Հայ-ադրբեջանական խաղաղության պայմանագրի ստորագրման հանձնառությանը ՀՀ-ում որևէ բան չպետք է խանգարի, քանի որ 2018-ի սցենարը էդ կոնտեքստում էր իրացվել («մեկ քայլ հետ, երկու քայլ առաջ» շախմատային պարտիա), հետևաբար, պետք է ներսից շարժումը մոնիտորինգել ու հետո կառավարել, ապա հասցնել ազեցության այն շեմին, որ չխանգարի խաղաղության պայմանագրի կնքմանը:

ՈՒ՞մ շունն է պետական պաշտոնյան, որ իրավունք ունենա սեփականաշնորհելու 44-օրյա պատերազմի նահատակների բացօթյա թանգարանի տարածքը, և ու՞մ շունն է սեփականատերը, որ պարտադրի կազմաքանդել այդ թանգարանը, ինչ է թե իր գրպանները տռզացնող միլիոնների արժողությամբ անճոռնի երկնաքերներ է շինելու:

Իմ որոշ գրառումներ և հրապարակումներ երբեմն զարմանք և զայրույթ են առաջացնում իմ որոշ ֆեյսբուքյան ընկերների մոտ։ Ովքեր այդ մասին արտահայտվում են մեկնաբանություններում կամ անձնական նամակով։

Ադրբեջանն աշխարհում միակ պետությունն է, որը դե յուրե ճանաչում է ԼՂԻՄ-ի և Հայաստանի վերամիավորման մասին 1989 թ. դեկտեմբերի 1-ի որոշումը:

Մտահոգություններ են հնչում, թե ծագումով ադրբեջանցի Մասուդ Փեզեշքիանի Իրանի նախագահ ընտրվելով հայ-իրանական հարաբերությունները կարող են փոխվել։ Իրանում իրական իշխանությունը պատկանում է ոչ թե երկրի նախագահին, այլ՝ գերագույն հոգևոր առաջնորդ Խամենեիին...

նիկոլյա փաշինլյու, քեզ համար ունեմ մեկ լավ ու երկու վատ նորություն` Ֆրանսիայից:

Ինձ բնավ չի մխիթարում այն հանգամանքը, որ պայմանական «նախկինների» ժամանակ Արցախը հայկական էր, որովհետև բաքվեցի բռնապետը շատ կոնկրետ ցույց է տալիս, թե ինչպես է հնարավոր քանդել ու նորից կառուցել։

Որոշ ընդդիմադիր գործիչներ, իրենց հարցազրույցներում, մուննաթ են գալիս չկողմնորոշված, հիասթափված քաղաքացիների վրա, որ վերջիններս ո՛չ «նախկիններին» են համակրում, ո՛չ ներկաներին։ Մեղադրում են տվյալ քաղաքացիներին և պիտակավորում նրանց։

«Այո, ես վատ հանդես եկա բանավեճում։ Բայց ամերիկյան ժողովուրդը պետք է դատի իմ կատարած գործերով։ Ես եմ դեմոկրատական կուսակցության թեկնածուն, ոչ ոք ինձ չի կարող հեռացնել, ես չեմ հեռանում»,- ասել է Ջո Բայդենը՝ արձագանքելով ընտրարշավը լքելու իր բազմաթիվ թիմակիցների հորդորին:

Մինչ ԱՄՆ Պետքարտուղարի տեղակալ Ջեյմս Օ'Բրայենը վերջին երկու շաբաթներին «Միջին միջանցքի» գլխավոր լոբբիստի դերն էր ստանձնել՝ նպատակ ունենալով Հարավային Կովկասում և Կենտրոնական Ասիայում սահմանափակել Ռուսաստանի, Իրանի և Չինաստանի ազդեցությունը, Ալիևը մեկնում է Աստանա՝ Շանհայի կազմակերպության գագաթաժողովին, ու դրա ընթացքում ռազմավարական համագործակցության հավաստիացումներ տալիս Պուտինին, Չինաստանի հետ ստորագրում է ռազմավարական գործընկերության հաստատման հռչակագիր: