Թուրքիա և Հարավային Կովկաս. ռազմավարական մշուշը տարածվում է
16.06.2020 | 01:09
Բայց խնդիրն այն է, որ ամենուրեք, մեղմ ասած, անհանգստություն է նկատվում։ ՈՒշադրություն դարձնենք այն բանին, թե վերջերս թուրքերին ինչ էր ուզում ներշնչել, նրանց գլուխը մտցնել մեր հարևան Իրանը։ Մենք լիովին համոզված ենք, որ պաշտոնական Թեհրանն սկսել է ինչ-որ խաղաթղթեր բացել։ Այդ տեսակետից IRNA գործակալության մայիսի 24-ի հաղորդագրությունն առավել քան ժամանակին էր։ Այդ օրն Իրանի ՆԳ նախարար Աբդոլռեզա Ռահմանի Ֆազլին իր թուրք գործընկեր Սուլեյման Սոյլուի հետ հեռախոսազրույցում հայտարարել է, որ «Իսլամական Հանրապետությունում քաղաքացիական պատերազմ բորբոքելու ԱՄՆ-ի փորձերը ձախողվել են... Ամերիկյան պատժամիջոցներն ուղղված են Իրանի ներսում սոցիալական խնդիրներ ստեղծելուն՝ երկրի ներքին գործերին միջամտելու համար պատրվակ գտնելու նպատակով... Սակայն Թեհրանի արդյունավետ հակաքայլերն ԱՄՆ-ին հուսահատության են հասցրել Իրանում անկայունություն, անվտանգության պակաս և քաղաքացիական պատերազմ ստեղծելու նրա փորձերում»։ Ֆազլին բարձր է գնահատել թուրքական իշխանությունների դիրքորոշումը, որոնք «դատապարտում են ԱՄՆ-ի հակաիրանական ուղեգիծը», ավելացնելով, որ ամերիկյան վարչակազմը փորձում է միջամտել նաև այլ երկրների ներքին գործերին։
Այսպիսով, շատ բարձր պետական մակարդակում Թեհրանը բացեիբաց մեղադրել է ԱՄՆ-ին Իրանի դեմ քայքայիչ գործողությունների համար, որոնք, բացի «հակաիրանական պատժամիջոցներից», ուղղված են երկրում քաղաքացիական պատերազմ հրահրելուն։ Այնուհետև Ֆազլին տարածաշրջանի երկրներին իրենց անվտանգությունը, քաղաքական և տնտեսական հարաբերություններն ամրապնդելու կոչ է արել։ Նա ողջունել է սահմանային, կազմակերպված հանցավորության և ահաբեկչության հարցերով փոխշահավետ համագործակցությունը Թուրքիայի հետ։ Բայց այստեղ էլ շատ նրբություններ կան։ Օրինակ՝ մայիսին իրանցիներն առնվազն երեք անգամ ահաբեկչության փորձ են խափանել, և դրանցից երկուսը եղել են հենց Իրանի արևմտյան սահմաններին, այսինքն՝ կամ Թուրքիայից, կամ իրանա-թուրքական սահմանի մերձակայքում։ Իրանական այս կամ այն բարձրաստիճան պաշտոնյայի, առավել ևս ուժային կառույցների ներկայացուցիչների խոսքերը վերլուծելիս միշտ պետք է հիշել, որ երբ խոսում է իրանցին, ապա նրա արտաքուստ «անմեղ» և իրավիճակին լիովին համապատասխանող բառերում կրկնակի-եռակի իմաստներ են թաքնված։ Մեր ընթերցողներին չտանջելու համար ընդգծենք. Ֆազլին թուրքերին հասկացրել է` Իրանին հայտնի է, որ ամերիկյան հատուկ ծառայությունները Թուրքիայի տարածքն օգտագործում են հակաիրանական նպատակներով։
