Նիկոլը Բաքվի վարած քաղաքականությունից, Ալիևի և նրա ենթակաների նախորդած հայտարարություններից չէր կարող չիմանալ, որ Ադրբեջանը չի ճանաչելու Հայաստանի տարածքային ամբողջականությունը: Ինչպես արդեն նշել ենք հոդվածաշարի նախորդած մասում, Հայաստանի արտգործնախարարի պաշտոնը զբաղեցնող Արաբատ Միրզոևը «Հանրային» կոչված հեռուստաընկերությամբ ապրիլի 6- ին խոստովանել է, որ «երկու կարևոր կետերի շուրջ կողմերին չի հաջողվում համաձայնության գալ։ Առաջին կետը տարածքային ամբողջականության փոխադարձ ճանաչումն է։ Երկրորդը հաղորդակցությունների բացումն է»։

Ադրբեջանը Հայաստանի վրա հարձակվելու համար «լեգիտիմ» հիմքեր չի փնտրում: Պետք չէ անընդհատ ու միակողմանի զիջումներ, հայրենիքի դավաճանություն անել, որպեսզի Ալիևին «զրկենք» ինչ-որ «լեգիտիմ» իրավունքից...

Մենք երբեք ինքներս անկախություն չենք նվաճել, պետություն չենք ստեղծել: Հայաստանի վերջին երեք հանրապետություններն էլ ստեղծվել են դիպվածով, հանգամանքների բերումով: Ինչ-որ մեծ միավոր փլուզվել է, տրոհվել, ու դրանից մի չնչին բան էլ նետել են մեզ...

ՈՒկրաինայում մղվող պատերազմի ավարտական արդյունքները կպայմանավորեն նոր աշխարհակարգի կառուցվածքը: Կհաջողվի՞ արդյոք Ռուսաստանին ԱՄՆ-ի գերակայությունը համաշխարհային արենայում նվազեցնել և նոր աշխարհակարգը իրականում դարձնել բազմաբևեռ, որին ձգտում է նաև Չինաստանը...

Հարգելի բարեկամներ, այսօր ցանկանում եմ կիսվել ընդդիմության վերաբերյալ մի քանի թեզերի շուրջ։ Այս օրերին Հայաստանում առկա են երկու հակադիր բևեռներ' իշխանական մոնոլիտ բուրգը, և դրան հակադրված արտախորհրդանական և խորհրդարանական ընդդիմության հավաքական կազմը։

ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղարը զգուշացնում է ընդդեմ Արևմուտքի ձևավորված ավտորիտար դաշինքի մասին, որի մեջ մտնում են Ռուսաստանը, Իրանը, Չինաստանը։ «Ռուս-թուրքական եղբայրությունից» խոսող հայ «կոնսպիրոլոգներն» ու «եվրակալդունները» նման դեպքերում սովորաբար խուսափում են մի քանի հարցից`

1992 թ. ապրիլի 6-ին հաստատվեցին հայ-չինական դիվանագիտական հարաբերությունները: Ի՞նչ արդյունք տվեցին դրանք այս 32 տարվա ընթացքում: Արդյո՞ք գոնե մասամբ իրագործվում է երկկողմ հարաբերությունների ներուժը: Այս հարցերն, իհարկե, ունեն հռետորական բնույթ...

Ադրբեջանի ԱԳՆ-ն հայտարարել է, թե իրենք թույլ չեն տալիս հայկական կողմին ամրացնել սեփական դիրքերը առաջնագծում։

Ս. թ. ապրիլի 5-ին ԱՄՆ պետքարտուղար Բլինքենը և Եվրահանձնաժողովի նախագահ ֆոն դեր Լյայենը Հայաստանի Հանրապետությանը համառորեն խորհուրդ էին տալիս ընթանալ «տարածաշրջանային ինտեգրացիայի» ճանապարհով, այսինքն՝ քաղաքականապես, տնտեսապես, մշակութապես և անվտանգության առումով միատեղվել ու առկցվել Ադրբեջանին ու Վրաստանին՝ Թուրքիայի ընդհանուր ղեկավարության ներքո...