Ցե­ղաս­պա­նու­թ­յան զո­հե­րի հի­շա­տա­կը հար­գելն ըն­տա­նե­կան մե­նաշ­նորհ չէ

Վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ան­թե­րի ու ան­նա­խա­դեպ է հա­մա­րում Հա­յոց Ցե­ղաս­պա­նու­թյան զո­հե­րի հի­շա­տակ­ման օր­վա՝ ապ­րի­լի 24-ին կազ­մա­կերպ­ված մի­ջո­ցա­ռումն ու հա­վաս­տիաց­նում՝ նոր մշա­կույ­թի հիմք են դրել, աշ­խար­հին էլ նո­րո­վի՝ «ոչ լաց­կան» հո­գե­բա­նու­թյամբ ներ­կա­յա­ցել: Նրա պնդ­ման, թերևս, մեկ կե­տի հետ եմ հա­մա­կար­ծիք՝ հի­շա­տակ­ման այս տար­վա ձևա­չափն ի­րոք ան­նա­խա­դեպ էր, Ծի­ծեռ­նա­կա­բեր­դի հու­շա­հա­մա­լի­րի շա­հա­գործ­ման օր­վա­նից ի վեր այն երբևէ փակ չի ե­ղել մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րի ա­ռաջ: Որևէ ղե­կա­վար, կնոջ հետ թևան­ցուկ ա­րած, հու­շա­հա­մա­լիր միայ­նակ՝ ա­ռանց երկ­րի նա­խա­գա­հի, կա­թո­ղի­կո­սի ու խորհր­դա­րա­նա­կան խմ­բակ­ցու­թյուն­նե­րի, չի բարձ­րա­ցել: Ցա­վը բո­լո­րինն է, իսկ մենք եր­բեք էլ լաց­կան չենք ե­ղել: Հի­շում ու պա­հան­ջում ենք, չենք մո­ռա­նում ու հար­գում ենք ան­մեղ զո­հե­րի հի­շա­տա­կը: Ծի­ծեռ­նա­կա­բեր­դի բար­ձուն­քում ծա­ղիկ խո­նար­հե­լը լաց­կա­նու­թյուն չէ: Չգի­տեմ՝ լու­սա­յին շոու­նե­րից ով ինչ­քան էր ապ­շել ու ու­րա­խա­ցել, բայց Ապ­րի­լի 24-ը պսպ­ղան գույ­նե­րով ու­րա­խա­նա­լու օր չէր: Ծայ­րաս­տի­ճան մտա­հոգ ու ապ­շած եմ, որ հի­շո­ղու­թյուն ու­նե­ցող ազ­գը, նախ և ա­ռաջ իր նախ­նի­նե­րի հի­շա­տա­կը հար­գե­լու հար­ցը չի բարձ­րաց­նում, ա­պա նոր լու­սա­յին է­ֆեկտ­նե­րի վրա զար­մա­նում: Ան­միտ ու ան­բո­վան­դակ են բո­լոր այն պատ­ճա­ռա­բա­նու­թյուն­նե­րը, թե ար­տա­կարգ դրու­թյամբ պայ­մա­նա­վոր­ված, իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը ո­րո­շե­ցին ռիս­կի չգ­նալ ու թույլ չտալ, որ վի­րու­սը դուրս գա վե­րահս­կո­ղու­թյու­նից: Նախ` ըստ ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րի՝ այն վա­ղուց է վե­րահս­կո­ղու­թյու­նից դուրս ե­կել, և երկ­րորդ՝ ոս­տի­կան­նե­րի օգ­նու­թյամբ սո­ցիա­լա­կան հե­ռա­վո­րու­թյուն սահ­մա­նելն ու պա­հե­լը բնավ բարդ խն­դիր չէր: Մար­դիկ մի­մյան­ցից 5 մետր հե­ռա­վո­րու­թյամբ կա­րող էին հու­շա­հա­մա­լիր բարձ­րա­նալ, հի­շել նախ­նի­նե­րի գլ­խով ան­ցածն ու «այլևս եր­բե­քի» ծա­ղի­կը խո­նար­հել հու­շա­հա­մա­լի­րում: Պե­տու­թյու­նը Նի­կոլ Փա­շի­նյանն ու Ան­նա Հա­կո­բյա­նը չեն, պե­տու­թյու­նը ես եմ, դու ես ու Ցե­ղաս­պա­նու­թյու­նը վե­րապ­րած այն ե­րեք ծե­րու­նի­նե­րը, ո­րոնք ան­դար­ման ցա­վը մինչ օրս են տա­նում: Այս տա­րի Ապ­րի­լի 24-ը ոչ թե նոր հո­գե­բա­նու­թյամբ ներ­կա­յա­նա­լու օր էր, այլ բո­լո­րիս մեր ցա­վից ու ինք­նու­թյու­նից հե­ռու պա­հե­լու հեր­թա­կան փորձ:

Սևակ ՎԱՐ­ԴՈՒ­ՄՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• «Ես թոռն եմ Սեդա Վարդումյանի»
• ՆԱ` լույս-փրկության Արահետը
• Սիրերգ
• Սերակարոտ
• Ախթալան և հարակից 6 բնակավայրերը 5 օրով նորից կկտրվեն արտաքին աշխարհից
• Ինչու՞ և ինչպե՞ս
• Աղոթք
• «Հունվարին պարենային մի շարք ապրանքատեսակների գծով երկնիշ գնաճ է գրանցվել»
• Իշխանությունը պայքարում է իր իսկ ծնած երևույթի դեմ
• Բուհի ռեկտոր ընտրողը նախարարն է լինելու
• Աղջիկներս Շուշիում տուն են կորցրել, բայց ամենամեծ կսկիծն այնտեղ մնացած մյուս դստերս շիրիմն է
• Երազել ու թռչել, այո, պետք է, բայց ձեր իշխանությունը բոլորին է թևաթափ անում
• Պատերազմի պատրաստվելը դպրոցական հանդես չէ, որ չհասցնեիք
• Արծրուն Հովհաննիսյանը մեկ բառ պետք է ասեր՝ ներողություն
• «Հայաստանի ու Ադրբեջանի մասով Իրանը փոխել է հռետորաբանությունը»
• Իշխանությունն արտահերթ ընտրության թեման 2-րդ պլան է մղում
• Փաշինյանն ու Ալիևն Շուշիի մասին նույն բանն են ասում
• Լենա Նազարյանին գործուղեք Մառնեուլի
• Ինքնաթագադրված «թաղապետը»
• Դավիթ Տոնոյան՝ մեծ-մեծ «փրթողը»

Մեկնաբանություններ