Անդրադառնալով Իրան-Թուրքիա գազամուղի վթարից հետո ծագած խնդիրներին` ԻՆԳ նախարարն իր թուրք գործընկերոջը «այդ հարցով զբաղվելու» կոչ է արել։ Հիշեցնենք, որ իրանական գազի արտահանումը Թուրքիա դադարեցվել էր մարտի 31-ին Թուրքիայի տարածքում գազամուղի պայթեցումից հետո, որի հետևում կանգնած են քուրդ պարտիզանները։ Բայց խնդիրն այն է, որ հենց մայիսի վերջին տասնօրյակին Լիբիայում Թուրքիայի միջամտության կապակցությամբ, հաղորդումներ էին գալիս, որ Թուրքիան չի շտապում վերականգնելու Իրան-Թուրքիա գազամուղը։ Եվ դրանում կասկածում էին Իսրայելին, որն այնուամենայնիվ սկսեց առանձին բանակցություններ վարել Անկարայի հետ Միջերկրական ծովի առափնյակի հարցով։
Օրեցօր ավելի լարված է դառնում իրադրությունը սիրիա-թուրքական սահմանին։ Սիրիական բանակի և շիա աշխարհազորայինների դիրքերի վրա Հալեպ և Լաթաքիա նահանգներում թուրքական բանակի և ահաբեկիչների հարձակման ոչ վաղուցվա փորձից հետո ռազմավարական իրադրությունը Սիրիայում սկսեց սպառնալից կերպով վատանալ։ Պարզ է, որ բոլոր շահագրգիռ երկրները, առաջին հերթին` Իրանն ու Ռուսաստանը, ուշադիր հետևում են իրադարձություններին։ Իրանը` հենց թեկուզ այն պատճառով, որ թուրքերի և ապաբեկիչների դեմ լիբանանյան «Հզբոլահի» շիաների գործողություններին որոշակիորեն մասնակցել են նաև իրանցի ռազմական խորհրդականները։
Մայիսի 25-ի կողմերը սկսեցին լուրեր գալ, որ սիրիացիներն արդեն միանգամայն նոր մարտավարություն են կիրառում։ Սիրիական ավիացիան Իդլիբ նահանգում հարված է հասցրել, որն ուղղված է եղել Թուրքիայի օժանդակությունը վայելող, այսպես կոչված, «սիրիական զինված ընդդիմության» խմբավորումներից մեկի հրամանատարի դեմ։ Անօդաչու ինքնաթիռը հարձակում է գործել այն ավտոմեքենայի վրա, որում գտնվում էր թրքամետ «Ազատագրության ազգային ճակատի» 1-ին բրիգադի հրամանատարը (մականունը` Ալի Ահմադ)։ Ըստ զինվորական աղբյուրների` այդ հրամանատարը և նրա հետ մեքենայում գտնվող զինյալները ոչնչացվել են։ Իդլիբի գոտում ուժի մեջ է հրադադարի ռեժիմը, և այդ ֆոնին կառավարական զորքերը կիրառում են ահաբեկչական և Թուրքիայի օժանդակությունը վայելող «չափավոր» խմբավորումների դաշտային հրամանատարների կետային վերացման մարտավարությունը։ Սիրիական բանակը կարողացել է երկրի հյուսիս-արևմուտքում վերադարձնել այն բոլոր տարածքները, որոնք կորցրել էր «Խուրաս ադ Դին» և «Թուրքմենստանի իսլամական կուսակցություն» ահաբեկչական խմբավորումների խոշոր հարձակման հետևանքով։ Կառավարական զորքերը Համա և Իդլիբ նահանգների վարչական սահմանի Ալ Ղաբ դաշտավայրի շրջանում իրականացրած հակահարձակման ընթացքում զինյալներին դուրս են մղել մայիսի 10-ին նրանց գրաված դիրքերից։
Հենց այդ իրադարձություններից հետո ռուսական մամուլում հաղորդումներ հայտնվեցին, որոնցում այն միտքն էր հնչեցվում, թե Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը կրկին որևէ պայմանավորվածություն չի կատարում, և ՌԴ-ի ու Թուրքիայի միջև մարտի 5-ին կնքված պայմանագիրը տապալման վտանգի տակ է։ Հաղորդումների հեղինակներն ակնարկում էին, որ բացառված չէ Ռուսաստանի «միանալը» սիրիական բանակի և աշխարհազորայինների գործողություններին։ Իսկ հետո անակնկալ եղավ, բայց արդեն Սիրիայի արևելքում։ Նախ սիրիացի քրդերը հանկարծ հայտարարեցին, որ «ձանձրացել են» անջատ-անջատ գործելուց և մասնատված լինելուց։ Թե դա ինչ է նշանակում, դեռ կտեսնենք։ Բայց դա տեղի ունեցավ ինչպես Հալեպի և Լաթաքիայի նահանգների (Թուրքիայի և ահաբեկիչների հարձակման փորձը), այնպես էլ Սիրիայի արևելքի տարօրինակ իրադարձությունների ֆոնին։ Երկրորդ. մայիսի 27-ին սիրիական բանակի ստորաբաժանումն ամերիկյան ուղեկցորդ պահակախմբին թույլ չի տվել գնալ հյուսիս-արևելքի Հասեքե նահանգի Ալ-Դարդարա գյուղ։ Ըստ տեղական աղբյուրների, մի քանի զրահամեքենաներից բաղկացած շարասյունը, ամերիկացիների գլխավորությամբ, մոտեցել է Ալ-Դարդարայի սահմաններից դուրս գտնվող կառավարական զորքերի դիրքերին։ Հասնելով նրանց` ամերիկացի զինվորականներն ստիպված են եղել հետ շրջվելու այն բանից հետո, երբ սիրիացի զինվորականները «կտրուկ տոնով» մերժել են անկոչ հյուրերի պահանջը։ Պահակախմբի կազմում էին ամերիկացի զինծառայողներ և քրդական «Սիրիական ժողովրդավարական ուժերի» (ՍԺՈՒ) մարտիկներ, որոնք օգտվում են տարածաշրջանում ամերիկյան զորքերի օժանդակությունից։ Մայիսի 27-ի այդ միջադեպը վերջին 10 օրում նման տիպի երկրորդ դեպքն էր։ Ամերիկացի զինծառայողներն իրենց նկատմամբ նման վերաբերմունքի են հանդիպում ոչ միայն Բաշար Ասադի զինվորների, այլև ռուսական ռազմական ոստիկանների կողմից, որոնք պարեկություն են անում Սիրիայի հյուսիս-արևելքում։ Բազմաթիվ դեպքեր են հայտնի, երբ և՛ առաջինները, և՛ երկրորդները շրջափակել են ամերիկյան պահակախմբերի անցումը։ Ընդ որում, «ճանապարհային պատերազմի» առանձին դրվագներում միջադեպերի նախաձեռնողները եղել են ԱՄՆ-ի զինծառայողները, որոնք Սիրիայում են գտնվում Դամասկոսի կամքին հակառակ։
Այսպիսով, հույները (առնվազն հիմա և բանավոր) խոսում են թուրքերի հետ պատերազմին պատրաստ լինելու մասին։ Եգիպտոսն ու ԱՄԷ-ն Հունաստանի, Կիպրոսի և Ֆրանսիայի հետ հակաթուրքական դաշինք են ձևավորում։ Այդ կապակցությամբ շատերը, այդ թվում և Հայաստանում, անհամբեր հարցնում են, թե այդ ինչու Ռուսաստանը և Իրանը չեն շտապում մտնել հակաթուրքական ճամբար։ Թուրքիայի դեմ ատելությունը չպետք է խանգարի առողջ դատողությանը. Անկարան կարճ վզափոկով պահելով և նույնիսկ համբերությամբ հանդուրժելով նրա սադրանքները` ՌԴ-ն և Իրանը իրականում կառուցում են թուրքերին դիմակայելու իրենց մարտավարությունը։ Նախ` Սիրիայում և Լիբիայում, հատկապես` Սիրիայում։ Երկրորդ` Մոսկվան ու Թեհրանն առանձնապես նրբանկատ չեն Թուրքիայի հետ երկկողմ հարաբերություններում։ Վերևում մենք արդեն գրել ենք, թե ինչպես մեղմ, բայց միաժամանակ կոշտ կերպով Իրանի ԱԳ նախարար Ֆազլին Անկարային «խորհուրդ էր տալիս» զբաղվել փոխադարձ հետաքրքրություն