Մի կերպ փրկվեցինք օվկիանոսում կորած Ֆարերյան կղզիների հետ խաղում պարտությունից։ Հայաստանի ֆուտբոլում խայտառակությունները շարունակվում են, հավաքականի ավագ մարզիչ Ալեքսանդր Պետրակովի հրաժարականը անհրաժեշտ, սակայն բավարար պայման չէ...

Անցյալ դարի 60-ական թվերին հաճախ էին շրջիկ ակրոբատ դերասաններ հայտնվում շենքերի բակում։ Մետաղյա խողովակները խաչաձև կապկպում-կանգնեցնում էին, որոնց վրայով լար էին ձգում, ու էդ լարի վրայով ակրոբատներից մեկը` լարախաղացը, վազվզում էր, ցատկոտում էր, պառկում, նստում էր, մի խոսքով, անում էր էն, ինչին ընդունակ էր։ Ւսկ նրա խաղընկերը, որպես ծաղրածու, նույն բանը կրկնում էր գետնի վրա` զվարճացնելով հանդիսականներին։ Ու ժամանակ առ ժամանակ, գլխարկը ձեռքին, մտնում էր ամբոխի մեջ, դրամ հավաքում:

Ես կողմ եմ, որ Արփի (RP) Դավոյանը նշանակվի արդարադատության նախարար։

Էս իրիկուն Վաղոն աշխարհից խռովածի կերպարանքով էր․ - Հարևան, էս ժողովուրդը լրիվ ցնդել ա, նորից ընկա խելքներին ու քիչ էր մնում մի նոր փորձանք բերեմ գլխիս...

Ես քմահաճ մարդ չեմ, հասարակ ու համեստ պահանջներ ունեմ շատ կենցաղային բաների նկատմամբ: Բայց չեմ ընդունում ձևականությունը՝ իր ոչ մի արտահայտմամբ...

Չէ, պիտի ասեմ: Մի քանի օր էր ողջ համացանցի, հատկապես ընդդիմադիր հատվածը ողողված էր Երևանի փողոցներում վարդագույն ուռոդների փերֆոմանսով: Հիմա դա կփոխարինվի մուտանտի Մոսկվայում հեծանիվ քշելով, բայց դրա մասին արդեն գրել եմ: Վերադառնանք վարդագույն ուռոդների թեմային: Երեկ գրառում եմ արել, առաջարկել եմ Երևանի փողոցներում կազմակերպել ազգային թեմաներով ակցիաներ:

Սա գիտե՞ք ինչու է ամենուր հեծանիվ քշում. շատ պարզ, որ ուշադրություն շեղի իրական քաղաքական օրակարգերից, որոնց մասով նա ՀՀ-ի շահերի դեմ քայլեր է անում տարբեր մայրաքաղաքներում, վերջինը՝ Մոսկվայում: Մինչդեռ, առավել շատ քննարկվում է նրա հեծանիվ քշելը, այդ թվում՝ օտար երկրների մեդիաների ծաղրական անդրադարձերը սրա հեծանիվ քշելուն:

Երևի նկատած կլինեք, որ ես կոչեր անելու սիրահար չեմ, բայց բացառություն եմ անում և կոչ եմ անում՝ չդառնալ նիկոլական էժանագին և էժանագույն քարոզչության զոհը...

«Написать эту повесть меня заставил стыд. За то, что я видел своими глазами. За то, что я наблюдал в стране, скатившейся до фашистской идеологии и деградации всех человеческих ценностей.

Աշխարհում շատ պաշտոնյաներ կան, 99%-ին չենք էլ ճանաչում։ Բայց ճանաչածների մեջ կան այլանդակություններ, ում մասին առանց զզվանքի խոսել չի լինում։ Դրանցից է Գերմանիայի ԱԳՆ նախարար, սորոսական, տգետ, բարոյական արգելակներ չունեցող, մարդկային խայտառակություն Անալենա Բերբըքը։