«Ռոքն ունի նեղ, հավատարիմ շրջանակ»

Հունիսի 9-ին «Ավանգարդ ֆոլկ» ակումբում հանդես կգա «Վահագ Ռաշ բենդ» ռոք խումբը: Խմբի գեղարվեստական ղեկավար, ռոք-երգիչ, կիթառահար ՎԱՀԱԳ ՌԱՇԸ մեզ հետ զրույցում ասաց, որ համերգի ընթացքում սպասվում են անակնկալներ, որոնց մասին դեռևս չի ուզում խոսել: Կլինեն նաև երեք հեղինակային երգերի շնորհանդեսներ`«Երանի», «Արթնացիր», «Ես կգամ»:
Վահագ Ռաշը ներկայանում է հանգիստ, իմաստալից երգերով, փորձում է ռոք ոճով ներկայացնել ժողովրդական երգերը: Ունի նաև հայ դասականների խոսքերի հիման վրա գրված երգեր, որոնք հասցրել են տարածվել ու սիրվել ունկնդրի կողմից`«Լուսամփոփի պես աղջիկ», «Ադանա», «Աշնան քամի», «Անհաս մի տենչ», «տա», «Համբույրի մը մեջ»:
Նորացնելու արդյունքում ժողովրդական երգերը շատ հաճախ աղավաղվում են: Ռոք երգիչը վստահեցնում է, որ թեման և երաժշտությունը չեն փոխվում, միայն գործիքավորումն է նորացվում, դուդուկի, դհոլի, զուռնայի փոխարեն օգտագործվում են կիթառ, երգեհոն և այլն:
Վահագ Ռաշը կիթառ է սովորել երաժշտական դպրոցում, ավարտել է ճարտարապետական ինստիտուտը, մասնագիտությամբ ծրագրավորող է, հաշվապահ, ունի շինարարության իր սեփական բիզնեսը: Նրա խոսքով` երաժշտությունը հոգու հանգստության համար է, հանգստանալու մի ձև է, բացի այդ, շինարարությունն անմիջական և մեծ կապ ունի երաժշտության հետ: «Նայեք՝ Մեսչյանը ճարտարապետ է, Մատենադարան է կառուցում ու այդպիսի երգեր է երգում: Չեմ համեմատում տաղանդի առումով, պարզապես ուզում եմ ասել, որ համատեղելի են»,-ասում է երգիչը:
Ռոք խմբերը հիմնականում հանդես են գալիս ակումբներում: Ինչպես նկատում է Վահագ Ռաշը, ռոքն ունի նեղ, հավատարիմ շրջանակ, մեծ համերգներով չես համարձակվի ներկայանալ:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Լուսանկարներ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