ներկայացնող գործերով (Թուրքիային իրանական գազի մատակարարում) և մանրամասն նկարագրում էր թուրքերին, որ Թեհրանը խափանել է Իրանի ներսում քաղաքացիական պատերազմ սանձազերծելու ԱՄՆ-ի պլանները։ Զուգահեռաբար Իրանի բարեկամները` լիբանանյան «Հզբոլահի» շիաները, թուրքական զորքերն էին ջախջախում սիրիական Հալեպ ու Լաթաքիա նահանգներում։ Ինչո՞վ Իրանի դիմակայությունը չէ թուրքական քաղաքականությանը։
Ինչ վերաբերում է Ռուսաստանին, ապա այս դեպքում ամեն ինչ ավելի բարդ է։ Չէ՞ որ 2016 թ. ամառվանից հետո Թուրքիայի նախագահ Էրդողանը զոռով կպչում էր ՌԴ նախագահ Պուտինին` իբր բարեկամ, Ռուսաստանը «փրկիչ» էր անվանում և այլն։ Բոլորը հիշում են, թե ինչու էր Էրդողանն այդքան նվաստանում, հենց վերջերս էլ (մարտին) այնքան նվաստացավ, որ արևմտյան ԶԼՄ-ները գրեցին, թե Էրդողանը խոնարհվել է «ՊԱԿ-ի գնդապետի առաջ»։ Սակայն 2020 թ. մայիսի վերջին Ռուսաստանը հասկացրեց Էրդողանին, որ նրան քիչ «ժամանակ է մնացել» արմատական եզրակացությունների և Մերձավոր Արևելքում քաղաքականությունը փոխելու համար։ Մայիսի 28-ին ՌԴ ԱԳՆ-ում «անվայել չարաշահումներ» անվանեցին Թուրքիայի այն մի շարք գործողությունները, որոնք նվիրված էին Ղրիմի թաթարների 1944 թ. բռնի տեղահանման 76-ամյակին։ «Թուրքական հասարակական-քաղաքական շրջանակներին, Թուրքիայի տարածքում ապրող ժողովուրդների ներկայացուցիչներին, որոնք ազգակցական կապերով կապված են Ռուսաստանի հետ, կոչ ենք անում օբյեկտիվ հայացք նետելու 20-րդ դարի պատմության բարդ իրադարձություններին։ Սկզբունքորեն հանդես ենք գալիս հօգուտ այն բանի, որ տխրալի տարեթվերը չծառայեն այսրոպեական քաղաքական շահերին, այլ օգնեն մերձեցմանը պատմական ընդհանուր հիշողության ու ճակատագրի հիման վրա»,- հայտարարել է ՌԴ ԱԳՆ-ն։ Ընդգծվել է, որ Ղրիմի հանդեպ ստալինյան բռնաճնշումների և ՌԴ ներկայիս քաղաքականության միջև թուրքական մի շարք պաշտոնատար անձանց կողմից զուգահեռներ տանելու փորձերը վրդովեցուցիչ են և չեն նպաստում ՌԴ-ի և Թուրքիայի միջև բազմապլան գործընկերային հարաբերությունների հետագա զարգացմանը։
Հենց հաջորդ օրը` մայիսի 29-ին, Պուտինը ՊՆ-ին և ԱԳՆ-ին հանձնարարեց Սիրիայի հետ բանակցել լրացուցիչ անշարժ գույք և սիրիական առափնյակում ջրատարածք տալու մասին։ Սիրիայում ՌԴ-ն ունի երկու բազա. Լաթաքիայի շրջանում` «Հմեյմիմ» ավիաբազան և Տարտուսում` ծովային։ Վերջինս ձևականորեն կոչվում է ՌԾՆ-ի հենակետ, բայց վերջին 5 տարում նրա գործառույթներն զգալիորեն ընդլայնվել են։ Անցյալ տարվա աշնանը Տարտուսում սկսեց գործել նավանորոգման նոր արհեստանոցը, որի աշխատանքը թույլ է տալիս էականորեն կրճատել հիմնական բազաներից հեռու գտնվող ռուսական նավերի նորոգումը։ «Վաղուց են խոսում «Հմեյմիմ» բազայի ընդլայնման մասին։ Դա հարկավոր է և՛ բազայի անվտանգությունը բարձրացնելու համար, որովհետև այն երբեմն գնդակոծվում