Ընդդիմությունը հիմա գյուղեգյուղ ընկած պիտի վարկերի ու սոցիալական բեռի տակ ճկռող մարդկանց տուն առ տուն ի ցույց դներ իշխանության երևանյան բարձրաշխարհիկ ընթրիքները՝ քյաբաբ առ քյաբաբ կամ որ արդեն ավելի ճիշտ կլինի ասել՝ սթեյք առ սթեյք, նրանց ցոփ ու շվայտ կյանքը, վոյաժները, լեքսուսներն ու հերմեսները:
Նրանց ի ցույց դներ, որ իշխանության համար իրենք շատ վաղուց ո՛չ միայն այլևս հպարտ չեն, այլև հաջողակ էլ չեն: ՈՒղղակի տուգանքի ու խաբելու մատերիալ են:
Հաջողակ չեն, քանի որ չունեն 1 մլն դրամ, որ համարվեն այդպիսին ու մասնակցեն այդ բարձրաշխարհիկ ընթրիքներին ու իմանան ինչ համ ունի կոբե բիֆն ու արքայական կարմիր ծովախեցգետինը:
ՈՒ ամենամեծ պարադոքսն այն է, որ իշխանության հենարանը շարունակում են մնալ հենց այդ մարդիկ՝ աղքատ ու դիփ խաբված: Հիմնականում գյուղաբնակ: Մարդիկ, որոնք իրենց երեխաների արյունով, իրենց դառը ճակատագրով ու այսօրվա անապահով կյանքով են փոխհատուցում իշխանության դավաճանությունն ու տգիտությունը, չհիմնավորված հավատը նրանց հանդեպ:
Սամվել ՖԱՐՄԱՆՅԱՆ