Նորմալ հասարակություններում կյանքի կայունության հիմքը էլիտայի և ժողովրդի մտածելակերպերի ռադիկալ տարբերությունն է, որտեղ էլիտան բնութագրվում է իր լայնախոհությամբ, ուրիշների հետ լեզու գտնելու և ժողովրդին տեր կանգնելու ու առաջնորդելու կարողությամբ։
Ինչքան փոքր է էլիտա կոչեցյալի ու սովորական մարդկանց մենթալիտետային տարբերությունը, այնքան փոքր է այն բանի շանսը, որ նման հասարակության հիման վրա հնարավոր կլինի կառուցել լիարժեք պետականություն։
Եվ ավելի մեծ է այն բանի շանսը, որ նման հասարակությունը իր գոյությունը կարող է շարունակել որևէ ավելի հզոր ուժի ազդեցության շրջանակներում։
Պավել Բարսեղյան