է, և՛ ռազմական ու քաղաքացիական օդանավակայանի ենթակառուցվածքն ընդլայնելու համար,- ասել է միջազգային գործերով ռուսական խորհրդի փորձագետ Իլյա Կրամնիկը` հիշեցնելով, որ ավիաբազան հարակից է Լաթաքիայի օդանավակայանին և օգտագործում է նրա ենթակառուցվածքը։- Տարտուսի ընդլայնումն ավելի էական նախագիծ է մասշտաբների տեսակետից. հեռանկարում այնտեղ պետք է ստեղծվի լիարժեք ռազմածովային բազա, որը թույլ կտա ցանկացած նավերի, ընդհուպ ավիակրի, մուտք և սպասարկում։ Ներկայիս սահմաններում այդ խնդիրը չի լուծվում, այնպես որ, լրացուցիչ տարածքներ տալու թեմայով բանակցություններն անխուսափելի են»։
Բացի դրանից, Ռուսաստանն արդեն վերահսկում և վերասարքավորում է հայ-քրդական խառը բնակչությամբ Կամիշլի քաղաքի ռազմական օդանավակայանը։ Մեր կարծիքով, այդ ամենը վկայում է, որ թուրքական սադրանքներին ռուսական պատասխանն Անկարայի համար կլինի անսպասելի և բավական ցավագին։ Եվ եթե Մոսկվան ու Թեհրանն ինչ-որ ձևով համատեղեն իրենց «պատասխանները» Թուրքիային, ապա աշխարհը կարող է տեսնել այսօրվա «Օսմանյան կայսրության» շուտափույթ մայրամուտը։
Սերգեյ ՇԱՔԱՐՅԱՆՑ
Հեղինակի նյութեր
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-3
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում-2
- Թուրքիայի Հանրապետությունը Մուստաֆա Քեմալ փաշայի ժամանակներից մինչ օրս․ առաջին սիոնիստական պետությունն աշխարհում
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի- 2
- Ժամանակակից «Ադրբեջանի հանրապետությունը» սիոնիստների, անգլո-սաքսոնների և պանթուրքիստների հենակետն է՝ ընդդեմ Իրանի և ՌԴ-ի-1
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Երևանի և Ստեփանակերտի առաջին խնդիրը պաշտպանության երկու պետական կոմիտեների շտապ ձևավորումն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Կրկին ու կրկին՝ «Փաշինյա՛ն, հեռացի՛ր». սա ժողովրդի պահանջն է
- Փաշինյանն ամեն օր, կամավոր հրաժարական չտալով, ընդամենն ապացուցում է, որ հակահայ ուժերի դրածո է
- Բաց հարց Ռուսաստանի ԶԼՄ-ներին. Ինչքա՞ն կարելի է ստել Արցախի հարցում հայերի «մեղքի» մասին
- Ռուսաստանը, Հայաստանի իշխանությունների թողտվությամբ, Թուրքիային ներս է թողել Այսրկովկասի մեր մասը
- Թուրքիան մուտք է գործել տարածաշրջան ու Արցախից սպառնում է և՛ Իրանին, և՛ Ռուսաստանին
- Փաշինյան, խոստովանիր, գուցե Զանգեզուրն է՞լ եք արդեն վաճառել թուրքերին
- Հայաստանի քաղաքացիների մի մասը դավաճանել է ողջ հայ ժողովրդին
- Մեր ժողովրդին ԱՄՆ-ը, Իսրայելը, Անգլիան և Թուրքիան դավաճանների ձեռքով «Այսրկովկասյան Դեյթոն» են պարտադրել
- «Ով խաղաղություն է ուզում խայտառակության գնով, կստանա և՛ պատերազմ, և՛ խայտառակություն»
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
- Թեհրանում արդեն ընդունված են ինչ-որ պատշաճ որոշումներ
Մեկնաբանություններ