Զելինսկու հարցազրույցից մաս էի նայում. թե բա՝ «եթե մեզ հատկացվող ֆինանսական օգնությունը դադարեցվի, Արևմտյան Եվրոպայի համար առհասարակ մեծ խնդիրներ ի հայտ կգան»:
Էս սպառնու՞մ ես:
ՈՒկրաինայում վիճակը լավ չի, անգամ առողջական մեծ խնդիրներ ունեցողներին են ֆռոնտ ուղարկում, մինչդեռ, եթե հատկացվող՝ այդ թվում ֆինանսական օգնությունը չփոշիացվի օպերատիվ ձևով, գուցե առավել կենսունակ կլինեն առավել երկար ժամանակ: Ինչևէ, իրենց խնդիրն է:
Սեփական երկիրը որևէ այլ երկրի՝ այս դեպքում ՌԴ-ի դեմ գործիք սարքելուն և ուրիշների շահերը սպասարկելուն նվիրված էլիտաները, որոնք ողողված են կոռուպցիայի մեջ, ինչ-որ մի փուլից հետո սկսում են սեփական երկիրը «սլիվ» անել, այն մտքով, որ մեկ է, չենք ձգելու, գոնե էս կերպ թե՛ գումարները կյուրացնենք, թե՛ դա ծածկադմփոց կանենք պատերազմի անվան տակ:
Իսկ ՈՒկրաինայի արմտյան հարևանները արդեն խոսում են այսօրվա ուկրաինական հողերի՝ իրական-պատմական տերերի օրինական իրավունքների վերականգնման մասին:
ՈՒկրաինական քեյսը մեզ համար լավագույնն է, հասկանալու, թե ինչ է անում իշխող էլիտան, և ով է նրան կառավարում, ինչերի հետ ենք առնչվելու: Իսկ իշխող էլիտան շատ ավելի բաց է ու պարզ, քան որևէ մեկը առհասարակ, ինչ ասում է, այն էլ անում է:
Ի դեպ, լիդերները ինչ-որ մի տարիքից հետո երկու հիմնական խնդիր են ունենում, նախ՝ սկսում են շատ սիրել իրենց ուղղված գովասանքի խոսքերը, դրա համար իրենց սկսում են շրջապատել անորակ, բայց հետամուտի վարպետ կադրերով, և երկրորդը՝ ավելի հաճախ են հավատում իրենց PR ծառայություններ մատուցող աշխուժակներին, թե բա՝ «շեֆ ջան, սաղին կրել ենք», որ արդարացնեն իրենց ստացած գումարները, մինչդեռ ամեն բան լիովին այլ է:
Ի դեպ, մեկ-մեկ ձեր շեֆերին օտարները հուշում են, թե բա՝ ինքդ հեռախոսով նայիր ինչ է կատարվում դաշտում, սեղանիդ դրվող մոնիթորինգին մի հավատա:
Ալեն Ղևոնդյան