Ժողովուրդները միմյանցից տարբերվում են մշակույթով, ինչը բերում է մտածողության տարբերության:
Օրինակ, անգլիացիներն ունեն բարձր մշակույթ, այդ թվում նաև ֆենթեզիի, դետեկտիվի ու ֆանտաստիկայի ժանրերում: Դա մտածողությունը մարզում է, ինչի հետևանքով քաղաքական միտքը, հատուկ ծառայությունների գործունեությունը, սոցիալական գիտությունները դարձնում է բարդ, ռացիոնալ, նպակադրված ու բազմաքայլ: Հենց նման մշակույթի առկայության պատճառով անգլիացիներն ամենաքիչն են ազդվում մտավոր ծուղակներից, պրոպագանդայից և ունեն ինքնուրույն մտածողություն: Խոսքը հասարակ քաղաքացիների մասին է։
Այն ժողովուրդները, որոնց մշակույթում նման ժանրերը կայացած են, նրանց քաղաքականությունն ավելի արդյունավետ է, նաև պաշտպանված են արտաքին ինտրիգներից, ավելին, իրենք են մյուսների համար ինտրիգներ հյուսում:
2018-ի «հեղափոխությունն» ու դրան հաջորդած ժամանակահատվածը ցույց տվեց, որ մեր մտածողությունը մաքսիմալ պարզունակ է, և մեզ հետ կարող են վարվել այնպես, ինչպես ցանկանան:
Մինչև հիմա հանրության ճնշող մեծամասնությունն այդպես էլ չկարողացավ հասկանալ, թե մի խումբ որկրամոլների ու նրանց առաջնորդ ծաղրածուի միջոցով մեզ ինչպե՞ս կարողացան հիմարացնել ու տանել անդունդ: Մինչև հիմա, այնինչ, շատ պարզունակ հնարքներ են կիրառվել ու, ցավալի է՝ մինչև հիմա էլ կիրառում են ու դա կիրառում են նաև մեր ներսի կոլաբորացիոնիստների միջոցով: Այդ կծիկը բացելու համար ընդամենը պետք է միտքը մի թեթև վարժել՝ նման ժանրերից գրականություն ընթերցելու միջոցով:
Ստեփան Դանիելյան