Արցախում չսիրած տեղ չունեմ, բայց կար մի կետ, որը աշխարհի ամենաչքնաղ ռեզորթի, ամենահմայիչ տեսարանի կամ որևէ հրաշքի հետ չեմ փոխի: Իհարկե Արի ռեզորթը շատ գեղեցիկ հաճելի վայր էր, անկրկնելի Շուշին իր Հունոտի կիրճով և այլն, բայց այ էս նկարում, որ տղերքից մեկն է պատահաբար նկարել, հենց այն կետն է, որի մասին խոսում եմ: Դադիվանքում, իմ տան մուտքի առաջ դրված էս աթոռին ամեն երեկո նստում ու նայում էի դիմացի դրախտագեղ լեռներին ու մտածում թե ո՞նց է Հայն ապրել առանց նրանց, ո՞նց է Հայը թույլ տվել որ թուրքը իր ներկայությամբ պղծի այդ սրբավայրը: Հիմա հասկանում եմ, հիմա իմ «ապրելով» եմ հասկանում, թե ոնց` քանզի իմ ապրելը չապրելու հավասար է, դեռ մի բան էլ ավելի վատ, քանի որ ամեն գիշեր աչք փակելուց գնում եմ հենց էս աթոռին նստում, բայց լեռները չկան...Նրանց տեղում սև, մութ անվերջություն է, չէ՛, ավելի ճիշտ անգույն ունայնություն...

Լաչինում ադրբեջանական անցակետի բեմադրությունն անխոս ստացվեց: Բռավո՛, կազմակերպիչներին: Սցենարը լավն էր, մտահաղացումը՝ հաջող, շոուն՝ դիտարժան:

Նիկոլ Փաշինյանի վարած քաղաքականությունը Հայաստանի ու Արցախի անվտանգության հարցերով լեգիտիմ չէ։ Այսինքն, լեգիտիմ չէ Նիկոլ Փաշինյանի իշխանությունը։

Իշխանությունները գնում են Հայաստանի Երրորդ Հանրապետության վերջին էջը փակելու ճանապարհով: Գլխավոր հանձնիչի վերջին շաբաթվա մարզային, գյուղական այցերի համարյա ամենօրյա ռեժիմը ցույց է տալիս, որ լեգիտիմության խորը ճգնաժամի մեջ գտնվող իշխանությունը փորձ է անում ռեաբիլիտացնել թե՛ իր վարկանիշը, թե՛ մոնիտորինգ անել տրամադրությունները՝ հանձնման վերջին ակտից առաջ:

Ինչպես գիտենք, մեզ հարևանած պատուհաս թշնամին իր անհագ ցանկությունները չի թաքցնում: Ավելին՝ ուղիղ ասում և պահանջում է ստանալ այն, ինչ ուզում է: ՈՒ գրեթե բոլոր դեպքերում հասնում է իր ուզածին:

Թվում է թե մեր հարցերի վերաբերյալ կիսահայհոյախառն լեզվով անվերջ քննարկումները վաղուց արդեն դարձել են կոնտրպրոդուկտիվ, քանի որ մեր էության, հնարավորությունների ու նպատակասլաց գործել չկարողանալու հետ կապված ամեն ինչը պարզ ու հայտնի է, և այլևս այս ուղղությամբ խորանալու տեղ չկա։

Կամրջի վրա ադրբեջանական անցակետի մոտ նկարահանված բեմադրությունը տեղի է ունեցել հետևյալ կերպ․ Շուշիի շրջանի մի քանի գյուղացիներ՝ հիմնականում Հինշեն, Մեծշեն գյուղերից, պայմանավորվել են ռուս խաղաղապահների շարքային կամ ցածր սպայական կազմի հետ, ամենայն հավանականությամբ, փող են տվել, սրանք օգնել են, որ գնան Գորիս։

Նյարդապայքարը շարունակվում է: «Դուք մուտք եք գործում Ադրբեջանի Հանրապետության տարածք»: Ինչպես գիտենք, Ադրբեջանը վերը նշված տեքստով ցուցանակ է տեղադրել Լաչինի միջանցքի այն հատվածում, որտեղ երկու օր առաջ, առանց որևէ դիմադրության, տեղադրեց նաև իր դրոշն ու հսկիչ անձնագրային անցակետը:

Պաշտոնական Բաքուն պարբերաբար հայտարարում է, որ «Հայաստանը, որպես ագրեսոր, պետք է պատժվի միջազգային մակարդակով և պետք է փոխհատուցում վճարի»:

(Գառնիկ ԻՍԱԳՈՒԼՅԱՆԻ ստորև առաջարկվող հորդոր-ուղերձը գրվել է ուղիղ 5 տարի առաջ` 2018-ի ապրիլի 29-ին: «Կա՛նգ առ»-ի` ժամանակին արված զգուշացում, ինչը, ցավոք, ի վիճակի չէր ընկալելու ու կանգ առնելու ազգակործան պատուհասը, որը թուրք-ադրբեջանական ռեսուրսով բռնազավթում էր իշխանությունը):