Ինչպես ասվում է՝ «բավական է մեկ կայծ»

Նաիրա Զոհրաբյանը նշել է, որ Կիրանցից սկսվելու է ազատագրական շարժումը:
Ես մի փոքր համաձայն չեմ: Ազատագրական շարժումն արդե՛ն սկսվել է:
Արդեն շուրջ 10 օր է, ինչ այն ռեալ ընթանում է «գետնի վրա»՝ Ոսկեպարում, Կիրանցում, Բագրատաշենում:
Հիմա արդեն Հայաստանի ամբողջ տարածքում, ներառյալ, բնականաբար, Երևանը:
Այո, սա ազատագրական, իսկ եթե ավելի հստակ եզրույթով բնորոշենք՝ ազգային-ազատագրական շարժում է: Մեկ անգամ չէ, որ 2020-ի կապիտուլյացիոն ակտից հետո նշել եմ դրա մասին:
Պայքարի ընթացիկ դինամիկայի տեսանկյունից միանգամայն օրինաչափ է, որ իշխանություն համարվող ռեժիմի հենարանը մնացել են բացառապես «անձնական նվիրվածության», իսկ ավելի ճիշտ՝ «պարգևավճարային նվիրվածության» սկզբունքով գործող ռեպրեսիվ օրգանները: Կարճ ասած՝ համազգեստավոր ծախու արարածները:
Նմանապես օրինաչափ է, որ այդ ռեպրեսատորները դիմում են ամենակեղտոտ, ամենաթրքաբարո, ամենաեղկելի քայլերի ու գործողությունների, ընդհուպ՝ հարձակվում են կանանց, երեխաների, ծերերի վրա, 5-6 հոգով հարձակվում մեկի վրա, կեղտոտ սադրանքների են դիմում: Դա է իրենց նկարագիրն ու կարողացածը:
Փաշինյանին թվում է, թե ռեպրեսիաներով, համատարած ձերբակալություններով, ոստիկանական խուլիգանախմբերով, հանցավոր այլ գործողույթուններով կկարողանա պահել իր իշխանությունը և իր թուրք տերերի առաջ ստանձնած Հայաստանակործան ծրագիրը վերջնական ավարտին կհասցնի:
Բայց խնդիրն այն է, որ էլի ընթացիկ դինամիկայի առումով, ոստիկանական զզվելի բեսպրեդելը անխուսափելիորեն հակառակ էֆեկտ է ունենալու և ունենում է: Այսօր փողոց են ելնում, ճամփա են փակում մարդիկ, որոնք 1, 2, էլ չեմ ասում՝ 3 տարի առաջ դա չէին անի:
Ավելին, թող ոչ ոքի մոլորության մեջ չգցեն փողոց չելածները կամ դեռևս չելնողները: Իրականում երկրում տրամադրությունները ծայրահեղ լարված են:
Մթնոլորտը ծայրահեղ լարված է:
Ինչպես ասվում է՝ «բավական է մեկ կայծ»:
Կայծը, մեծ հաշվով կա, այսօր Հայաստանի գոյության համար ծավալվող պայքարը, որի էպիկենտրոնը մնում է Կիրանցը, այդ կայծն է:
Գիտե՞ք, մայիսը հայության հաղթանակների ամիսն է:
ՈՒ մինչև մայիս մնացել են հաշված օրեր...
Դա գուցե անգամ խորհրդանշական է:

Արմեն ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Մեկնաբանություններ