Մենք խառնվեցինք, բայց ԱՄՆ-ը ոչ մի ծրագիր չուներ՝ ինչ անել միջամտությունից հետո, ինչպես օգնել Լիբիայում պետություն կառուցելուն: Այդ ամենը հանգեցրեց քաոսի, որ մենք հիմա տեսնում ենք:
2016 թվականի նոյեմբերի 1-ին (երբ ցուրտ էր քաղաքում և առաջին ծխնելույզները մեղմիկ ավետում էին ձմռան վաղ գալուստը), մթնշաղից քիչ առաջ, ձեռնոց նետվեց քաղաքամայր Երևանին: (Ձեռնոցը, հիշեք, կրտած խոզի կաշվից էր կարված):
Թվում էր՝ ոչ մի տարակույս՝ նախկին պետքարտուղարն ու Առաջին տիկինը վերադառնալու է Սպիտակ տուն, և ԱՄՆ-ն ունենալու է առաջին կին նախագահը ու մի փոքրիկ խնդիր՝ պաշտոնապես ճանաչե՞լ Առաջին ամուսնու կարգավիճակը, թե՞ նա առանց այդ էլ նախագահի կարգավիճակ ունի՝ ԱՄՆ-ում չկա նախկին նախագահ ըմբռնում:
Մինչ նոյեմբերի 9-ին Հայաստանը, ինչպես աշխարհը, փորձում էր հաղթահարել ԱՄՆ նորընտիր նախագահի հարուցած շոկը, ՀՀ նախագահը պաշտոնական այցով Արաբական Միացյալ Էմիրություններում էր:
ՀՀ կառավարության փոփոխությունից և բարեփոխումների նոր կուրս հռչակելուց հետո հասկանալի դարձավ, որ իշխանության ամենամեծ խնդիրներից մեկը նորանշանակ կառավարության, նրա ղեկավարի քաղաքակիրթ իմիջի ու այդ բարեփոխումները նոմինալ, բայց իրականում ֆորմալ առումով նախաձեռնած ուժի միջև առկա անհամապատասխանությունը հարթելն է։
2016 թվականի նոյեմբերի 8-ը պատմության գիրկն անցավ. Ամերիկան ստացավ իր 45-րդ նախագահին, և ամբողջ աշխարհը «բվվում» է (բացի, թերևս, Չինաստանից ու Իրանից). տեսնես ի՞նչ է լինելու հետո:
Ոտքի վրա ձեռքի հետ ստեղծված լուսարձակը կարող էր դառնալ փայլուն արտադրանք, որը կարող էինք օգտագործել Հայաստանի դպրոցների մարզադահլիճների, թենիսի կորտերի, փոքր մարզասրահների, լողավազանների լուսավորության խնդիրները լուծելու համար:
Դոնալդ Թրամփի անհավանական հաղթանակը Հիլարի Քլինթոնի նկատմամբ՝ այնպիսի քաղաքական ցնցում է, որ հազվադեպ է պատահում ԱՄՆ քաղաքական կյանքում՝ գրում է The Wall Street Journal-ը:
ՈՒղիղ չորս տարի առաջ՝ նախագահական ընտրությունների նախօրեին, քաղաքագետ ու փիլիսոփա Ֆրենսիս Ֆուկույամայի հետ հանդիպեցինք ու խոսեցինք ԱՄՆ նախագահական ընտրություններից, աջերի ու ձախերի ինտելեկտուալ անուժությունից, Պուտինից, ռուս-ամերիկյան հարաբերություններից ու համարյա ամեն ինչից:
Ամերիկացիները այսօր գնալու են ընտրատեղամասեր՝ նոր նախագահ ընտրելու: Շատերը կարծում են, որ ընտրությունը վատի ու շատ վատի միջև է՝ գրել է Hurriet-ը նոյեմբերի 8-ին: Անկախ արդյունքից՝ այդ ընտրության հետևանքները զգալու են ամբողջ աշխարհում: Ճակատագրի հեգնանքով՝ եթե «վատ ընտրությունը» հաղթի, շատերը հանգիստ շունչ կքաշեն, որովհետև երկրորդ թեկնածուն համարվում է «շատ վատ»:
Իսրայելի գործողությունները Լիբանանում հաջողություն ունեն նրա համար, որ իսրայելական կողմը լավ տեղեկացված է Լիբանանում գտնվող թիրախներից։ Հիմա կարող է մտածեք, որ դա բացառապես հետախուզական ցանցի արդյունք է, բայց՝ չէ։ Իսրայելը կարողանում է հետախուզել հնարավորինս իրական ժամանակի մեջ։