Սարսափելի վթարը գիշերն է եղել՝ Գյումրի-Երևան M1 միջպետական ճանապարհին, որը, ըստ իշխանական տարատեսակ սազանդարների, փայլուն ասֆալտապատվել ու կահավորվել էր Նիկոլի օրոք։ Այստեղ, ինչպես նոր ասֆալտապատված և «կահավորված» մնացած ճանապարհների 90%-ի դեպքում, իսպառ բացակայում է գիշերային լուսավորությունը։
Նիկոլը ցավակցել է, ասել՝ երկու մեքենաներն էլ տեխզննում անցած են եղել։ Սա խոսում է էն տեխզննման մասին, որի փողը մուծում ես, կտրոնը վերցնում, բայց մեքենայիդ կողմ անգամ չեն նայում։
Իսկ քննչականն էլ ասում է՝ ԶԻԼ-ը հանդիպակաց է ելել։ Գուցե կիսասարքին կամ անսարք լուսարձակներով է եղել, բայց «տեխասմոտրի» կտրոն ունեցել է, գուցե վարորդն ասել է՝ «մեր գեղի ճամփեն ա, 5 մատիս պես գիտեմ, արագ կհասնեմ», գուցե քնած է եղել, գուցե՝ խմած, դեռ հայտնի չի։ Բայց հայտնի է մի բան. եթե «կահավորված» ու Շուռնուխը հանձնելու դիմաց ասֆալտապատված ճանապարհը լիներ լուսավորված, եթե «սրբադասված» հեղափոխականներն էլ չուտեին տեխզննության փողն ու նորմալ սպասարկեին, նոր կտրոն տային, էս դեպքը չէր լինի։ էս դեպքում ԶԻԼ-ը կլիներ սարքին, իսկ ճանապարհը՝ լուսավոր, ու հանդիպակաց ելնելուց էլ սպրինտերի վարորդը կտեսներ բեռնատարը։ Եթե էն արագությամբ է խփել, որ 11 հոգի մահացել են, ուրեմն, վստահաբար, մինչև վերջին պահը չի տեսել բեռնատարը։
Էսօր նաև Սուրմալուի պայթյունի մեկ տարին է։ Էլի ցավակցեցին, Ավինյանը եկավ, փիառվեց ավերակների վրա, թողեց-գնաց։ Կամավորները դատարկ ձեռքերով էին փլատակները մաքրում, իսկ ԱԻ նախարարը իրեն քննադատողների հեռ ռազբորկեքի մեջ էր...
Էսօրվա պատուհասները «վերջ կոռուպցիային» ու «վերջ թալանին» գոռալով զավթեցին իշխանությունը, և իրենց օրոք թալանը, կոռուպցիան ու մահերը հազարապատկվեցին:
Հ.Գ. Լուսանկարում վթարի ճանապարհն է այսօր առավոտյան:
Արամ Գևորգյան