«Տվեք մեզ մի օր լացելու համար, որ լացենք ու գնանք մեր գործերին»:
Այս ապրելակերպը, որ համատարած է դարձել, քանդում ու ավիրում է:
Ի՞նչ գործեր ունեք այս նավի վրա, եթե նավը խորտակվում է։ Բոլորիս թիվ մեկ գործը նավի նորոգումը պետք է լինի, բայց, ցավոք, կրկին չկա «մենք»-ի ընկալում, կա «ես»-ը՝ իր բազում ճառագայթներով, իր չկամ խեղճությամբ։
Լացեք ու գնացեք ձեր գործերով՝ նավը թողնելով ինքնանորոգման:
Գեղամ Օհանյան