեղծում են իրավիճակներ, որպեսզի խայտառակվեն կամ էլ ստորացվեն: Նաև, ինչքան հնչեղ է լինում խայտառակությունն ու նվաստացումը, այնքան մեծանում է ըմբոշխնվելիք հաճույքի դոզան:
Ամենաթարմ վկայությունը՝ Եղիսաբեթի հրաժեշտի արարողությունն ու President of the Republic of Armenia-ի խայտառակ վարքի քննարկումը բրիտանական մամուլում: Այս ամենը ծիծաղելի կլիներ, եթե խոսքը միայն իրենց անձին վերաբերեր, բայց այն վերածվում է ողբերգության, երբ դրանով խայտառակվում է Հայաստան պետությունը, հետևաբար՝ բոլորս: Ակամա հիշեցի հայտնի ելույթ-ճղճղոցը Շառլ Ազնավուրի հուղարկավորության ժամանակ:
Խնդրում եմ Мане Согоян-ին, հոգեբանության տեսանկյունից մի երկու նախադասությամբ համառոտ վերլուծել անձի նման դրսևորումները՝ համապատասխան տերմինոլոգիայով, որին կանխավ հայտնում եմ շնորհակալությունս:
President of the Republic of Armenia... Ինչ էլ բարձր է հնչում, գրողը տանի: