Կեսգիշերի կողմերը, երբ տապն արդեն թողել ա, ու թեթև քամի ա բարձրանում, երբ Նեսոյի քարաբաղնիսից մի կերպ փրկված քաղաքը վերջապես շունչ ա քաշում, ես նստում եմ իմ կախովի բալկոնում՝ սուրճը ձեռիս, ու կանչում եմ քամիներին։ Լսում են, գալիս են, սկսում են շոյել, համբուրել, մազերիս հետ խաղալ, հաճոյանալ, իսկ ես կում-կում սուրճս եմ խմում ու վայելում նրանց սիրախաղը։ Մեկ էլ, որ ներքևում՝ ծառի վրա, ծղրիդը չի սկսում ճռճռալ՝ ճըռռ հա ճըռռ, ճըռռ հա ճըռռ․․․ աչքերս իրան-իրան սկսում են փակվել, ու ոչինչ չի օգնում՝ ո՛չ սուրճը, ո՛չ ծխելը, ո՛չ մտքերը․․․ ճըռռ հա ճըռռ, ճըռռ հա ճըռռ․․․

Մի փոքրիկ խմբով նստած էինք «Առագաստ» բացօթյա սրճարանում։ Տղաներից երկուսը խոսում էին, թե «Սմիռնով» ու «Պետրով» դաշնամուրներից ո՞րն է լավը։ Զրույցի կեսից մոտեցած մեր ընկերներից մեկը, մտածելով, թե խոսքը օղու մասին է (այդ պիտակով օղիներ էին արտադրում), անվերապահ տոնով միջամտեց զրույցին.

Էվոկաբանկի քարտերով, Էվոկաբանկի բանկոմատներից ցանկացած չափի գումար հանելիս քաղաքացիները 0.2% գումար են կորցնում: Կրկնում եմ` քարտից ելքագրվող գումարի չափը կարևոր չէ:

1140 թվականի դեկտեմբերի 21-ին Կոնրադ 3-րդ Հոհենշտաուֆենը պաշարել էր Վայնսբերգ ամրոցը. Հիացած ու միաժամանակ զայրացած պաշտպանվող վայնսբերգցիների արիությամբ՝ Կոնրադ 3-րդը հրամայում է քաղաքը գրավելիս ոչնչացնել արական սեռի բոլոր ներկայացուցիչներին, իսկ կանանց թույլ տալ հեռանալ` տանելով իրենց հետ այն ամենաթանկը, որ կարող են սեփական ուսերին տանել:

Զարմանալի բան է կյանքը. նախախնամաությունը ձեռքդ բռնած երբեմն քեզ այնպիսի ճանապարհով է տանում, որի մասին դու երբեք չէիր էլ մտածել...

Գերմանացի հոգեթերապևտ Նոսրատ Պեզեշկիանը առաջին անգամ է հայտնաբերել (ապա և սովորել է վնասազերծել) բառերը, որոնք ծրագրավորում են սոմատիկ հիվանդություններ, նյութականացնում դրանք։ Այս երևույթը կոչվում է օրգանական խոսք։ Դրանք բառեր և արտահայտություններ են, որոնք ուղղակիորեն ազդում են մարդու օրգան-համակարգերի վրա:

Նժդեհը կենդանի լիներ, այսօր էլ նույն տողերը կգրեր:

Ի՞նչ է նշանակում Հայաստան: Բերեմ օրինակ: Չի աշխատում բջջային հեռախոսը` ինչ-որ դետալ է վնասվել: Արհեստավորն ասում է, որ կարող է փոխարինել այդ դետալը:

Վեց տեսակի խաղող եմ առել՝ դեղին, դեղնականաչ, կանաչ, մանուշակագույն, կարմրավուն, սև, կլոր ու երկարուկ, մեծ ու փոքր հատիկներով, խիտ, նոսր, կորիզավոր ու անկորիզ, քաղցր ու թթվաշ... Ես սիրում եմ խաղողներն իրար խառնել ու խառը ուտել՝ մեկ՝ մեկից, մեկ՝ մյուսից։ Իսկ հաց ու պանրով իսկական քիմքի տոն ա դառնում։

Կարսի հանձնումից հետո 4 հրամանատարներ ինքնասպան եղան։ Իսկ մեր օրերում դավիթտոնոյանների, օնիկների, ջալալների, միշկաների ու էլի լիքը պարտված հրամանատարների նագլիությունը չափ չունի։ Իրանց ընենց են պահում, ոնց որ՝ դե ինչ ա եղել որ։