Մինչ Եվրոպան ավելի ու ավելի է խրվում գլոբալ դիմակայության ճահճում, երբեմնի բարեկամ և անգամ «եղբայր» ժողովուրդները թշնամիներ են դառնում, իսկ դրանց պարագլուխներն արդեն խոսում են հարաբերությունների անշրջելիության մասին։ Պեկինն ակտիվորեն, հետևողականորեն և, գլխավորը, հաջողությամբ Ասիայում առաջ է տանում նոր մոտեցումները միջազգային հարաբերություններում։

Օգոստոսին տանիք էի բարձրանում։ Տեսարանը աննման էր, ձախից սրբազան հսկան էր` Արարատ լեռը, աջից` քառագագաթ Արագածը, որն ամռան տապին զովաշունչ զեփյուռներ է «գործուղում» դեպի քաղաքամայր։ Համայնապատկերի կենտրոնում դղյակաշարն է, ազգային-պետական տնտեսության գերագույն բոսերից մեկի հերթական «պետականաշեն» քմահաճույքը։

Անցած տարվա սեպտեմբերի 5-ին բոլորս փորձում էինք հասկանալ ընդամենը երկու օր առաջ` սեպտեմբերի 3-ին, Մոսկվայում ՀՀ նախագահի անակնկալ հայտարարությունը, որ Հայաստանը միանում է Մաքսային միությանը: Նույն օրն առավոտյան հերքված լուրը երեկոյան իրողություն էր, այնուամենայնիվ, մնում էր անհասկանալի:

Եթե կես բաժակ ջրի թեստը տարբեր ազգերի ներկայացուցիչների առաջարկվի, հայերս միանշանակ կասենք, որ բաժակը կիսադատարկ է, ոչ թե կիսալիքը, որովհետև մենք սիրում ենք իրականությանը նայել ամենամռայլ զարգացումների տեսանկյունից և անել ամենամռայլ կանխատեսումները: Մեր երկրում, մեր ժամանակում, մեր կյանքում լավ ոչինչ լինել չի կարող:

Կենտրոնական Ասիայի համար անցած ամռան կարևորագույն իրադարձությունը, անշուշտ, Իսլամ Քարիմովի այցն էր Պեկին։ Այդ այցի ընթացքում ձեռք բերված պայմանավորվածությունները դարձան 2013 թ. սեպտեմբերին ՉԺՀ նախագահ Սի Ցզինպինի Տաշքենդ կատարած այցի ընթացքում ստորագրված համաձայնագրերի տրամաբանական շարունակությունը։

Արդեն բավական ժամանակ է անցել Թուրքիայի պատմության մեջ առաջին ուղղակի նախագահական ընտրություններից, որոնց արդյունքում պետության նոր ղեկավար ընտրվեց նախկին վարչապետ Ռեջեփ Թայիբ Էրդողանը, և այդ երկիրը իներցիայով շարունակում է ընտրարշավի իր ուղին:

ՀՀ ոչիշխանական ուժերը ամռանը խոստացել են թեժ աշուն: Սպասվող սահմանադրական փոփոխությունների համատեքստում ընդդիմադիր տրամադրություններով թեժ աշունը հասարակության համար կարող է քաղաքական զարթոնքի պես մի բան դառնալ, իսկ նույն ոչիշխանականների համար՝ 2017-ի խորհրդարանական ընտրությունների նախահարթակ պատրաստել:

Գիտե՞ք, որ մարդու ուղեղը չունի ցավի զգացում: Չունի ու ցավ չի զգում: Որ մարդու գլխում օրական ծագում է 70000 միտք, և ուղեղի տարբեր հատվածների միջև տեղեկատվությունը պտտվում է 420 կմ/ժամ արագությամբ: Պատկերացնո՞ւմ եք` ինչ երթևեկություն է` առանց արագաչափերի, առանց կարմիր գծերի, ու տրանսպորտն էլ` ձրի:

Հինգշաբթի ՈՒկրաինայում իշխանության համար պայքարը օրենսդրական ճգնաժամի շրջան մտավ: Հինգշաբթի խորհրդարանի նախագահ Ալեքսանդր Տուրչինովը, օգտվելով նոր կանոնակարգից, լուծարեց կոմունիստական կուսակցության խմբակցությունը՝ մեղադրելով նրանց արևելքի «ապստամբներին աջակցելու» մեջ:

Այն բանից հետո, երբ ԱՄՆ-ը Պետրո Պորոշենկոյին թույլ տվեց տեռոր սկսել ՈՒկրաինայի այն քաղաքացիների նկատմամբ, ովքեր համաձայն չեն «մայդանների» հետ, ինչպես նաև այն բանից հետո, երբ նույն ԱՄՆ-ը «Իրաքի և Լևանտի իսլամական պետություն» (ISIL) վահաբական խմբավորման զինյալներին և Մասուդ Բարզանիին ենթարկվող քուրդ «փեշմերգներին» հրամայեց համատեղ զավթել Իրաքի հյուսիսը և նավթով ու գազով հարուստ շրջանները կտրել Իրաքի շիական հարավից, Հայաստանի ու Արցախի շուրջ տիրող իրավիճակը միանշանակորեն վատթարացավ։