Պահը առավել քան ճակատագրական է: Հանրության համար իշխանությունները գոյութուն չունեն: Հանրության համար ընդդիմությունն արդեն գոյություն չունի:

Լսե՜ք, էս ի՞նչ եք անում: Նախ, որևէ կերպ չիջեցնելով պատասխանատվությունը ՊՆ ուսերից, ուզում եմ հարցնել նրանց, ովքեր Լյուքս Ստեփանյանի` վշտից իրենց կորցրած ծնողների հետևում են կանգնած:

Ժողովրդի մի մաս ջան, մի բան ասեմ, էլի: Եթե մեկը ասում է, որ ՀՀԿ-ն, ասենք, ռեսուրսներ ունեցող կուսակցություն է, դա դեռ չի նշանակում, որ գովում է ՀՀԿ-ին: Եթե մեկը ասում է, որ Թուրքիան հզորանում է, դա դեռ չի նշանակում, որ դրանից հաճույք է ստանում: Եթե մեկը ասում է՝ Հայաստանում անկուլտուրական հատված կա, դա դեռ չի նշանակում, որ վարկաբեկում է:

Վարքագծային առումով մենք ունենք ոչ թե ազգային, այլ ամբոխային հոգեբանություն: Դրանց տարբերությունն այն է, որ ազգային վարքագիծը հիմնված է ձևավորված ավանդույթների և պատմական գոյության արդյունքում ամբարված կենսափորձի վրա, մինչդեռ ամբոխն ունակ է մերժել ու անտեսել ցանկացած ավանդույթ ու գիտելիք` հանուն սեփական այժմեական քմահաճույքի իրագործման: Յուրաքանչյուր ազգի մեծաքանակ մարդկային զանգվածը կարող է պահի տակ վերածվել շուրջն ամեն ինչ կործանող ամբոխի, իսկ ամբոխն ապազգային է իր բնույթով:

Ես ՀԱԿ-ի մասին բան չէի գրում ու հիմա էլ չեմ ուզում գրածս վերագրել բոլորին, բայց այս ի՞նչ եք անում, հասարակությանը ի՞նչ եք ներշնչում: Երկու օր է` Ծառուկյան եք պահում՝ ԲՀԿ-ին հերթ չտալով, այն ԲՀԿ-ին , որին սկզբից մեղադրում էիք ժողովրդին թալանելու և մարտի 1-ի մեջ, հիմա ԲՀԿ-ի խոսնակից շուտ արձագանքում ու մեկնաբանում եք Ծառուկյանի ասածը:

Երեկվանից բարևաժառանգականները հետևողականորեն փորձում են իրենց «ընդդիմադիր» նկրտումների չիրականացման մեղքը բարդել նախ ԲՀԿ-ի վրա, իսկ այսօր արդեն անցան ՀԱԿ-ի:

Մորուք ունենալը, մտավորականի տեսք ունենալը դեռևս խելացի լինել չի նշանակում: Ակնոց կրելը, խելացի, կիրթ մարդու տեսք ունենալը, դեռևս գրագետ, բանիմաց լինել չի նշանակում: Պաշտոնյա լինել` չի նշանակում ազնիվ լինել, արդարացի, անկաշառ, խելացի, քաղաքավարի: Հավաքարար աշխատել, չի նշանակում, որ դու կիրթ չես , որ դու խելացի չես, որ դու բարձրագույն կրթություն չունես, որ դու քո պետից , ղեկավարից խելացի չես:

Գուցե համարձակ կամ վիճելի միտք է, այնուամենայնիվ, անկախ Հայաստանի առաջին տարիներին գեներալիտետն օժտված էր հզոր ազդեցությամբ, որն ուղղակիորեն տարածվում էր նաև պետության քաղաքական համակարգի վրա: Վերջիններս երբեմն հանդես էին գալիս նույնիսկ քաղաքական օրակարգ հաստատողի կարգավիճակով, նրանց տրվել էր այդ շնորհը, կամ իրենք էին վերցրել իրենց բաժինը: Իրավիճակը մի քանի տարի անց կտրուկ փոխվեց, գեներալիտետը դուրս մղվեց արենայից` տեղը զիջելով հարուստ, շատ հարուստ մարդկանց:

Զարմացրին արդեն` թաղային խուժանը, թաղային խուժանը... Մեր մտավորականությունը կամ միջին դասը, չգիտեմ ինչ անունով է ավելի ճիշտ կոչել այն շերտը, որը պետք է որ խորքային փոփոխությունների ձեւակերպողն ու պահանջատերը լիներ, արհեստականորեն դարձնում է թաղի տղերքին քաղաքական գործոն:

Սիրելի ընկերներ, պահ է գալիս, երբ մարդ զգում է իր դիմացինի կարիքը, նրա օգնությունը, ջերմությունը կարող են շատ բան փոխել, նույնիսկ կյանք փրկել: Այսօր ես ու իմ լավ ընկերները միահամուռ ջանքերով Հյուսիսային պողոտայում կազմակերպեցինք դրամահավաք՝ օգնելու փոքրիկ Իգորին: