Հայաստանն անդամակցեց ԵՏՄ-ին, սա այլևս փաստ է, հետագա քննարկումները այս ելակետից պետք է սկսել, բայց մի վերջին անդրադարձ նախօրյակին. ՌԴ ԳԱԱ արևելագիտության ինստիտուտի Կենտրոնական Ասիայի, Կովկասի և ՈՒրալ-Պովոլժիեի շրջանների ուսումնասիրության կենտրոնի փորձագետ Անդրեյ Արեշևը eurasiancenter.ru կայքում ցավ ի սիրտ գրում է, որ Հայաստանը ենթարկվում է Արևմուտքի ճնշմանը՝ առավելագույնս օգտագործվում է Հայաստանի աշխարհագրական դիրքը՝ ընդհանուր սահմանի բացակայությունը ԵՏՄ-ի հետ, ներգրավվածությունը ԼՂ հակամարտության մեջ, տնտեսության բարդ վիճակը:

Արևմտյան աշխարհը տարօրինակ ցնցումների մեջ է, բայց զարմանալիորեն այդ «ցնցախտը» պտտվում է հենց Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինի անվան և անձի շուրջը։ Ոմանց հիվանդությունը, այսպես ասած, «բարորակ» է։

Օրերս աշխարհի լրատվամիջոցները տարածեցին մի նորություն, որը որոշ փորձագետներ համարեցին «արդի խոշորագույն տնտեսական իրադարձություն»։ Արժույթի միջազգային հիմնադրամի (ԱՄՀ) տվյալներով, ընթացիկ՝ 2014 թվականին իր համախառն ներքին արդյունքով (ՀՆԱ) ՉԺՀ-ն կգերազանցի ԱՄՆ-ին։

Ինչպես և ենթադրվում էր, հոկտեմբերի 10-ին Երևանի Ազատության հրապարակում կայացած ընդդիմության հանրահավաքը այդպես էլ որևէ էական բանով չտարբերվեց իր նախորդներից:

Օրերս Չինաստանում 162 հազար պետական պաշտոնյա հեռացվեց աշխատանքից կոռուպցիոն իրավախախտումների համար։ Վերցրին ու հեռացրին։

Այսօր հանրահավաք է, և հնարավոր է, որ դեյուրե Ազատության, դեֆակտո էլ Թատերական հրապարակում արմատական հրովարտակներ հնչեն։ Այսինքն՝ հրապարակը համապատասխանի իր առաքինի կոչմանը, դեյուրե և դեֆակտո դառնա ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ հրապարակ։

Չէ, դուք, հարկավ, կարող եք ասել՝ այսպես չի լինում: Համաձայն եմ: Բայց հոկտեմբերի 10-ը այն օրն է, որ ՀՀ յուրաքանչյուր քաղաքացի, որ արթնացել է ՀՀ-ում, հաջորդ օրն արթնանալու է արդեն այլ երկրում: Եվրասիական տնտեսական տարածքում՝ պետություն մի քանի մայրաքաղաքներով, որոնցից ոչ մեկը Երևանը չէ: Սա տարբերակ առաջինն է:

Վարչապետին Վաթեռլոո խոստացող առևտրականները ստիպված են խոստովանել, որ Հովիկ Աբրահամյանն իրենց կարծած Նապոլեոնը չէ: Կայսրը բացճակատ էր կռվում, խարդավանքների համար նա ուներ Թալեյրան:

Աշխարհում քիչ չեն մարդիկ, ովքեր չեն հոգնում զարմանալուց. «Այդ ինչպե՞ս եղավ, որ Չինաստանը տնտեսապես հետամնաց, կիսաքաղց երկրից, փաստորեն, կայծակնային արագությամբ արդյունաբերական տնտեսության վերածվեց»։

Այսպես կոչված՝ «գունավոր հեղափոխությունները» կրկին շարունակում են ցնցել աշխարհը: «Հեղափոխության» ալիքն անսպասելիորեն հասավ Հոնկոնգ՝ հանրահռչակվելով «Հովանոցների հեղափոխություն» անվամբ: