Մի ժողովրդական արտիստի հանճարով հմայված՝ այսօր դիմեցի նույնքան հանճարեղ մի լեզվաբան-ստուգաբանի.
- Ասացե՛ք խնդրեմ, ի՞նչ է նշանակում «նիկոլայ»:
- Դա նշանակում է «նիկոլի փթիր»:
- Վստա՞հ եք:
- Անպայման. «այ»-ը հին չաթլախերենում նշանակում էր «փթիր»: Երբ այն կպնում է նիկոլին՝ ստացվում է նիկոլի փթիր: Այսինքն՝ նիկոլ-այ:
- Հետաքրքիր է, իսկ եթե «այ»-ը կպնի ալենին՝ կստացվի ալենի՞ փթիր:
- Միանշանա՛կ:
- Դրա համա՞ր են ասում՝ սերը կպնում է աթարին... ուզում էի ասել՝ փթիրին:
- Ո՛չ, լեզվաբանությունը գյուղատնտեսություն չէ: Այս դեպքում՝ փթիրն է կպնում սրան-նրան:
Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