Լուռ, անտարբեր ու սովորական կենցաղով ապրելուց զատ կարող եք համատեղությամբ ճշտել, թե Երևանի ձեր բնակարանը կամ գյուղի ձեր տունը մինչև 1991 թիվը պատահմամբ ադրբեջանաբնակ չի՞ եղել:

1977թ. հուլիսի 30-ին Ռուսաստանի Պրիմորիեի երկրամասում ծառայող սովետական բանակի ավագ լեյտենանտ Յուրի Խաչատուրովի ընտանիքում ծնվեց երկրորդ որդին, ով անվանակոչվեց պապի անունով՝ Գրիգորի։

Վագիֆ Խաչատրյանի առևանգումն ունի չափազանց լուրջ վտանգներ, և այդ վտանգներն այլ հարթության մեջ են։

Հական ֆիդանն ուր գնաց, գործակալ Արոյից չպրծավ: Ա՜յ քեզ հայի բախտ:

Ադրբեջանական ապօրինի անցակետի տեղակայումը Հայաստանն Արցախին կապող միջանցքում ենթադրում էր ոչ միայն ցանկացած պահի այդտեղով շարժերի դադարեցում, այլև մարդկանց առևանգումներ:

Խաչենում՝ Ալբանիայի եկեղեցու իրավահաջորդը դարձավ Գանձասարի եկեղեցին։ Ինչու՞։ Գանձասարում ամփոփվեց Հովհաննես Մկրտիչ Կարապետի գլուխը։

1890-ականներից մինչև 1923 թիվը Հայկական հարցի նկատմամբ եվրոպական պետությունները որդեգրել էին ճիշտ ու ճիշտ նույն կեղծավոր և անամոթ դիրքորոշումները։ 1920 թ. վերջին Հայկական հարցում Ազգերի լիգայի ընդունած բանաձևերի անատամությունն ու անարդյունավետությունն այսպես էր ծաղրում Լիգայի քարտուղարության քաղաքական բաժանմունքի տնօրեն Փոլ Մոնթյոն՝ կազմելով հետևյալ դառը զավեշտ-բանաձևը.

Մխիթարյանները շատ մեծ ներդրում ունեն հայոց լեզվի քերականության, հայոց պատմագրության, աշխարհագրության, քարտեզագրության, միջնադարյան գիտության նվաճումներն աշխարհին ծանոթացնելու գործում։ Մխիթարյան աշխարհագրությունը սկզբնավորվում է քարտեզագրությամբ, որը միայն գիտահանրամատչելի նպատակ չէր հետապնդում, այլև ուներ շեշտված ազգային քաղաքական ենթատեքստ․ մինչ նրանց հրատարակությունները՝ աշխարհի քարտեզների վրա բացակայում էր Հայաստանը և այն, որպես առանձին

Մարդիկ, որոնց թվում է, թե՝ վերջ, սա երկրի վերջն է, ով ինչ հնար ու հունար ունի, քանի դեռ հնար ունեն, մտածում են հնարավորինս գռփելու, հարստանալու, մեռնող երկրից իրենց «քյարը» պոկելու, կլորիկ գումարներ, տներ, ավտոներ այստեղ ու դրսերում հետ գցելու մասին, այլասերվում, փչանում, հղփանում են մինչև վերջ՝ մարդկային բոլոր արժեքներն ու իրենց հիմնական պարտականությունները մոռացած, ասեմ, որ չարաչար սխալվում են, ամեն ինչի համար կա հատուցում: Այսօր գլուխներս խառն են, բայց շատ շուտ գնահատական կտրվի այս օրերի ձեր արարքներին, պատիժն էլ չի ուշանա:

«Հայաստան» խմբակցությունից մի պատգամավոր կար, Սյունիքի մարզից էր, որ օրը հինգ անգամ Աննա Հակոբյանից հրապարակային ներողություն էր խնդրում: