Համարյա ամեն օր լսում ենք որևէ զորամասում զինվորի մահվան մասին գույժը։
Կարծես, նման լուրերն արդեն սովորական են դարձել։ Մի՞թե բոլորս համակերպվել ենք մեր զինվորների մահերի հետ և չենք զգում որդիների կորուստը, քանի որ նրանք մերը չեն։ Արդյոք, մենք արդեն մոռացա՞նք պայմանավորված պատերազմի ավելի քան 5000 զոհերի, հետագայում, արդեն խաղաղ պայմաններում, տարեկան տասնյակ զոհերի մասին։
Հարց․«Ո՞վ պատասխանատվություն կրեց 2023 թվականի հունվարին 15 զինծառայողների ողջակիզման համար»։ Պատասխան ․«Ոչ մի պաշտոնյա»։
Միայն այդ դեպքի համար ցանկացած այլ երկրում առնվազն պաշտպանության նախարարին պաշտոնանկ կանեին ու կդատեին։ Իսկ մեր երկրում պաշտպանության նախարարը 100 000-ավոր դոլարների «նվիրատվություն» է ստանում ու վայելում ցոփ ու շվայտ քպ-ական կյանքը։ Եվ այս ամենը մենք հանդուրժում ենք։
Ավետիք Իշխանյան