Հարցնում են, թե «ի՞նչ է տալիս հանրահավաքին գալը»:

«Աջ ձեռքը՝ ձախ սրտին»։ Մենակ դա չէ, սրբազան հայր, որ մեր ժողովրդի մի լուրջ հատվածը դեռ չգիտի, ու համաձայն եմ՝ պետք է նաև ու անգամ դա սովորեցնել։

Առանցքային հանրահավաքը ավելի լավ ձևակերպում է, քան՝ 20-25 տարի գերիշխած «կրիտիկական զանգվածով» հանրահավաքը։ Հանրահավաքը կլինի առանցքային այն դեպքում, եթե նոր առանցքային թեմաներ սկսեն կարևորել, որոնք ենթադրում են նոր մասնագիտական խմբերի ներգրավում և նոր սոցիալական խմբերի ուշադրություն...

Որտեղ ենք. 1. Իշխանությունը գնում է մարման. սա հուշում է հավաքական փորձառությունը և շարժման ընթացքը։ 2. Ամենադժվար փուլը հաջողել է. ստեղծվել է զգալի կայուն կորիզ։ Հայաստանում ձևավորվել է նոր խոշոր ընտրազանգված, որի պահանջը խորքային փոփոխությունն է...

Մանկուց գիտեի, որ լրագրերը կարող են ստել, բայց միայն Իսպանիայում տեսա, որ նրանք կարող են ամբողջությամբ կեղծել իրականությունը։

Բագրատ Սրբազանի մասին երկար չեմ գրի, մի փաստ ուղղակի ինձ համար որոշիչ եղավ իր պահով։ Երբ Հայաստանում 2013-ին, Եվրոպայի ճնշման տակ, փորձում էին «Ընտանեկան բռնության մասին» օրենք փաթաթել մեր վզին...

Շարժումը հստակ քաղաքական հայտ ներկայացնելով՝ անխուսափելիորեն պետք է հասնի նաև սոցիալական խնդիրներին։ Հայ գյուղացին, բանվորը, շինարարը, զինվորականն ու ուսուցիչը, գործարարն ու մտավորականը պետք է հստակ իմանան, թե անձամբ իրենք ի՞նչ են ստանալու Շարժման հաղթանակի դեպքում։ Ի՞նչ շոշափելի փոփոխություններ են լինելու իրենց կյանքում, ինչպե՞ս է դա ազդելու իրենց կենսամակարդակի և ապրելակերպի վրա։ Մարդկանց շարժիչ ուժը հենց սա է` անձնական մոտիվացիան, որը ձևավորում է զանգվածային գիտակցությունը։

Վրաստանին սահմանակից Դեբեդավան գյուղի վարչական ղեկավար Գևորգ Սարգսյանից տեղեկացա, որ մայիսի 26-ի ջրհեղեղը վնասել է գյուղի դաշտերը, այգիները ոռոգող պոմպակայանը...

Անհայտ է, թե երբ ենք ունենալու: Ջրի անհետաձգելի կարիք կա: 185 հեռախոսահամարով զանգելն անիմաստ է:

Հայ լինելու ու Հայաստանում, հատկապես Մասիսի դիմաց ծնվելու հավանականոոթյունն անսահման փոքր է։ ՈՒ ինձ բախտ է վիճակվել լինել այդ երջանիկներից մեկը։ (Հայի բախտ)