Հայաստանի Երրորդ Հանրապետությունը մահացել է։ Հայաստանի Երրորդ Հանրապետության հիմնադրումը հաղթանակի, արժանապատվության, վեհության, ինքնասիրության, ինքնահարգանքի, հպարտության մասին մեր ճարտարապետության վերջին 35 տարիների ամենավեհ պատումն էր։

Հարցնում եք. -Ինչու՞ համախմբում տեղի չի ունենում, որ հասնենք իշխանափոխության: Շատ պարզ:

Փաշինյան Նիկոլը պնդում է, որ հայ-ադրբեջանական սահմանը պետք է սահմանագծվի ԽՍՀՄ ԶՈՒ ԳՇ-ի 1975 թ. քարտեզներով: Ընդ որում, վերջինս խոստովանում է, որ ենթադրենք՝ 1969 թ., 1975 թ. և մյուս քարտեզների միջև էական տարբերություն չկա: Վերջինս բառացի ասում է, որ «խնդիրը ոչ թե թվականն է այլ պետք է որևէ քարտեզ վերցնել որպես հիմք»:

«Երեկ պատահաբար ծանոթացա մեր տարածաշրջանով մասնագիտացած մի իրանցի գիտնականի հետ, որի սթափ ու կշռադատված մտքերը պարզապես ապշեցրին ու շամփրեցին ինձ։ Չէի սպասում, որ արտասահմանցին կարող է այդչափ լավ պատկերացնել մեր խնդիրները։

«Մայր Հայաստան» վերկուսակցական շարժում: Ինչու՞ է այն պետք:

Հերթական անգամ ապակողմնորոշող և հանրության դեռևս տատանվող հատվածին տրամագծորեն հակառակ ուղղությամբ շեղող մի վարկած է շրջանառվում, որն անձամբ ես խիստ վտանգավոր եմ համարում, եթե չասեմ՝ հանցավոր:

Արցախի անկախության խորհրդանիշերն ու սահմանադրական մարմինները «կեղծ ատրիբուտներ» որակելով և ցինիկորեն դրանք աղբաման նետելու իր տխմար կոչերին զուգահեռ, ադրբեջանական բռնապետը չի մոռանում հիշեցնել, որ՝ «հայկական գյուղերը տեսանելի են ադրբեջանական դիրքերից»: Սա ոչ միայն միջազգային իրավունքի, այլև քաղաքակրթության տարրական նորմերի վրա թքած ունենալու վառ դրսևորում է, ինչը, սակայն, տեղի է ունենում էժան գազ ու նավթ մուրացող միջազգային հանրույթ կոչվածի քար լռության ներքո:

Գիտե՞ք ինչն է վտանգավոր։ Տարածվում է առաջին հայացքից չափազանց զգայուն տեղեկություն (օրինակ` Ծիծեռնակաբերդում Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի արխիվը ոչնչացնելու մասին) որը հետագայում պարզվում է, որ իրականում ընդամենը նախկինում կատարված փաստաթղթերի անորակ արտատպման մասն է եղել։

ՈՒ էս ամեն ինչին զուգահեռ, շատերի համար աննկատ, տեղի է ունենում 2018 թ․ վարպետորեն բեմադրված խեղկատակության հիմնավորումը՝ ակադեմիական տեքստերի միջոցով։ Խոսքն առաջին հերթին Գիտությունների ազգային ակադեմիայի Պատմության ինստիտուտի և Հնագիտության ու ազգագրության ինստիտուտի ՈՐՈՇ գիտաշխատողների կողմից հայաստանյան և արտասահմանյան գիտական պարբերականներում ու առցանց ռեսուրսներում «թավշյա» կոչվածի գիտական մշակման ու որպես բացառիկ, անարյուն հեղափոխություն մատուցելու մասին է։